Fall næststærstu borgar Íraks, Mosul, í hendur vígamanna tengdum al-Qaeda vakti einkennilega þögguð viðbrögð frá ríkisstjórn Obama. Já, Obama „fordæmdi“ hryðjuverkainnrásina, en þegar írösk stjórnvöld báðu um loftárásir Bandaríkjanna til að hrekja kannski öflugasta hryðjuverkahóp í heimi, Obama neitaði hingað til, aðeins vísbending um einhvers konar aðstoð í framtíðinni sem enn á eftir að ákveða.
Þetta er ef til vill í fyrsta sinn sem Obama hefur upphaflega hafnað slíku tilboði frá bandamannastjórn. Hann er reyndar grunaður um að hafa samþykkt loftárásir inn 8 önnur lönd undir því yfirskini að berjast gegn hryðjuverkum. Svo hvers vegna hikið?
Það má líka spyrja hvers vegna Obama-stjórnin hafi ekki gert fyrr til að koma í veg fyrir þessa innrás, þar sem írösk stjórnvöld hafa beðið um aðstoð Bandaríkjanna í meira en ár til að berjast gegn hryðjuverkahópnum sem kallast Íslamska ríkið í Írak og Sýrlandi (ISIS), sem hefur verið að byggja upp styrk sinn á landamærum Íraks og Sýrlands.
Ein líkleg ástæða þess að Obama neitaði aðstoð við bandamann sinn í Írak er sú að hann á aðra, miklu nánari bandamenn, sem fjármagna hryðjuverkahópinn sem ráðast inn í Írak. Til dæmis, síðan stríðið í Sýrlandi hófst, hefur það verið opinbert leyndarmál Katar, Kuwaitog Sádí-Arabía hafa verið að gefa að minnsta kosti hundruð milljóna dollara til íslamskra öfgahópa sem ráðast á sýrlensk stjórnvöld.
Stundum er minnst á þessa staðreynd í almennum fjölmiðlum, en allar afleiðingarnar eru aldrei gerðar fylltar út, og nú þegar Sýrlandsstríðið streymir yfir landamæri þess vilja fjölmiðlar frekar láta eins og ISIS hafi sprottið úr eyðimerkurvini, frekar en vasabækur þeirra. Persaflóaríki bandamanna Bandaríkjanna.
Ríkisstjórn Obama hefur stöðugt horft í hina áttina meðan á þessari uppbyggingu íslamskrar öfgahyggju stóð, þar sem forgangsverkefni hennar í utanríkismálum - að steypa veraldlegu sýrlensku ríkisstjórninni - var fullkomlega í takt við markmið hryðjuverkamannanna. Þannig var hryðjuverkahópunum leyft að vaxa gríðarlega, þar sem raðir þeirra voru fullar af peningum frá Persaflóaríkinu, erlendum bardagamönnum frá Sádi-Arabíu og ólöglegar byssur seldar með aðstoð CIA.
Obama-stjórnin faldi raunveruleikann í þessari hreyfingu frá sjónarhóli og kallaði sýrlenska uppreisnarmenn „hóflega“ - en samt sem áður voru hófsamir menn alltaf lítill, áhrifalaus minnihluti. Stóru hundarnir í þessari baráttu eru súnní-íslamskir jihad-hópar sem líta á sjía-múslima sem villutrúarmenn sem verðskulda dauðann og aðra trúarlega og þjóðernislega minnihlutahópa sem annars flokks borgara sem menga íslamska kalífadæmið sitt.
Fréttamaður í Mið-Austurlöndum, Patrick Cockburn nýlega tekið fram:
„ISIS stjórnar nú eða getur starfað refsilaust á miklu landsvæði í vesturhluta Íraks og austurhluta Sýrlands, sem gerir það hernaðarlega farsælasta jihadi hreyfingu frá upphafi.
Nú þegar ISIS hefur ráðist inn í Írak, bandamann Bandaríkjanna, myndirðu halda að önnur nálgun yrði notuð. En hik Obama við að styðja írösku ríkisstjórnina gegn ISIS gæti verið endurspeglun þess að Bandaríkin hafi enn fleiri sameiginleg markmið með hryðjuverkasamtökunum.
Til dæmis hafa Bandaríkin aldrei treyst írösku ríkisstjórninni. Allt frá því að kosningarnar í Írak leiddu til valda með shia-stjórn hafa stjórnvöld Bush og Obama litið á Írak sem óáreiðanlegt peð Írans. Og það er nokkur sannleikur í þessu: Sjía-stjórnin í Írak hefur mörg náin trúarleg og pólitísk tengsl við Íran.
Enn frekar uppnámi Obama er að Írak hefur ekki komið í veg fyrir Shia bardagamenn í að ferðast til Sýrlands til að berjast við hlið Assad. Margir í Írak sem eru í meirihluta sjía-múslima voru agndofa yfir fjöldamorðum súnní-öfgamanna gegn sýrlenskum sjía-búum, sem drógu í kjölfarið íraska og hizbollah-shíta-vígamenn inn í Sýrlandsstríðið. Þannig var Írak á „rangri hlið“ í bandaríska umboðsstríðinu í Sýrlandi. Reyndar gekk Írak svo langt að neita „beiðni“ Obama um það Írakar neita Írönum um að nota íraska lofthelgi að fljúga hervopnum til Assad. Stöðug neitun Íraka um að beygja sig undir helstu kröfur Bandaríkjanna hefur stirðnað í samskiptum við Bandaríkin, sem krefjast hlýðni frá „bandamönnum“ sínum.
Mikilvægast er að litið er á sterkt sjálfstætt Írak sem ógn við „svæðahagsmuni“ Bandaríkjanna þar sem Írak er hugsanlegur bandamaður Írans, Sýrlands og Hizbollah, svæðisveldanna sem Bandaríkin hafa ekki áhrif á og þráir þar af leiðandi annað hvort „stjórn þeirra“ breytingu“ eða tortímingu.
Svona, þegar Íraksforseti kom til Bandaríkjanna. að biðja um aðstoð í október til að berjast gegn ISIS, fékk hann að mestu hlaupið að baki, þar sem bandarískir stjórnmálamenn færðu fókusinn frá ISIS í átt að „valdandi“ ríkisstjórn Íraksforseta. Auðvitað var þessi gagnrýni hrein hræsni; Bandaríkin spyrja aldrei bandamenn sína í Persaflóaríkinu um „forræðishyggju“ þeirra, jafnvel þó að þessum löndum sé áfram stjórnað af grimmustu einræðisríkjum jarðar.
Sumir sérfræðingar hafa velt því fyrir sér að Obama muni leyfa hryðjuverkahópum súnníta að skera út hluta af Írak til að hjálpa til við að skipta landinu í smærri þjóðir byggðar á þjóðernis-trúarlegum svæðum, hvert um sig fulltrúa af sjía-, súnní- eða kúrdískri ríkisstjórn. Þetta væri auðveldasta leiðin til að tryggja að Írak verði áfram veikt og sé ekki ógn við „Bandaríkin áhugamál." Mike Whitney lýsir hugmyndinni um skiptingu Íraks:
„Áætlunin var fyrst lögð fram af Leslie Gelb, fyrrverandi forseta ráðsins um utanríkistengsl, og Joe Biden, þáverandi öldungadeildarþingmaður. Samkvæmt The New York Times kallar „svokallaða mjúka skiptingaráætlunin … á að skipta Írak í þrjú hálfsjálfstjórnarsvæði... Það væri laus Kúrdistan, laus Shiastan og laus Sunnistan, allt undir stóru, ef veikburða , Írak regnhlíf.'“
Atburðirnir í Írak og Sýrlandi sanna enn frekar að Bush-Obama „stríðið gegn hryðjuverkum“ er ekki aðeins misheppnað, heldur svik. Bush og Obama hafa ekki háð stríð gegn hryðjuverkamönnum, heldur stríði gegn sjálfstæðum þjóðríkjum.
Veraldlegu þjóðirnar Írak, Líbýu og Sýrland voru nánast lausar við hryðjuverk fyrir hernaðaríhlutun Bandaríkjanna og nú eru þær herjaðar. Stríðið gegn hryðjuverkum hefur ekki gert neitt annað en að koma í veg fyrir stöðugleika í Miðausturlöndum, skapa fleiri hryðjuverkamenn og tæma bandarískt hagkerfi á milljörðum dollara sem það hefði annars getað notað til starfa og félagslegra áætlana.
Shamus Cooke er starfsmaður í félagsþjónustu, verkalýðsfélagi og rithöfundur fyrir Workers Action (www.workerscompass.org). Hægt er að ná í hann kl [netvarið]
http://www.nytimes.com/2014/06/12/world/middleeast/iraq-asked-us-for-airstrikes-on-militants-officials-say.html?hp
http://www.policymic.com/greinar/23708/giska á-við hvaða-8-lönd-u-s-er-halda-leyndar-dróna-herferðir-gegn
http://blogs.wsj.com/corruption-currents/2011/09/08/kuwait-qatar-criticized-as-terror-finance-hubs/
http://www.nytimes.com/2013/03/25/world/middleeast/arms-airlift-to-syrian-rebels-expands-with-cia-aid.html?pagewanted=all&_r=0
http://www.counterpunch.org/2014/06/10/bardaginn-við-að-stofna-íslamskt ríki-yfir-Írak-og-Sýrland/
http://www.nytimes.com/2012/12/02/world/middleeast/us-is-stumbling-in-effort-to-cut-syria-armsflow.html?pagewanted=all&module=Search&mabReward=relbias%3A]
http://www.counterpunch.org/014/06/12/black-flags-over-mosul/
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja