Fyrrverandi þingkona Cynthia McKinney flutti þetta ávarp 6. mars á UC Berkeley ráðstefnu sem bar yfirskriftina „Hlutverk laga og stefnu: Afríka, Karíbahafið og Bandaríkin“, styrkt af Afríku-amerískum laga- og stefnuskýrslu.
Hvergi sjáum við getuleysi svartra Ameríku leikið fyrir augum okkar og heimsins eins og við sjáum núna í tilfelli Haítí. En ég leyfi mér að bæta því við að þetta hefur ekki alltaf verið svona og það þarf ekki að vera svona.
Í fyrsta lagi, eins og ég sé það, er rétta símtalið ekki bara til rannsóknar heldur einnig enduruppsetningar. Rétt eins og Bandaríkin, á fimmta áratugnum, hófu stefnu sína um afturköllun fyrir kommúnisma, eins verða Bandaríkjamenn með góðri samvisku að kalla eftir þjófagengi Bush til að draga til baka valdaránið á Haítí.
Ef þú manst þá hafa Bandaríkin og Haítí verið á nákvæmlega sama stað áður. Raul Cedras hershöfðingi hafði stolið völdum í valdaráni gegn lýðræðislega kjörna prestinum sem starfaði í vígstöðvum Port-au-Prince. Haítískir Bandaríkjamenn í Flórída og New York og víðar unnu stanslaust að því að koma föður Aristide aftur til valda.
Dómsmálaráðuneyti Repúblikana hafði nýlega haft umsjón með stærstu stækkun Black Caucus þingsins frá samþykkt kosningaréttarlaganna þar sem þau neyddu suðurríkislöggjafana til að draga umdæmi sem myndu leyfa svörtum dreifbýli loksins að velja frambjóðendur að eigin vali. Svartir kjósendur, með mikla kjörsókn, höfðu vísað föður George Bush út úr Hvíta húsinu og kosið Bill Clinton í staðinn.
Þannig að sviðið var sett að innan sem utan fyrir stórfellda stefnubreytingu Bandaríkjanna gagnvart Haítí, sem skildi eftir andúð repúblikana á Aristide. Þessi breyting vakti svo mikla reiði að minnsta kosti einn lítinn hóp í hvítum Ameríku að í málinu um endurskipulagningu í Flórída skrifaði stefnandi í raun og veru að aukinn styrkur Black Caucus þingsins hefði í raun breytt stefnu Bandaríkjanna gagnvart Haítí, og af þeirri ástæðu, m.a. stærð CBC hafði vaxið of stór, þar með málsókn gegn umdæmi þingkonu Corrine Brown.
Tilkynning stefnenda í Flórída veitir rjúkandi byssu fyrir virkni stærri, sterkari, yngri Black Caucus sem kom inn í Washington með dagskrá byggða á fólkinu. Það vekur líka mikla léttir hvað er mögulegt þegar Black America hefur ekta leiðtoga, vel settir, í stjórnmálum.
Að lokum var Cedras úthlutað peningum og honum fylgt út úr Port-au-Prince á meðan nokkrir af leiðtogum FRAPH, CIA-innblásinna tonton macoute afleysingamannsins, fundu skjól í Bandaríkjunum, Dóminíska lýðveldinu og fleiri stöðum. Þar sem meirihluti kjörtímabils síns var utan embættis, var Aristide að lokum sendur aftur til embættisins með sigursælum hætti. Þegar kjörtímabili hans lauk hætti Aristide embættinu og bauð sig fram til endurkjörs eftir lok kjörtímabils eftirmanns síns, Rene Preval.
Nú, samkvæmt einum af rannsóknarheimildum mínum, var einn af samningunum sem Preval gerði við Steele Foundation til að tryggja forsetaöryggi. Steele Foundation, með höfuðstöðvar hér á Bay Area, er að sögn mjög nálægt Pentagon, þar sem fyrrverandi leiðtogi hans kemur beint frá leyniþjónustunni Pentagon. Athyglisvert er að það hafi að sögn haldið úti skrifstofu í Miami, heimili höfuðstöðva séraðgerðaherstjórnar Bandaríkjanna, sem að sögn tók þátt í þjálfun uppreisnarmanna sem steyptu Aristide frá völdum. Þannig að á þeim tíma sem Aristide var „handtekinn“, var hann að sögn verndaður af öryggisteymi varnarmálaráðuneytisins sem var dæmdur til að tryggja hann.
Að auki, samkvæmt sömu heimild, börðust sumir Dóminíska hersins og spænskumælandi og enskumælandi hermdarverkaher sem Bandaríkjamenn þjálfuðu í Jaded Task í Dóminíska lýðveldinu á síðasta ári við hlið haítískra uppreisnarmanna í norðri og á suðurströnd Haítí. Okkur er ennfremur sagt að stjórnvöld á Haítí hafi stöðvað sendibíla sem fluttu nýjar M-16 vélar yfir landamærin frá Dóminíska lýðveldinu. Samkvæmt skýrslunni sem ég hef fengið hófu yfirvöld á Haítí að stöðva sendibíla sem fluttu vopnin frá Dóminíska lýðveldinu frá og með síðasta ári og stuttu eftir að bandaríski herinn afhenti Dóminíska hernum 20,000 M-16 vélar.
Haítí var um það bil að fagna tveggja alda afmæli sínu. Ég man hvað þetta land var hamingjusamt þegar það fagnaði 200 ára afmæli sínu. Þeirri gleði hefur Haítísku þjóðinni verið hafnað. Slagorð Jean-Bertrand Aristide í minningarherferð landsins var endurbætur, skaðabætur, hátíð. Og hann hafði lýst Haítí sem Afríkuríki.
Aristide var enginn COINTELPRO leiðtogi. Enginn „hreinn negri“. Og, á tungumáli J. Edgar Hoover, „hræddi hann negra“. Svo núna, þegar við skiljum hver Jean Bertrand Aristide er í raun og veru, og á sama tíma að vita hvernig landið okkar tekur á við ekta leiðtoga eins og hann, getum við ekki verið hissa á því sem gerist. Við ættum hins vegar að vera hrædd ef sameiginlegt vald okkar nær ekki að koma Aristide aftur til valda.
Lögmaður Haítí ásakaði að bandarísk stjórnvöld hefðu átt beinan þátt í valdaráninu og að valdaránsforingjarnir væru vopnaðir, þjálfaðir, ráðnir af leyniþjónustum Bandaríkjanna.
Sjónarvottur, húsvörður Aristide, sagði í samtali við franska útvarpið að „ameríski herinn hafi komið til að flytja hann á brott klukkan tvö um nóttina. Bandaríkjamenn neyddu hann út með vopnum.
Eftir að hafa rætt beint við Aristide forseta greindi þingkonan Maxine Waters frá því að Aristide væri umkringdur hernum. „Það er eins og hann sé í fangelsi. Hann segir að sér hafi verið rænt,“ sagði hún.
Randall Robinson ræddi einnig við Aristide forseta. Robinson sagði að Aristide neitaði því eindregið að hann hefði sagt af sér.
Séra Jesse Jackson fékk Aristide í síma við blaðamann Associated Press og sagði Aristide sjálfur að hann hefði verið neyddur til að fara. Hann sagði: „Þeir komu á nóttunni. Það voru of margir. Ég gat ekki talið þá." Hann sagði að umboðsmenn hafi sagt sér að ef hann færi ekki myndu þeir byrja að skjóta og drepa. Vitnað er í Aristide sem lýsi þessum umboðsmönnum sem hótuðu honum sem „hvítum Bandaríkjamönnum, hvítum her“.
Donald Rumsfeld sagði að hugmyndin um mannrán væri bara algjörlega í ósamræmi við allt sem hann heyrði eða sá. Hvíta húsið vísaði á bug ásökunum um að Aristide hefði verið rænt af bandarískum hersveitum sem vildu þvinga hann til að segja af sér og flýja í útlegð. Colin Powell sagði hreint út að Aristide væri ekki rænt. Powell sagði: „Við neyddum hann ekki í flugvélina.
Nú, ég veit ekki með þig. En mér er ljóst núna að ég trúi ekki Donald Rumsfeld. Ég trúi ekki Hvíta húsinu. Og ég trúi ekki Colin Powell.
En jafnvel meira en það, taktu eftir notkun Powell á orðinu „við“.
Og þar liggur kjarninn í vandræðum okkar.
Þann 1. mars 2004 bar Washington Times fyrirsögn Colin Powells: „Ég er á dagskrá forsetans. Condoleeza Rice og Colin Powell hafa gefið svart andlit fyrir stefnur sem hafa rústað heimssamfélaginu og bandarísku samfélagi okkar. Framsækin Ameríka og alheimssamfélagið þurfa sterkt, öflugt og aktívistískt svart samfélag.
Í nýlegri skýrslu í New York Times kom í ljós að 50 prósent svartra karlkyns fullorðinna í New York borg eru atvinnulausir. Samkvæmt State of the Dream 2004 skýrslunni mun það taka átta ár fyrir Bandaríkin að loka svart-hvítu bilinu í útskrift úr framhaldsskóla ef núverandi framfarir haldast óbreyttir. Það mun taka 73 ár að jafna útskriftarbilið, 190 ár að jafna fangelsisbilið, 581 ár að jafna tekjumun á mann og 1,664 ár að jafna bilið á eignarhaldi húsnæðis. Ljóst er að framfarir í mikilvægum lífsgæðavísitölum eru ekki nógu fljótar.
En við munum ekki sjá það lýst á UPN, FOX, CNN eða WB. Í auknum mæli segja áberandi leiðtogar okkur að við þurfum ekki lengur hreyfingu og að æsingamenn sem einbeita sér að þessum staðreyndum séu haldnir.
Og til þeirra spyr ég aðeins einnar spurningar. Hvað verður um samfélag sem verðlaunar þá sem taka ávextina upp en tekst ekki að vernda þá sem hrista þá niður?
Trjáhristarar eru um allan heim að reyna að lyfta samfélögum sínum. Aðeins með virkri og upplýstri þátttöku okkar í stjórnmálaferlinu hér munum við geta stöðvað vald sem framkalla skaðlega stefnu. Aðeins með þátttöku okkar í hinu pólitíska ferli munum við geta verndað heimssamfélagið – eins og Haítí, eins og Venesúela – fyrir hrakförum öflugs fólks sem starfar í okkar nafni sem er sama um þau gildi sem okkur þykir vænt um.
Svarta Ameríka, lifandi með ekta leiðtoga, í virku samstarfi við alla framsóknarmenn, getur breytt því sem er að gerast hér heima og stefnunni sem er framfylgt erlendis.
Og því lýk ég með grátbeiðni og ákæru fyrir okkur sem þjóð að standa upp, tala sannleika til valds, ekki hneigjast og segja við þá sem stjórna þessari hræðilegu vél: „Það er kominn tími til að þú hættir núna. ”
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja