Í síðasta mánuði tilkynnti samfélagsmiðlarisinn Facebook áform um að byggja nýtt gagnaver nálægt Óðinsvéum í Danmörku. Stækkun netþjónsgetu var þörf, sagði fyrirtækið, til að styðja við „ríkara efni“ eins og streymi í beinni og sýndarveruleika.
Framkvæmdastjóri Facebook sem birti opinbera tilkynningu (lifandi-streyma, auðvitað), benti á að nýja aðstaðan myndi hafa „minnsta fótspor sem mögulegt er“ og vera „knúið af 100 prósent hreinni og endurnýjanlegri orku.
En nýlega skýrslur eftir Rasmus Svaeborg fyrir danska blaðið Information segja aðra sögu. Það sem kann að líkjast, að minnsta kosti í útsýninu frá Silicon Valley, mun æfing í grænni fyrirtækjaábyrgð þýða stóraukið framlag Danmerkur til hlýnunar gróðurhúsalofttegunda.
Gagnaver neyta stórkostlegs magns af rafmagni til að knýja netþjóna og halda þeim kældum. Danska ríkisstjórnin áætlar að netþjónabú sem nú eru skipulögð eða í byggingu - fyrst og fremst Facebook og önnur sem Apple byggir í bænum Viborg - muni bæta 4 milljónum megavattstunda, eða um 13 prósentum, við núverandi árlega raforkunotkun þjóðarinnar. Á tímabilinu til ársins 2040 munu netþjónabú standa undir heilum þriðjungi af væntanlegri aukningu í raforkuþörf Danmerkur.
Facebook og Apple eru spennt fyrir því að nýju gagnaverin þeirra deili skærgrænum aura sem umlykur sterka vindorkuskuldbindingu Danmerkur. En aðeins um það bil helmingur af raforku landsins er komið fyrir með endurnýjanlegum orkugjöfum og því er engin græn orka til vara til að mæta þörfum Silicon Valley. Aukningin á raforkunotkun á landsvísu sem ýtt er undir af nýju aðstöðunni verður að koma frá óendurnýjanlegum orkugjöfum.
Þannig að fyrirtækin tvö munu ekki hafa „minnsta mögulega fótspor“ á danskri grund; þeir munu í raun auka kolefnisframleiðslu landsins verulega. Samkvæmt kolefnislosunarkvótakerfi Evrópusambandsins á miðlareknún aukning á losun Danmerkur að vera jöfnuð með samdrætti í losun annarra landa. En það mun ekki gerast. Svaneborg vitnar í Peter Birch Sørensen, formann loftslagsráðs dönsku ríkisstjórnarinnar, sem útskýrir: „Það er enn gríðarlegur afgangur af losunarheimildum [í ESB kerfinu], þannig að aukin losun frá Danmörku mun ekki valda minni losun frá öðrum ESB löndum.
Jafnvel möguleikinn á að fá grænar andlitslyftingar, ein og sér, hefði ekki verið nóg til að tæla fyrirtækin tvö til að stofna verslun í Danmörku. Samkvæmt Svaneborg, afgerandi hvatinn var áframhaldandi afturköllun raforkuskatts sem kallast opinber þjónustuskylda (PSO). Brotthvarf PSO mun spara dæmigerðu dönsku heimilinu sem samsvarar aðeins nokkrum dollurum á mánaðarreikningi þess. En það þýðir líka, skrifar Svaneborg, að ríkið mun útvega fyrirtækjum endurnýjanlega raforku (þar á meðal nýju gagnaverin) „á verði sem er undir framleiðslukostnaði,“ í raun og veru hvetja þau til að neyta meiri orku og koma af stað meiri losun.
Það eru fleiri leiðir þar sem niðurfelling skattsins gæti hindrað viðleitni til að draga úr ósjálfstæði Danmerkur á jarðefnaeldsneyti. Tekjur af PSO voru eingöngu ætlaðar til þróunar endurnýjanlegrar orku. Nú þurfa fjármunir til að hlúa að nýjum vindorkuverum að koma út úr almennum fjárlögum sem studd eru af skattgreiðendum, þar sem þeir verða pólitískt viðkvæmir í fjárlagagerð og fjárveitingu ríkisins á hverju ári.
PSO var kynnt til að koma í veg fyrir einmitt þessa stöðu mála, við frjálsræði í raforkugeiranum á tíunda áratugnum, og það er lykilástæða þess að Danir geta boðið tæknifyrirtækjum svo græna gjöf vindorku í dag. Endurnýjanleg orkugeta landsins var vandlega ræktuð í mörg ár með styrk frá hverjum dönskum orkuviðskiptavinum. Nú eru Facebook og Apple einfaldlega komin til uppskerunnar.
Miðað við mikla reiðufjárforða og sjálfboðnar skuldbindingar um græna orku, hefðu fyrirtækin tvö getað byggt sín eigin vindorkuver til að knýja nýja netþjónabú sín, frekar en að svíkjast um endurnýjanlega orku Danmerkur. En jafnvel það hefði ekki leyst dýpri vandamálið: vind- og sólarþróun, hver sem er að gera það, er ævarandi grípaleikur. Um allan heim, hvort sem það er í löndum eins og Danmörku sem búa við öfluga hreina orkuþróun eða í slakari löndum eins og Bandaríkjunum, er ótrúlegur hæfileiki kapítalismans til að koma nýjum raforkuháðum vörum og þjónustu fram úr uppbyggingu endurnýjanlegrar orkugetu.
Vöxtur í tækni sem er hönnuð til að hefta loftmengun (eins og rafbíla), til að milda áhrif hlýnunar gróðurhúsalofttegunda (eins og loftkæling), til að bjóða upp á afþreyingu sem getur veitt þægindi í heimi á barmi (eins og að streyma myndbandi) og að veita ógrynni annarrar þjónustu hótar því að draga úr okkar bestu viðleitni til að venja samfélagið frá jarðefnaeldsneyti. Við gætum tvöfaldað sólarframleiðslugetu Bandaríkjanna á morgunog væri samt ekki til næg sólarorka til staðar til að reka netþjónabú þjóðarinnar, hvað þá styðja við frekari vöxt.
Alþjóðlegar tilraunir til að stemma stigu við losun gróðurhúsalofttegunda fóru út um þúfur á síðasta ári af bandarískum kjósendum. Og ímyndar-meðvituð fyrirtæki Bandaríkjanna gera ekkert til að koma hlutunum á réttan kjöl þegar þau spila „knúið af 100 prósent endurnýjanlegri orku“ skelleik.
Þessi grein var upphaflega gefin út af Græn félagsleg hugsun. Stan Cox (@CoxStan) og Paul Cox (@Paul_Cox) eru höfundar "Hvernig heimurinn brotnar: Líf á hamfarabraut, frá Karíbahafi til Síberíu.“ Skrifaðu þeim hjá cox{at}howtheworldbreaks.com.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja