Við erum fyrir löngu komin á þann stað að borgaraleg óhlýðni vísindamanna er orðin réttlætanleg.“
Það er samkvæmt grein birt mánudag í blaðinu Nature Climate Change af fimm loftslagsvísindamönnum – Stuart Capstick, Aaron Thierry, Emily Cox, Steve Westlake og Julia K. Steinberger – og stjórnmálafræðingnum Oscar Berglund, sem einbeitir sér að borgaralegri óhlýðni og félagslegum hreyfingum.
Hinn hálfi tugur vísindamanna, sem allir hafa tekið þátt í og stutt hópa sem taka þátt í borgaralegri óhlýðni sem þrýsta á um aðgerðir „til að tryggja lífvænlega og sjálfbæra framtíð,“ halda því fram að nú sé kominn tími fyrir vísindalega sérfræðinga til að efla viðleitni sína til aðgerðarsinna.
„Það sem við segjum í greininni er að það að taka þátt í svona hlutum getur í raun aukið vægi við skilaboðin um að þetta sé kreppa; að þetta sé almennilegt fólk sem veit meira en allir aðrir um hversu djúpt í skítnum við erum og grípur til aðgerða af þessu tagi – beinar ofbeldislausar aðgerðir, borgaraleg óhlýðni,“ Berglund sagði The Guardian.
„Við höfum eins konar það sem við köllum þekkingarvald hér: Fólk hlustar á það sem við erum að segja, sem vísindamenn, og það verður leið til að sýna hversu alvarlegt ástandið er, að við sjáum okkur neydd til að ganga svona langt,“ segir Lektor háskólans í Bristol bætti við.
„Margir samþykkja nú þegar hlutverk vísindamanna í málflutningi,“ segir í blaðinu og bendir á að um tveir fimmtu hlutar höfunda milliríkjanefndar um loftslagsbreytingar (IPCC) hafi skrifað undir undirskriftir eða bréf þar sem krafist er aðgerða og fjórðungur þeirra hafi tekið þátt í mótmælum.
Í greininni er fullyrt að „að þrýsta á um þýðingarmeiri viðleitni og að ýta á móti vanrækslu og illtrúaraðferðum sem hindra þetta, sé lögmætt næsta skref fyrir vísindamenn að taka þátt í friðsamlegri borgaralegri óhlýðni.
„Við höldum því fram að þetta sé réttlætanlegt á grundvelli þess að það sé áhrifaríkt sem stefna til breytinga, það tjáir eindregið hve brýnt er í loftslagskreppunni, sé sanngjörn og siðferðileg starfsemi fyrir vísindamenn að ráðast í og sýnir hindranir í loftslagsaðgerðum. “, skrifuðu höfundarnir.
Vísindamennirnir vísuðu til sögulegrar skilvirkni borgaralegrar óhlýðni og benda á að „IPCC ályktar með „miklu trausti“ að sameiginlegar aðgerðir tengdar félagslegum hreyfingum hafi gegnt verulegu hlutverki í að þrýsta á stjórnvöld til að búa til ný lög og stefnu.
Í tveggja blaðsíðna ákalli til aðgerða er meira að segja vitnað í einn af æðstu leiðtogum loftslagshreyfingar ungmenna:
Borgaraleg óhlýðni vísindamanna hefur tilhneigingu til að skera í gegnum ótal margbreytileika og rugling í kringum loftslagskreppuna á þann hátt sem minna sýnileg og óábyrg sönnunargögn gera ekki, og sendir skýrt merki um að vísindamenn trúi eindregið á sönnunargögnunum og afleiðingum þeirra. Þegar þeir sem búa yfir sérfræðiþekkingu og þekkingu eru tilbúnir til að koma áhyggjum sínum á framfæri á ósveigjanlegri hátt en með erindum og kynningum, veitir það þeim sérstakan árangur sem samskiptaaðgerð. Þetta er innsýn Greta Thunberg þegar hún kallar á okkur að „hegða þér eins og þú myndir gera í kreppu“.
Blaðið færir rök fyrir því að borgaraleg óhlýðni vísindamanna sé réttlætanleg vegna þess að fyrri leiðir til að þrýsta á stjórnmálamenn til að bregðast við djarfari - þar á meðal að hætta jarðefnaeldsneyti í áföngum - hafi mistekist og neyðarástand í loftslagsmálum hefur og mun halda áfram að hafa svo víðtæk neikvæð áhrif.
„Í áratugi hafa vísindamenn reynt að hringja viðvörun með öðrum hætti,“ segir í greininni, „en margra ára töf og þoku ákvarðanatakenda gera það að verkum að alvarlegar afleiðingar eru þegar að þróast um allan heim, og lítill tími er eftir til að forðast enn fleiri. víðtækur og langvarandi skaði.“
„Loftslagskreppan einkennist af eyðileggjandi áhrifum á fjölda fólks; það er gegnsýrt af óréttlæti og aukið með hindrun öflugra stofnana, þar á meðal skilyrðin sem löggjafinn setur,“ segir í skjalinu.
Til að bregðast við mótröksemdinni um að vísindamenn sem taki þátt í borgaralegri óhlýðni „áhættu að grafa undan heiðarleika vísinda“ skrifuðu höfundarnir að aðskilnaður vísinda og stjórnmála sé „byggður á sögulegu fordæmi“ og „við þurfum að spyrja hversu vel þessi erfðu viðmið þjóna okkur. á tímum tilvistarlegrar umhverfiskreppu.“
Þeir lýstu því yfir að „sú útbreidda hugmynd um að edrú framsetning sönnunargagna frá „heiðarlegum miðlara“ fyrir þeim sem hafa völdin muni ná fram hagsmunum íbúanna er í sjálfu sér ekki hlutlaust sjónarhorn á heiminn; það er í staðinn þægilega óógnandi fyrir óbreytt ástand og oft frekar barnalegt.“
Vísindamennirnir viðurkenndu einnig að „persónulega áhættan sem fylgir borgaralegri óhlýðni er mjög breytileg eftir aðstæðum fólks,“ og „það eru margir framlínuaðgerðasinnar sem hafa týnt lífi sínu í mótmælaskyni og mótspyrnu til varnar fólks og plánetu.
„Að geta tekið þátt í truflandi mótmælum í tiltölulegu öryggi eru forréttindi sem þegnar búa í tiltölulega frjálslyndum samfélögum,“ skrifuðu þeir. „Fyrir þá sem eru í svo heppna stöðu er tækifæri til að þrýsta á um aðgerðir, en hjálpa til við að móta eðli mótmælastarfsemi og draga úr hindrunum fyrir þátttöku annarra.
Greinin - sem fylgir alþjóðlegu virkjun vísindamanna sem þrýsta á loftslagsaðgerðir í apríl, þar á meðal með aðgerðum borgaraleg óhlýðni- var fögnuðu af öðrum í vísindasamfélaginu.
„Þetta blað er alveg frábært,“ sagði Fernando Racimo frá GLOBE Institute við Danmerkurháskóla í Kaupmannahöfn. „Auk þess, ólíkt öðrum blöðum, virðist það hafa þann óhugnanlega hæfileika að prenta sjálft sig og rata inn í ýmsar deildarstofur háskólans míns.
Sebastian Berger, lektor í sjálfbærri þróun við háskólann í Bern í Sviss, á sama hátt heitið til að dreifa greininni með því að tísta, „Nýtt [úr] pressunni og beint inn í grunnnámið mitt.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja