Heimild: International Viewpoint
Rússneska innrásin í Úkraínu er annað marka augnablikið í nýja kalda stríðinu þar sem heimurinn hefur verið á kafi frá aldamótum vegna ákvörðunar Bandaríkjanna um að stækka NATO. Fyrsta marka augnablikið var innrás Bandaríkjamanna í Írak árið 2003. Hún endaði með því að ekki tókst að ná markmiðum heimsvaldastefnu Bandaríkjanna. Verðið sem Írak greiddi – og er enn að borga ásamt nágrannalöndunum – hefur verið gríðarlegt, en tilhneiging bandarískra heimsvaldastefnu til að ráðast inn í önnur lönd hefur verið verulega skert, eins og staðfest var af nýlegri brotthvarfi Bandaríkjanna frá Afganistan.
Örlög innrásar Rússa í Úkraínu munu ákvarða tilhneigingu allra annarra landa til árásar. Ef það mistekst aftur á móti munu áhrifin á öll alþjóðleg og svæðisbundin völd verða mikil fælingarmátt. Ef það tekst, það er að segja ef Rússum tekst að „fríða“ Úkraínu undir rússneskum stígvélum, munu áhrifin verða mikil skriða af alþjóðlegu ástandinu í átt að hömlulausum frumskógarlögum, sem hvetur bandaríska heimsvaldastefnuna sjálfa og bandamenn þess til að taka upp sína eigin árásargjarna afstöðu á ný.
Í augnablikinu hefur hetjuleg andspyrna úkraínsku þjóðarinnar sett allt litróf afturhaldssamra aðdáenda Vladimírs Pútíns í uppnám, allt frá hörðum hægri og öfgahægri á heimsvísu til gervivinstri stuðningsmanna rússneskrar heimsvaldastefnu. Sigur Pútíns í Úkraínu myndi efla þetta svið afturhaldsstefnunnar gríðarlega.
Fyrir utan almenna fordæmingu á rússnesku innrásinni hefur einnig verið nokkur ruglingur í röðum hinna sannu and-heimsvaldasinna um þá sértæku afstöðu til að taka á málum sem tengjast yfirstandandi stríði. Mikilvægt er að skýra þessi mál.
1. Það er ekki nóg að kalla eftir því að Rússar stöðvi árásir sínar og að kalla eftir „tafarlaust vopnahlé og aftur að samningaborðinu“. Við notuðum ekki svo SÞ-líkt orðalag þegar Bandaríkin réðust inn í Írak heldur kröfðust þess tafarlauss og skilyrðislausrar brotthvarfs árásarmannanna, eins og við höfum gert í öllum tilfellum um innrás í eitt land af öðru. Sömuleiðis ættum við ekki aðeins að krefjast þess að yfirganginum verði hætt heldur einnig tafarlauss og skilyrðislauss brottflutnings rússneskra hermanna frá Úkraínu.
2. Krafan um afturköllun Rússa á við um hvern tommu af yfirráðasvæði Úkraínu – þar með talið landsvæðið sem Rússar réðust inn í árið 2014. Þegar ágreiningur er um tilheyrandi svæðis hvar sem er í heiminum – eins og Krím eða héruð í Austur-Úkraínu, í þetta tilvik – við sættum okkur aldrei við að það sé leyst með berum valdi og lögmáli máttarins, heldur alltaf aðeins með frjálsri beitingu hlutaðeigandi fólks á rétti sínum til lýðræðislegrar sjálfsákvörðunarréttar.
3. Við erum á móti ákalli um bein hernaðaríhlutun eins keisarahers gegn öðru, hvort sem það er með stígvélum á jörðu niðri eða álagningu flugbanns úr fjarlægð. Sem almenn meginregla erum við á móti beinni hernaðaríhlutun hvaða heimsvaldavalds sem er hvar sem er. Að biðja um að einn þeirra lendi í árekstri við annan jafngildir því að óska eftir heimsstyrjöld milli kjarnorkuvelda. Þar að auki er engin leið að slík íhlutun geti átt sér stað innan marka alþjóðalaga þar sem flest helstu heimsvaldaveldin hafa neitunarrétt í öryggisráði Sameinuðu þjóðanna. Jafnvel þótt auðvelt sé að skilja að úkraínsk fórnarlömb árásarinnar geti hringt svona af örvæntingu, þá eru það engu að síður óábyrgar kröfur.
4. Við erum hlynnt því að varnarvopn verði afhent fórnarlömbum árásarhneigðra án þess að binda enda á – í þessu tilviki til úkraínska ríkisins sem berst gegn innrás Rússa á yfirráðasvæði þess. Enginn ábyrgur and-heimsvaldamaður kallaði eftir því að Sovétríkin eða Kína tækju þátt í stríðinu í Víetnam gegn innrás Bandaríkjanna, en allir róttækir and-imperialistar voru hlynntir auknum vopnasendingum Moskvu og Peking til víetnamska andspyrnu. Að gefa þeim sem eru að berjast við réttlátt stríð leið til að berjast gegn miklu öflugri árásarmanni er grundvallarskylda alþjóðahyggju. Einlaus andstaða við slíkar sendingar stangast á við grundvallarsamstöðu með fórnarlömbunum.
5. Við höfum enga almenna afstöðu til viðurlaga í grundvallaratriðum. Við vorum hlynntir refsiaðgerðum sem beinast að Suður-Afríku aðskilnaðarstefnunni og við erum hlynnt refsiaðgerðum sem beinast að hernámi landnema og nýlenduherra Ísraela. Við vorum á móti refsiaðgerðum sem settar voru á íraska ríkið eftir að það hafði verið eyðilagt í stríði árið 1991, því þær voru morðóðar refsiaðgerðir sem þjónuðu engum réttlátum málstað heldur einungis undirgefni ríkis undir heimsvaldastefnu Bandaríkjanna með hálfgerðum þjóðarmorðskostnaði fyrir íbúa þess. Vesturveldin hafa ákveðið heilan hóp af nýjum refsiaðgerðum gegn rússneska ríkinu vegna innrásar þess í Úkraínu. Sumt af þessu gæti vissulega dregið úr getu einræðisstjórnar Pútíns til að fjármagna stríðsvél sína, önnur geta verið skaðleg rússneskum íbúum án þess að hafa mikil áhrif á stjórnina eða fákeppnisvilja sína. Andstaða okkar við yfirgang Rússa ásamt vantrausti okkar á vestrænum heimsvaldastjórnum þýðir að við ættum hvorki að styðja refsiaðgerðir þeirra síðarnefndu né krefjast þess að þeim verði aflétt.
6. Að lokum er augljósasta og einfalt mál allra frá framsæknu sjónarhorni krafan um að öll landamæri verði opnuð fyrir úkraínsku flóttafólkinu, eins og þau ættu að vera fyrir alla flóttamenn sem flýja stríð og ofsóknir hvaðan sem þeir koma. Skyldan að taka á móti flóttamönnum og taka á móti þeim og kostnaði við það verða öll rík lönd að skipta með réttlátum hætti. Brýn mannúðaraðstoð ætti einnig að veita þeim sem eru á flótta innan landamæra Úkraínu.
Samstaða með úkraínsku þjóðinni!
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja