[Krosspóstað frá Þar sem bloggið hefur ekkert nafn]
1. maí: Alþjóðadagur verkalýðsins – Día Internacional de los Trabajadores minnist sögulegrar baráttu vinnandi fólks um allan heim og er viðurkennd í öllum löndum nema Bandaríkjunum og Kanada. (Bandaríkjastjórn lýsti 1. maí sem „Law Day“.)
Iðnaðarstarfsmenn heimsins eru með frábæra grein í bæklingi um málið róttæk saga maí; þú gætir líka viljað lesa Rouge Forum maí blaðamaður.
Skoðaðu safn AK Press af bækur um 1. maí/Haymarket/anarkisma.
MP3 af 'The Internationale' á yfir 40 tungumálum.
Alþjóðasambandið: Ensk útgáfa
Rísið upp úr dvala yðar, þér sveltandi [eða verkamenn]
Rísið upp, þér glæpamenn skorts
Af skynsemi í uppreisn þrumur nú
og loksins lýkur öldinni af kant.
Nú burt með alla hjátrú þína
Þjónusta fjöldinn rís, rís upp!
Við munum breyta þegar í stað [eða héðan í frá] gömlu skilyrðunum
Og hafna rykinu til að vinna verðlaunin.
Viðlag
Svo koma félagar fylktu liði
Og síðasta baráttan lét okkur standa frammi fyrir
Alþjóðasambandið
Sameinar mannkynið. (endurtaka).
Við bændur, handverksmenn og aðrir,
Innritaður meðal stritasona
Við skulum gera tilkall til jarðar héðan í frá fyrir bræður
Reka dugleysinguna úr moldinni.
Á holdi okkar of lengi hefur fóðrað hrafninn
Við höfum of lengi verið hrægammanum að bráð.
En nú kveðjum við anda craven
Dagurinn dregur fram bjartari dag.
Viðlag
Enginn bjargvættur úr háum hæðum skilar
Ekkert traust sem við berum til prins eða jafningja
Okkar eigin hægri hönd, hlekkirnir verða að skjálfa
Fjötra haturs, græðgi og ótta.
Áður en þjófarnir fara út með herfangið sitt
Og allir gefa hamingjusamari hlut.
Hver í sinni smiðju verður að gera skyldu sína
Og sláðu á járnið á meðan það er heitt.
Viðlag
L'Internationale [franskt frumsamið]
Debout les damnés de la terre
Debout les forçats de la faim
La raison tonne en son cratère
C'est l'éruption de la fin
Du passe faisons borð rase
Foules, esclaves, debout, debout
Le monde va changer de base
Nous ne sommes rien, soyons tout
C'est la lutte lokaatriðið
Groupons-nous, et demain (bis)
L'Internationale
Sera le genre humain
Il n'est pas de sauveurs suprêmes
Ni Dieu, ekki César, ekki dómstóll
Framleiðendur, sauvons-nous nous-mêmes
Décrétons le salut commun
Pour que le voleur rende gljúfrið
Hellið tirer l'esprit du cachot
Soufflons nous-mêmes notre forge
Battons le fer quand il est chaud
L'état comprime et la loi triche
L'impôt saigne le malheureux
Nul devoir ne s'impose au riche
Le droit du pauvre est un mot creux
C'est assez, languir en tutelle
L'égalité veut d'autres lois
Pas de droits sans devoirs dit-elle
Egaux, pas devoirs sans droits
Hideux dans leur apothéose
Les rois de la mine et du rail
Ont-ils jamais fait autre valdi
Que dévaliser le travail
Dans les coffres-forts de la bande
Ce qu'il a crée s'est fondu
En décrétant qu'on le lui rende
Le peuple ne veut que son dû.
Les rois nous saoulaient de fumées
Paix entre nous, guerre aux tyran
Appliquons la grève aux armées
Crosse en l'air, et rompons les rangs
S'ils s'þrjóskur, ces cannibales
A faire de nous des héros
Ils sauront bientôt que nos balles
Sont pour nos propres géneraux
Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs
La terre n'appartient qu'aux hommes
L'oisif ira loger ailleurs
Combien, de nos chairs se repaissent
Mais si les corbeaux, les vautours
Un de ces matins disparaissent
Le soleil brillera toujours.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja