Þess í stað er Öryggisráði Sameinuðu þjóðanna falið aðalhlutverkið við að ákvarða tilvist árásarárásar. Með öðrum orðum, þar sem öryggisráðið hefur tekið slíka ákvörðun, getur saksóknari ICC hafið rannsókn vegna yfirgangsglæps. Séu slíkar aðgerðir öryggisráðsins ekki fyrir hendi getur saksóknari hafið málsmeðferð að eigin frumkvæði eða að beiðni aðildarríkis. Hins vegar þyrfti saksóknari að afla heimildar frá forrannsóknardeild dómstólsins til þess. Ennfremur myndi dómstóllinn ekki geta beitt lögsögu að því er varðar yfirgang sem framinn er af ríki utan aðildarríkja eða gagnvart aðildarríkjum sem hafa ekki viðurkennt lögsögu dómstólsins yfir þessum glæp. Samningurinn inniheldur einnig endurskoðunarákvæði sem þýðir að breytingin öðlast ekki gildi fyrr en meirihluti aðildarríkja veitir formlegt samþykki eftir janúar 2017.
Þessi málamiðlunarsamningur verndar augljóslega þá sem ekki eru meðlimir, eins og Bandaríkin, Kína og Rússland, fyrir rannsóknum ICC í framtíðinni. Þess vegna má segja að fastafulltrúar öryggisráðsins hafi staðið uppi sem sigurvegarar á endurskoðunarráðstefnunni. Samkvæmt sérfræðingum á ráðstefnunni sýndu þeir gífurlega mótstöðu gegn því að glæpurinn árásargirni væri háður lögsögu dómstólsins og voru staðráðnir í að halda eingöngu valdi sínu til að meðhöndla árásarmál. Bandaríkin, Stóra-Bretland, Rússland, Kína og Frakkland hafa öll framið glæpinn gegn öðrum fullvalda ríkjum í fortíðinni og öryggisráðið sem „lögsögusía“ myndi koma í veg fyrir að leiðtogar þeirra og aðrir sem þeir gætu valið að vernda yrðu sóttir til saka fyrir verknað yfirgang ríkisins.
Líta má á samninginn sem framfaraskref fyrir alþjóðlegt réttlæti þar sem fulltrúarnir settu fram hvernig ákæra fyrir glæpinn árásargirni yrði lögð fyrir ICC. Skilyrðin eru hins vegar vafasöm þar sem þátttaka öryggisráðsins grefur undan sjálfstæði og lögmæti ICC. Ennfremur veitir það almenna refsileysi fyrir ríkisborgara fasta öryggisráðsins sem bera ábyrgð á skipulagningu, undirbúningi, frumkvæði eða framkvæmd árásarverka. Bandaríkin, til dæmis, sóttu ráðstefnuna sem áheyrnarríki og vildu sérstaklega koma í veg fyrir að ICC sækti bandaríska embættismenn fyrir árásir á yfirráðasvæði annarra ríkja. Að lokum fékk það það sem það kom fyrir.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja