Um daginn birti ZNet áhugaverða grein eftir ungfrú E, sem skrifar frá Berlín og gefur nokkrar innsýnar hugleiðingar um aktívistasenuna þar. Í “Rétta leiðin til að vera „vinstri“‘,“ Ungfrú E tekur undir þá hugmynd sem annar ræðumaður setti fram að við ættum að forðast fullkomnunaráráttu í vinstri aðgerðamenningu þar sem hún nærir óaðlaðandi og óheilbrigða höfnunartilhneigingu. Ræktun þessara neikvæðu tilhneiginga, frekar en jákvæðar og metnaðarfullar hvatir, mun tryggja að „ótti, ekki von, verði eina hvatning almennings til að standa undir kröfum vinstri manna.
Leiðbeinandi aðgerðir hennar til úrbóta eru viðeigandi finnst mér:
„[P]kannski gæti vinstri vettvangur Berlínar reynt að skipuleggja fundi þar sem eina markmiðið er að kynnast nýju fólki og deila hversdagslegri reynslu og baksögum... án dómgreind. … [Aðgerðarsinnar] þurfa sama frelsi til að kanna, njóta og jafnvel (gápa) gera mistök án dómgreindar sem allir hafa. Eins og er, hefur kapítalismi markaðinn í horn að taka við alls konar hugalausa og skemmtilega starfsemi.“
Ungfrú E bendir á næstum endurspeglun tilhneigingar aðgerðasinna til að afneita og útiloka, sem er alveg skiljanlegt miðað við hræðilegan veruleika heimsins. En athyglisvert bætir hún við að höfnun og forðast sé leið til að fresta nauðsynlegum verkefnum til að skilja vandamál og vinna breytingar. Hún veltir því ennfremur fyrir sér hvort höfnunarviðhorf sé tilkomið af því að „vinstrimenn setja hugsjónir sínar í félagslega uppbyggingu sem fyrir er, takmarka viðleitni þeirra til neitunar, vegna þess að það er það sem yfirborðslegur almenningur segir þeim að gera?
Ritgerð fröken E fékk mig til að velta fyrir mér umræðum sem ég hef lesið, heyrt og tekið þátt í í gegnum árin um BDS tækni. Á tíunda áratugnum, þegar ég heyrði fyrst um herferðir til að sniðganga ólöglegar landnemabyggðir Ísraela á hernumdu palestínsku svæðunum, fannst mér þetta frábær hugmynd sem væri löngu tímabær. Ég meina, sniðganga var alls staðar nálægur meðal aðgerðasinna í samfélaginu og háskólasvæðinu á þeim tíma, eflaust knúin áfram af velgengni aðgerðastefnu gegn aðskilnaðarstefnu á undanförnum árum. Það var meira að segja til tímarit, Boycott Quarterly, sem var nokkurs konar uppsláttur og hvati að ógrynni af framsæknum sniðgangi. Snúningar voru í loftinu sem við önduðum að okkur. Þannig að sniðgangahugmyndin virtist vera algjör óþarfi.
Síðan þegar frekari herferðir komu upp virtist leiðin áfram óljósari. Kannski, eins og ungfrú E gerir ráð fyrir, hafði viðbragð höfnunar og forðunar náð tökum. Ég man að ég var ruglaður í sambandi við BDS herferðina að því marki að ég sendi tölvupóst til Noam Chomsky til að biðja um álit hans á henni. (fáránlega snöggt) svar hans var stutt útgáfa af því sem hann hefur sagt margoft síðan. (Nýjasta svar Chomskys við BDS spurningunni, gefið í viðtali í apríl við Doug Richardson, má sjá hér.)
Það er langa útgáfan af svari Chomskys, sem hann gaf viðmælandanum Frank Barat árið 2010, sem ég kynni hér að neðan. Ég skrifaði þetta upp fyrir mörgum árum, en gerði aldrei neitt með það. Á meðan myndbandið af umræðu þeirra (tengjast) hefur verið á Youtube í sjö ár eða svo, ég trúi því ekki að afrit hafi birst neins staðar.
[N.B.: Ég hef breytt afritinu mjög létt til að það sé skýrt og læsilegt. – DM.]
-
Noam Chomsky í viðtali við Frank Barat, 2. september 2010. (Afrit eftir Dave Markland)
FRANK BARAT: Ég kem bara að spurningu minni um BDS hreyfinguna því þaðan kemur mikil gagnrýni á afstöðu þína til Palestínu. Í síðustu þremur málsgreinum ákallsins um BDS segir:
„Við, fulltrúar palestínsks borgaralegs samfélags, skorum á alþjóðleg borgaralegt samfélag og fólk með samvisku um allan heim að beita víðtækum sniðgöngum og hrinda í framkvæmd söluaðgerðum gegn Ísrael svipað þeim sem beitt var fyrir Suður-Afríku á tímum aðskilnaðarstefnunnar. Við biðjum ykkur um að þrýsta á ríki ykkar um að setja viðskiptabann og refsiaðgerðir gegn Ísrael. Við hvetjum líka samviskusama Ísraela að styðja þetta ákall, í þágu réttlætis og raunverulegs friðar.“
Þá eru þrjú skref:
„1. Að binda enda á hernám þess og landnám allra arabalanda og brjóta niður múrinn;
2. Viðurkenna grundvallarréttindi arabísk-palestínskra borgara Ísraels til fulls jafnréttis; og
3. Að virða, vernda og efla réttindi palestínskra flóttamanna til að snúa aftur til heimila sinna og eigna eins og kveðið er á um í ályktun SÞ 194.“
Þegar þú lest þetta hljómar það eins og ákall um sjálfsákvörðunarrétt af hálfu palestínsku þjóðarinnar —
NOAM CHOMSKY: — og eyðileggingu Ísraels. Ennfremur rís hræsnin til himna. Já allt þetta er rétt að gera. Það er hundrað sinnum verra í Bandaríkjunum, eða í Englandi eða í einhverju öðru landi sem þú talar um. Af hverju ekki að kalla eftir [sniðgangi gegn] Bandaríkjunum?
FB: En ég held að þetta sé símtal frá palestínsku þjóðinni.
NC: Þetta er ekki símtal frá palestínsku þjóðinni. Þetta er símtal frá hópum sem kalla sig palestínsku þjóðina. Reyndar hefur verið nógu erfitt að reyna að fá palestínsku þjóðina til að sniðganga framleiðslu landnemabyggða. Og einmitt fólkið sem kallar eftir þessu er fullkomlega ánægð með að læra í Tel Aviv háskólanum. Svo það er ekki símtal frá palestínsku þjóðinni.
FB: En það hefur verið skrifað undir….
NC: Segjum að þetta hafi verið símtal frá palestínsku þjóðinni. Ef mér er sama um fólk, segjum að það sé sómalska þjóðin, og ef sómalska fólkið hringir, fylgi ég því í blindni? Eða spyr ég hvort innleiðing kallsins muni hjálpa þeim eða særa þá? Ef mér er annt um þá ætla ég að spyrja [þessar] spurningar: Mun það hjálpa þeim eða særa þá?
Nú er nokkuð augljóst hvað þetta símtal mun gera. Það er gjöf til ísraelskra og bandarískra harðlínumanna. [Þeir sem kalla eftir BDS] vita vel að það verður ekki útfærsla á endurkomuréttinum. Hræsnin er svo gagnsæ að [harðlínumenn] nota hana bara sem vopn til að vanvirða alla hreyfinguna. Og það hefur gerst aftur og aftur fyrir tilviljun. Svo, já ef þú hatar Palestínumenn í alvöru þá er það gott skref, því það mun skaða þá - fyrirsjáanlega. Og í raun hefur það þegar gerst; Ég get gefið þér dæmi ef þú vilt.
Löngu áður en þessi hreyfing var skipulögð tók ég þátt í BDS starfsemi - sum þeirra af réttu tagi, sem getur verið gagnlegt. Sumt af þeim, sem ég fór bara inn í vegna samstöðu, voru af röngum toga. Svo til dæmis var einn hér rétt þar sem við erum í Harvard og MIT árið 2002 eftir Jenin. Það var áður en þessi BDS hreyfing var skipulögð. Það var nokkuð góð yfirlýsing; það hafði, hélt ég, bara réttu hlutina. En fólkið sem setti það saman krafðist þess að hafa þrjú orð sem ég hélt að væru mistök. Orðin voru til háskólanna: "og losaðu þig við Ísrael". Nú er ástæða fyrir því að það eru mistök: vegna hræsninnar. Af hverju ekki að losa sig við Bandaríkin? Í fyrsta lagi, hver einasti ísraelskur glæpur rekur aftur til Bandaríkjanna - og það er brot af bandarískum glæpum. Það eru til miklu verri.
Nú hef ég lesið að fólk segi, ísraelskir háskólar fordæma ekki hernámið. Jæja, fordæmdu Harvard og MIT innrásina í Víetnam? Nei, þeir tóku beinlínis þátt í því. Var einhver að kalla eftir því að sniðganga þá? Eru þeir að kalla eftir því að sniðganga þá núna? Og mundu að stuðningur Bandaríkjanna við Ísrael, sem er afgerandi, er brot af bandarískum glæpum. Og við getum sagt það sama um England og Frakkland og svo framvegis.
Þannig að hægt var að ráðast á þessi tilteknu orð og var ráðist á þau sem hreinan gyðingahatur. Því miður var það með réttlætinu. Svo forseti Harvard tók strax á þá og flutti ástríðufulla ræðu þar sem hann sagði að við yrðum að hafa áhyggjur af gyðingahatri við Harvard. Allt í lagi, næstu mánuðina var eina málið hér í kring gyðingahatur í Harvard - sem er ekki til. Jenin hvarf, Palestínumenn hurfu og svo framvegis. Þannig að ef þú vilt virkilega skaða Palestínumenn þá var það góð tillaga.
FB: Þar sem ég var oft í Ísrael-Palestínu undanfarin ár, hef ég talað við fólk sem er ekki fulltrúar palestínsks borgaralegs samfélags, það eru bara Palestínumenn sem búa á [hernumdu svæðunum]. Og þeir sögðu mér: Við vitum að [sniðganga] gæti skaðað okkur, að íslenskar vörur eru af betri gæðum...
NC: Það er ekki það sem við erum að tala um. Þeir eru að tala um hvað þeir ættu að gera. Nú, ef þeir vilja taka ísraelskar vörur, þá er það þeirra val. Ég er ekki að segja að þeir ættu eða ættu ekki. Það er hins vegar staðreynd að Palestínumenn hafa ekki getað innleitt sniðganga jafnvel á landnemabyggðirnar, hvað þá á ísraelskar vörur. En það er þeirra vandamál.
Við erum að tala um allt aðra spurningu: hvað eigum VIÐ að gera? Eigum við að gera ráðstafanir sem við höfum fulla ástæðu til að ætla að muni skaða Palestínumenn? Ég held ekki. En ef fólki finnst gaman að gera það, allt í lagi, þá skaltu bara ganga í AIPAC og gera það beint út.
Á hinn bóginn eru mjög góðar BDS tillögur, mjög áhrifaríkar. Ég hef verið hlynntur þeim og í raun tekið þátt í þeim í mörg ár, jafnvel áður en þessi meinta hreyfing hófst. Þeir eru þeir sem eru skynsamlegir; þeir miða við hernámið.
Þetta eru taktík, ekki lögmál. Til að vera [góð] taktík þarf hún að uppfylla að minnsta kosti tvö skilyrði. Eitt, það þarf að vera gagnlegt fyrir fórnarlömbin, ekki skaðlegt þeim. Og tvö, það verður að vera fræðandi. Það er, það er beint að einhverjum. Það er auðvitað táknrænt, eins og aðrar ofbeldislausar aðgerðir. Það er beint að einhverjum. Það er beint að áhorfendum. Það verður að hjálpa til við að fræða þá – ekki að misfræða þá – svo að þeir geti haldið áfram og gripið til frekari aðgerða. Það er allur tilgangurinn með borgaralegri óhlýðni. Og það eru margar tillögur sem hafa einmitt þessi áhrif. Þannig að til dæmis þeir sem kalla á, til dæmis, að stöðva vopnasölu Bandaríkjanna til Ísraels, hafa einmitt þessi áhrif. Það er auðvitað táknrænt, en ef það yrði hrint í framkvæmd, já, myndi það gagnast Palestínumönnum. Og það menntar Bandaríkjamenn og Evrópubúa, sem eru aðal fólkið hér. Það menntar þá vegna þess að það fær þá til að einbeita sér heima.
Það er mjög auðvelt að kenna hinum gaurinn um. Þú veist, sjáðu þetta hræðilega fólk í Darfur og svo framvegis. Það er aðeins erfiðara að horfa í spegil. En það er það sem gildir. Horfðu í spegilinn, komdu að því hvað við erum að gera, hverju við berum ábyrgð á, hverju við getum breytt - alltaf mikilvægt. Og sérstaklega mikilvægt hér vegna þess að það sem við erum að gera hér hefur afgerandi áhrif á stefnu. Svo þú vilt fræða fólk hér til að líta heima, gera það erfiða og fylgjast með því sem er að gerast hér og reyna að breyta því. Það er það sem við getum gert.
Jæja, ef þú einbeitir þér að vopnasölu, á fyrirtæki sem starfa á hernumdu svæðunum, á kaup á vörum frá hernumdu svæðunum og svo framvegis, þá uppfyllir það þessi tvö skilyrði. Á hinn bóginn ef þú segir, við skulum sniðganga Tel Aviv háskólann, eða við skulum krefjast þess að sniðganga Ísrael þar til þeir binda enda á innri kúgun, mun hver sem er með heilastarfsemi bara hlæja. Ég meina, það er engin innri kúgun í Bandaríkjunum? Eigum við að sniðganga Harvard sem hefur miklu verri [sögu]. Þeir ætla bara að hlæja og það verður bara vopn í höndum harðlínumanna.
FB: Ég er sammála en ég held að þetta sé raunsær ákvörðun og það er miklu auðveldara að meiða lítið land eins og Ísrael með sniðgangi heldur en að særa þetta risastóra heimsvaldaland, Bandaríkin.
NC: Ó nei það er það ekki. Það er alveg öfugt. Það er strax skilið að vera bara að segja við skulum fara eftir einhverju sem er auðvelt ekki eftir einhverju sem er prinsippfast. Svo þess vegna er þetta bara hræsni og því höfnum við henni. Sem er nákvæmlega það sem gerist, eins og í tilvikinu sem ég nefndi.
Tilviljun, ef við ætlum að tala um Suður-Afríku, skulum við vera alvarleg með það. Hin raunverulega sniðgönguhreyfing tók við sér um 1980. Þegar hún tók við var það eftir áratuga fræðslu- og skipulagsstarf sem hafði leitt til ástands þar sem nánast enginn stuðningur var við aðskilnaðarstefnuna. Bandarísk fyrirtæki voru farin að draga sig út af eigin ástæðum, þingið var farið að koma á refsiaðgerðum og svo framvegis. Það er ekkert slíkt í gangi í þessu tilviki vegna þess að verkið hefur ekki verið unnið. Svo ef þú vilt Suður-Afríku líkinguna, gerðu verkið. Síðan þegar þú færð yfirgnæfandi andstöðu við ísraelska hernámið og stuðning Bandaríkjanna við hana – allt í lagi, þá geturðu [skynsamlega innleitt BDS áætlunina].
Reyndar er meira í suður-afrískri samlíkingu ef fólk myndi gefa sögunni gaum. Um 1960 viðurkenndu suður-afrískir þjóðernissinnar að þeir væru að verða paríaríki. Utanríkisráðherrann leitaði í raun og veru við sendiherra Bandaríkjanna og sagði honum, sjáðu, við vitum að það er verið að kjósa okkur niður í SÞ og svo og svo framvegis. En þú og ég vitum að það er aðeins eitt atkvæði hjá Sameinuðu þjóðunum: þitt. Það skiptir ekki máli hvað heimurinn hugsar eða gerir. Svo lengi sem þú styður okkur, þá er allt í lagi með okkur.
Og það reyndist alveg rétt. Einmitt. Um 1980, eins og ég sagði, var jafnvel þingið að samþykkja refsiaðgerðir. Reagan varð að komast framhjá refsiaðgerðum þingsins til að halda áfram að styðja Suður-Afríku og hann gerði það. Svo seint sem 1988 fordæmdu Bandaríkin Afríska þjóðarþingið sem einn af alræmdari hryðjuverkahópum í heiminum - Mandela komst bara af hryðjuverkalistanum á síðasta ári. Og aðskilnaðarstefnan virkaði vel, það leit út fyrir að þeir hefðu unnið allt. Þeir voru ánægðir með sigurinn. Ári eða tveimur síðar breyttist stefna Bandaríkjanna. Nokkrum árum síðar var aðskilnaðarstefnan horfin.
Nú, það segir þér að ef þér er alvara með að hjálpa Palestínumönnum, muntu gefa gaum að suður-afrískri samlíkingu en ekki goðafræði um hana.
FB: Þú kallar BDS „meinta hreyfingu“. … Þetta er í raun hreyfing.
NC: Já, og það sem þig vantar er að ég hef alltaf stutt það jafnvel áður en það var til - þegar það var rétt miðað við það. Ef það er miðað á þann hátt sem uppfyllir grunnviðmiðin tvö - að hjálpa Palestínumönnum og mennta - ekki aðeins styð ég það núna heldur studdi ég það áður en það hófst. Ef það er á hinn bóginn hannað til að skaða Palestínumenn og misfræða fólk þá er ég ekki hlynntur því.
FB: En hvernig gat það skaðað Palestínumenn? Þú ert að segja að það komi ekki frá Palestínumönnum en fleiri og fleiri samtök hafa skrifað undir þessa kröfu um sniðgang. Ég held að það séu 170 núna í Palestínu. Það er líka sniðganga innan frá Ísrael. Svo hvernig ertu eiginlega að segja að Palestínumenn [hafi ekki gefið út símtalið]?
NC: Það er bara algjörlega óskynsamlegt. Fyrst af öllu, Palestínumenn innan Ísraels: Palestínska forystan hefur reynt að fá þá til að sniðganga ísraelskar landnemabyggðir og ísraelskar vörur. Það er í lagi; það er þeirra mál.
Tökum Palestínumenn á brott. Ef til dæmis skipulagðir Sómalar hringja í mig sem ég sé að muni skaða þá, ætla ég ekki að fylgja því að minnsta kosti ef mér er sama um Sómala. Auðvitað, ef mér er sama um þá, mun ég fylgja því.
B: Svo aftur, segjum að ef í raun og veru var hringt frá hverjum einasta Palestínumanni í Ísrael og Palestínu, þá ertu að segja að þú myndir ekki styðja þá og ekki skaða þá, en hvernig myndi þeim líða ef þeir eru að segja við stuðningsmenn þeirra gætuð þið gert þetta…?
NC: … Gætirðu gert eitthvað sem mun skaða okkur?
B: Já.
NC: Það sem ég myndi gera er nákvæmlega það sem ég hef gert í mörg ár þegar ég hef talað við palestínska hópa - sem hafa verið frekar sjálfseyðandi, ætti ég að segja. Þetta nær aftur til 1970 þegar PLO var mjög sjálfseyðandi. Ég hitti leiðtoga og aðra með Ed Said og Eqbal Ahmad og öðru fólki sem þótti vænt um Palestínumenn og það sem við reyndum að segja þeim er, sjáðu, þú ert að kalla eftir þessu og þú hagar þér á þennan hátt en þú ert að skaða Palestínumenn .
Það var það sem við reyndum að útskýra fyrir þeim. Það virkaði ekki mjög vel með PLO. Það var Ed Said til örvæntingar - og Eqbal Ahmad. En það er nákvæmlega það sem þú gerir í öllum tilvikum þar sem þú ert að fást við kúgað fólk.
Ef Black Panthers hefði sagt við skulum fara út og mölva alla bankana, þá hefði ég ekki sagt, jæja allt í lagi, þið eruð svertingjarnir svo þess vegna ætla ég að brjóta alla bankana. Ef þeir hefðu sagt það - sem þeir gerðu ekki - hefði ég sagt: „sjáðu, þú gerir mistök. Aðgerðirnar sem þú kallar eftir munu skaða þig. Og þú ættir að endurskoða hvað þú ert að gera." Ef okkur þykir vænt um fólk er það hvernig við bregðumst við því.
Ef það eru BDS aðferðir sem hjálpa Palestínumönnum og hjálpa til við að fræða Bandaríkjamenn og Evrópubúa þannig að þeir munu bregðast við á þann hátt sem skiptir máli, þá er ég auðvitað hlynntur þeim.
B: Allt í lagi. Takk kærlega, Noam.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja