Քանի որ խաղաղության միջազգային դիտորդները, որոնք ներկայումս գտնվում են Յասեր Արաֆաթի նախագահական նստավայրում, ես նրանց թվում եմ, մեզ ամենաշատը ցնցել են ոչ թե Իսրայելի գործողությունները, այլ միջազգային հանրության անգործությունը:
Իսրայելական տանկերով և դիպուկահարներով շրջապատված գրպանային շենքի ներսում բոլորի մտքում մեկ հարց է ծագում. Քանի՞ միջազգային օրենք պետք է խախտի Իսրայելը, մինչև ՄԱԿ-ը պահանջի Իսրայելի լիակատար և անհապաղ դուրսբերումը Հորդանան գետի Արևմտյան ափից:
Խախտումների ցանկը հասնում է աննախադեպ չափերի, նույնիսկ երկու կողմերի տգեղ վարքագծի երկար պատմություն ունեցող հակամարտության դեպքում։ Կոլեկտիվ պատիժն անօրինական է միջազգային իրավունքի համաձայն, սակայն Իսրայելն այժմ սրվել է սննդամթերքի մատակարարման ընդհատումից մինչև պաղեստինյան Ռամալլահ քաղաք ջուրը փակելու համար՝ վտանգելով 120,000 մարդու կյանքը: Պաղեստինյան քաղաքացիական կառույցների գնդակոծությունները, ինչպիսիք են էլեկտրակայանները, դպրոցները և կոյուղու օբյեկտները, տեղի են ունենում տագնապալի արագությամբ: Ամեն օր անզեն խաղաղ բնակիչներ են սպանվում։
Աճում են նաև տեղեկություններն այն մասին, որ իսրայելական զորքերը հարձակվում են հիվանդանոցներ և կրակում շտապօգնության մեքենաների և լրագրողների վրա: Սրանք միջազգային կոնվենցիաների կոպիտ խախտումներ են։
The Boston Globe-ի թղթակից Էնթոնի Շադիդին կրակել են կիրակի օրը, երբ նա հեռանում էր մեր շենքում տված հարցազրույցից: Իսրայէլի լիակատար վերահսկողութեան տակ գտնուող տարածքը լուռ էր, եւ խաչաձեւ կրակ չկար: Շադիդը կրում էր պահանջվող նշանները մեջքին և առջևին, որոնք ցույց էին տալիս, որ նա պաշտոնական մամուլի հետ է: Հոսպիտալ ժամանելուց անմիջապես հետո իսրայելական զորքերը ներխուժել են այն գնդացիրներով: Երբ նա հետագայում տեղափոխվել է հետագա բուժօգնություն, նրա շտապօգնությունը կրակել է անցակետում գտնվող իսրայելցի զինվորների կողմից:
Իսրայելը ծաղրում է Ժնևի չորրորդ կոնվենցիան՝ մարդու իրավունքների միջազգային իրավունքի հիմնադիր փաստաթուղթը, և դրա լռելյայն ընդունմամբ ՄԱԿ-ը լրջորեն խաթարում է իր վստահությունը տարածաշրջանում և դրանից դուրս:
Մեզանից նրանք, ովքեր գտնվում են նախագահական նստավայրում, հուսահատ օգնության կարիք ունեն, բայց ոչ այնքան, որքան դրսում գտնվողները, ովքեր բախվում են զանգվածային հավաքների և տնետուն արշավանքների ողջ ծանրությանը: Իրավիճակն ավելի վատթարանալ չի կարող. Բժշկական պարագաները սպառվել են. Սնունդը սակավ է։
Արտասահմանից ճնշումը էական է. Միջազգային «մարդկային վահանների» առկայությունը օկուպացված տարածքներում շատ կարևոր է եղել Իսրայելի ռազմական գործողությունների անխտիր բնույթը սահմանափակելու համար:
Այնուհանդերձ, ՄԱԿ-ի պահանջից բացի ՄԱԿ-ի կողմից 1967 թվականին ճանաչված սահմաններից ամբողջությամբ դուրս գալու պահանջը, այնուամենայնիվ, կհաջողվի վերականգնել հանգստությունը և ճանապարհ բացել խաղաղ բանակցությունների համար: Պարզապես զորքերի դուրս բերումը վերջերս ներխուժած շրջաններից բավարար չի լինի։ Համալիրում մենք, ոչ առանց վախի, մտածում ենք, թե արդյոք միջազգային հանրությունը թույլ կտա՞ մշտական ընդլայնել առանց այն էլ անօրինական օկուպացումը և աքսորը, եթե ոչ Պաղեստինի առաջնորդի սպանությունը:
Իսրայելցի Նետա Գոլանը խաղաղության միջազգային 40 դիտորդների թվում է, որոնք գրավել են Յասեր Արաֆաթի շրջափակված գրասենյակը: Այս մեկնաբանությունը, որը նա գրել է Վաշինգտոնում գործող Middle East Report ամսագրի խմբագիր Յան Ուրբինայի հետ, տրամադրվել է International Herald Tribune-ին:
ZNetwork-ը ֆինանսավորվում է բացառապես իր ընթերցողների առատաձեռնության շնորհիվ:
նվիրաբերել