Նվազագույն աշխատավարձը գնում է դեպի բարձրացում՝ 1950-ական թթ. Ճիշտ է, նույնիսկ այն բանից հետո, երբ 5.15 թվականին այժմ 7.25 դոլարից հասավ 2009 դոլարի, դաշնային նվազագույն աշխատավարձը դեռ ավելի ցածր կլինի, քան 1956 թվականին էր, երբ այն կազմում էր 7.41 դոլար այսօրվա դոլարով: Նվազագույն աշխատավարձն ուժի մեջ է մտել 1938 թվականին «Արդար աշխատանքային ստանդարտների մասին» օրենքի միջոցով, որը կոչված է վերացնելու «աշխատանքային պայմանները, որոնք վնասակար են աշխատողների առողջության, արդյունավետության և ընդհանուր բարեկեցության համար անհրաժեշտ նվազագույն կենսամակարդակի պահպանման համար»:
Նվազագույն աշխատավարձը երբեք չպետք է լինի այն նվազագույնը, որը ցանկանում են վճարել երկրի ամենավատ գործատուները: Դա նույնքան անհեթեթ կլինի, որքան ամենավատ աղտոտողներին ընդունելու համար բնապահպանական քաղաքականություն սահմանելը:
Բիզնես լոբբիստները, ովքեր կվերացնեին նվազագույն աշխատավարձը, եթե կարողանային պատանդ պահել այն 10 տարի՝ երբևէ ամենաերկար ժամանակահատվածն առանց աշխատավարձի բարձրացման: Հիմա հարկային արտոնությունների փրկագին են ուզում հավաքել, որ բաց թողնեն։
1997 թվականի վերջին բարձրացումից ի վեր նվազագույն աշխատավարձը նվազել է 20 տոկոսով` ճշգրտված գնաճով, մինչդեռ ներքին կորպորատիվ շահույթն աճել է 74 տոկոսով, մանրածախ շահույթն աճել է 55 տոկոսով, իսկ բիզնեսը 312 միլիարդ դոլարի հարկային արտոնություններ է հավաքել:
«Ես զզվել եմ այն մասին, որ բիզնեսը հարկային արտոնություն է պահանջում որպես փոխհատուցում ավելի բարձր նվազագույն աշխատավարձի համար», - ասում է Սթիվ Զորնը, Ֆլորիդայի Castle Village Farm-ի կառավարիչ գործընկերը: «Մենք օգնության կարիք չունենք. Աշխատողներն այն մարդիկ են, ովքեր օգնության կարիք ունեն։ Մենք բազմաթիվ հարկային արտոնություններ ենք ստացել բիզնեսի համար և, իհարկե, կարիք չունենք ավելին կուտակել նվազագույն աշխատավարձի օրենսդրության վրա, որը սկզբից չի վնասի բիզնեսին»:
Նվազագույն աշխատավարձի քննադատները կանխատեսելիորեն կանխատեսում են սարսափելի հետևանքներ յուրաքանչյուր բարձրացումից և նույնքան կանխատեսելիորեն սխալ են: 1996-ին և 1997-ին դաշնային նվազագույն աշխատավարձի վերջին բարձրացումներից հետո ազգը գրանցեց աշխատատեղերի կտրուկ աճ, ինչպես նաև գնաճի և աղքատության ցածր մակարդակ: Այն պետությունները, որոնք բարձրացրել են իրենց նվազագույն աշխատավարձը 5.15 դոլարից ավելի, ավելի լավ զբաղվածության և փոքր բիզնեսի միտումներ են ունեցել, քան այն պետությունները, որոնք չեն բարձրացրել:
Նվազագույն աշխատավարձի բարձրացումները չեն դրվում ներքնակների կամ օֆշորային հարկային դրախտների տակ: Դրանք վերամշակվում են տնտեսություն:
«Ընդհանուր առմամբ, ցածր վարձատրվող աշխատողների մեծամասնությունը իրենց աշխատավարձի յուրաքանչյուր դոլարը լցնում է անմիջապես տեղական տնտեսություն՝ ծախսելով իրենց փողերը հարևան խանութներում, տեղական դեղատներում և անկյունային շուկաներում», - նշում է Դեն Գարդները՝ Օրեգոնի Աշխատանքի և արդյունաբերության հանձնակատարը, որն ունի երկրի երկրորդ ամենաբարձր նվազագույն աշխատավարձը՝ 7.80 դոլար։
«Ավելի բարձր աշխատավարձը օգուտ է բերում բիզնեսին՝ ավելացնելով սպառողների գնողունակությունը, նվազեցնելով ծախսատար աշխատողների շրջանառությունը, բարձրացնելով արտադրողականությունը և բարելավելով արտադրանքի որակը, հաճախորդների գոհունակությունը և ընկերության հեղինակությունը», - ասվում է ԱՄՆ Կանանց պալատի Costco-ի գործադիր տնօրենների կողմից ստորագրված հայտարարության մեջ: Commerce, Small Business Majority, Eileen Fisher հագուստի ընկերություն և ավելի քան 500 բիզնեսի սեփականատեր ամբողջ երկրում՝ Four Seasons ռեստորանից Նյու Յորքում և Dixie Rod & Custom Ալաբամայում մինչև Mercury Cafe Կոլորադոյում և Broetje Orchards Վաշինգտոնում: Candle Enterprises-ից Մինեսոտայում և Vintage Vinyl-ից Միսսուրիում մինչև North Georgia Woodworks և Small Biz Survival-ը Օկլահոմայում:
«Փորձ խնայել՝ իմ աշխատակիցներին կրճատելով, նման կլինի բաղադրիչների վրա խնայելուն», - բացատրում է հայտարարության ստորագրող Քիրստեն Փուլը, Սիլվեր Սփրինգի Սիլվեր Սփրինգ քաղաքում գտնվող Kirsten's Cafe and Dish Caterers-ի համասեփականատերը: «Ես ավելի շատ կկորցնեի, քան խնայեցի որակի, սպասարկման, հեղինակության և հաճախորդների բազայի անկման պատճառով: Չես կարող առողջ բիզնես կամ առողջ տնտեսություն կառուցել խղճուկ նվազագույն աշխատավարձով»:
ԱՄՆ-ի Կանանց Առևտրի պալատի գործադիր տնօրեն Մարգո Դորֆմանը ասում է. «Երբ բիզնեսները չեն վճարում ապրուստի միջոց, վճարում է ամբողջ հասարակությունը: Մենք վճարում ենք աղքատության և անհարկի հիվանդությունների, հաշմանդամության և անբավարար առողջապահական խնամքի պատճառով: Մենք վճարում ենք, քանի որ կանայք պայքարում են սնունդը սեղանին դնելու համար: Մենք վճարում ենք, քանի որ բիզնեսներն ու համայնքները տնտեսական անկում են ապրում»:
Հաջողակ բիզնեսները, ինչպիսիք են Kirsten’s Cafe-ն և Seventh Generation-ը՝ երկրի ոչ թունավոր կենցաղային ապրանքների առաջատար ապրանքանիշը, գիտեն, որ խղճուկ աշխատավարձերը թունավոր են մեր ընտանիքների, համայնքների և տնտեսության համար:
Եթե գործատուները չեն կարող մնալ բիզնեսում` առանց իրենց աշխատողներին աղքատության մեջ պահելու, ապա նրանց բիզնես մոդելներում ինչ-որ բան այն չէ:
Նույնիսկ ժամը 7.25 դոլարով նվազագույն աշխատավարձը դեռ երկու դոլարով պակաս կլինի այն արժեքից, որն ուներ 1968 թվականին՝ չորս տասնամյակ առաջ:
Ինչպես ասվում է բիզնեսի սեփականատերերի հայտարարության մեջ, «մենք չենք կարող կառուցել 21-րդ դարի հզոր տնտեսություն, երբ ավելի ու ավելի շատ աշխատասեր ամերիկացիներ պայքարում են ծայրը ծայրին հասցնելու համար»:
Հոլլի Սքլարը «Բիզնեսը հանուն ընդհանուր բարգավաճման» քաղաքականության ավագ խորհրդական է և «Պարզապես նվազագույն աշխատավարձ. լավ աշխատողների, բիզնեսի և մեր ապագայի համար» գրքի համահեղինակ:
© Հեղինակային իրավունք 2007 Holly Sklar
ZNetwork-ը ֆինանսավորվում է բացառապես իր ընթերցողների առատաձեռնության շնորհիվ:
նվիրաբերել