AԱՄՆ-ի օկուպացիայից ութ տարի հետո Աֆղանստանի ժողովուրդն ապրում է սարսափի մեջ, որը պայմանավորված է ոչ միայն ռումբերով և փամփուշտներով, այլև առանց հայտի պայմանագրերի, մասնավոր վարձկանների, ռեսուրսների գողության և ենթակառուցվածքների ոչնչացման: Բարաք Օբաման խոստանում է նույնը, քանի որ նա փորձում է իր կայսերական իրերը ցույց տալ նախագահական պաշտոնում իր պիտանիությունը: Աֆղանստանում ԱՄՆ-ի զորքերի մեծացման իր կոչերով Օբաման մահվան համբույր է տալիս տարածաշրջանում հավելյալ հազարավորների համար և կրկին ապացուցում, որ ինքը խաղաղության թեկնածու չէ:
Իրաքը քաղաքական պարտվող է Ջոն Մաքքեյնի համար, սակայն համակարգը պահանջում է անընդհատ սնուցել անհագ ռազմաարդյունաբերական համալիրը: Աֆղանստանը լիովին համապատասխանում է օրինագծին:
Քաղաքական վերնախավի միջև վեճը վարկաբեկված զբաղմունքը պաշտպանելու փորձից փոխվել է այն նվազեցնելու, «ժամանակային հորիզոնների» մասին խոսելու և այն հարևան երկիր տեղափոխելու փորձից:
Թեև Իրաք ներխուժումը հանրաճանաչ չէր շատ կողմերի համար, շատ քիչ ամերիկացիներ ակտիվորեն դեմ էին Աֆղանստանում ռազմական ներկայությանը: Սեպտեմբերի 11-ի հարձակումներից մեկ շաբաթ անց Կոնգրեսի միայն մեկ անդամ՝ սևամորթ խմբի անդամ Բարբարա Լին, պատրաստ էր դեմ քվեարկել ահաբեկիչների դեմ ռազմական ուժ կիրառելու թույլտվությանը: Իրաք ներխուժելու հարցում անհանգստացած լիբերալները չէին ամաչում թալիբների դեմ վրեժ լուծելու համար: Քիչ էր վրդովմունքը, երբ Միացյալ Նահանգները և ՆԱՏՕ-ի այլ երկրներ ռմբակոծեցին և գնդակահարեցին դժբախտ աֆղան ֆերմերներին և նրանց ընտանիքներին:
Աֆղանստանի համար մահվան համբույրն անձամբ է մատուցել Օբաման։ Նա գիտի, որ թալիբների դեմ պատերազմը քաղաքական հաղթող է: Աֆղանստանի օկուպացիան սրելու նրա կոչը մեկ քարով կսպանի մի քանի թռչունների: Իրաքում զորքերը դուրս բերելու նրա սողանցքներով լի ծրագիրը կուրախացնի լիբերալներին, ովքեր ուժ չունեն իրական պայքարի համար, ինչպես նաև կծառայի կորպորատիվ իշխող դասին՝ ապահովելով ռազմական ծախսերի շարունակականությունը:
Օբաման խորամանկորեն նախընտրում է նախագահի նախընտրական արշավը` գործելով այնպես, կարծես նա արդեն ունի այդ աշխատանքը, և նա օգտագործում է իր հավատարմագրերը Աֆղանստանում և Իրաքում պատերազմին աջակցելու համար դա անելու համար: Նա շրջում է աշխարհով մեկ, ծրագրում է այցելություններ համաշխարհային առաջնորդների հետ և անհանգիստ սպիտակամորթ ընտրողներին տագնապի ավելի քիչ պատճառ է տալիս՝ սովորեցնելով նրան տեսնել Գերմանիայում, Աֆղանստանում և Իրաքում նախագահական լուսանկարվելու հնարավորություններում: Նաև երբեք չի խանգարում միանալ զինվորներին խոզապուխտի և ձվի համար խառնաշփոթ վրանում և այնպիսի արտահայտություններ անել, ինչպիսիք են՝ «տեսնելով այսպիսի երիտասարդների, ովքեր կատարում են հիանալի աշխատանք, այդքան նվիրվածությամբ… դա քեզ լավ է զգում երկրի մասին»:
Ամերիկան Աֆղանստանը ոչնչացնելու գործընթացի մեջ է մոտ 30 տարի։ Ջիմի Քարթերի ազգային անվտանգության հարցերով խորհրդական Զբիգնև Բժեզինսկին Աֆղանստանը և հարևան Պակիստանը զենքերով և փողերով հեղեղելու փայլուն միտք ուներ՝ այս ամենը խորհրդային ներկայությանը «հակառակելու» համար։ Բժեզինսկին, ինչպես և իր արտաքին քաղաքականության վարկաբեկված շատ գործընկերներ, այժմ խորհուրդ է տալիս Օբամայի նախընտրական արշավին:
Աֆղանստանում այսպես կոչված պատերազմական ղեկավարներից շատերը, ովքեր այժմ դիմադրում են ԱՄՆ ներկայությանը, ժամանակին իրենք են եղել ԿՀՎ-ի աշխատավարձերի ցուցակում: Գյուլբուդդին Հեքմաթյարը Քարթերի և Ռեյգանի ժամանակների սիրելին էր, ով զենք և փող ստացավ և նույնիսկ այցելեց Միացյալ Նահանգներ 1985-ին, բայց այժմ նա կոչ է անում հարձակումներ գործել ամերիկյան զորքերի վրա:
Հեքմաթյարի և ընկերների խայտառակ գոյությունը ոչինչ չի անի անմեղ մարդկանց վրա հասցված ահաբեկչական պատերազմը կասեցնելու համար: Արտաքին քաղաքականության մեջ ամեն ինչ հին է. Ոչ ոք չի ցանկանում նշել, որ վարկաբեկված ռազմավարությունները հարություն են առել մեռելներից: Օբամայի խորհրդականներից մեկը՝ Սյուզան Ռայսը, հաճոյախոսությամբ կանչում է Ռոնալդ Ռեյգանի անունը։ «Խորհրդային ագրեսիային Աֆղանստանի դիմադրության աջակցությունը ճիշտ որոշում էր 1980-ականներին»: Նրա ղեկավարը մեկ անգամ չէ, որ ասել է, որ կունենա այնպիսի արտաքին քաղաքականություն, ինչպիսին Ռեյգանն էր, ուստի անցյալի կոռուպցիան կրկնելու նրա խոստումը չպետք է անակնկալ լինի:
Իրաքի անվերջանալի օկուպացիան և Աֆղանստանի սրված օկուպացիան ավելի շատ վնաս կբերեն տարածաշրջանին, քան Բուշը կարող էր երազել: Օբամայի մասին անտեղյակ, բայց լավատես իրաքցին ասել է. «Նա շատ ավելի լավն է, քան մյուսները, որովհետև նա սևամորթ է, և սևամորթները բռնության են ենթարկվել Ամերիկայում: Կարծում եմ, որ նա կզգա մեր տառապանքը»:
Ոչ, նա չի անի: Յուրաքանչյուր ոք, ով տառապում է, չի ցանկանում լինել Միացյալ Նահանգների նախագահ: Տառապանքը տարածելը աշխատանքի նկարագրության առաջին կետն է:
Z
Մարգարեթ Քիմբերլիի Freedom Rider սյունակը ամեն շաբաթ հայտնվում է Black Agenda Report-ում: