سوالی که در چند روز اخیر به طور مکرر مطرح شده است - آیا درگیریهای این هفته سومین را نشان میدهد؟ انتفاضه? - از دیدگاه نظامی محدود اسرائیلی پرسیده می شود. این دیدگاهی است که کنترل اسرائیل را می پذیرد فلسطینی ها به عنوان نظم طبیعی چیزها، نظمی که فلسطینی ها بر هم زده اند. ما باید این سوال را بر سر آن برگردانیم: چگونه است که انتفاضه سوم هنوز فوران نکرده است؟
این دیدگاه محدود اسرائیل است که کارشناسان محلی را بر آن داشته تا به این فکر کنند که آیا موشک منفرد از غزه روز سهشنبه نیز تغییراتی را نشان میدهد که پایان سه ماه سکوت در مرز غزه است. طرح سوال به این شکل مستلزم اجتناب از این واقعیت است که این ماهها در واقع ماههای آرامی برای ساکنان نوار غزه نبوده است. در آن زمان، نیروهای دفاعی اسرائیل به تیراندازی به سوی غیرنظامیان فلسطینی ادامه داده اند: ماهیگیران، کشاورزان، جمع آوری کنندگان ضایعات در لبه های نوار. برخی مجروح شدهاند، در حالی که برخی دیگر بازداشت شدهاند - عمدتاً ماهیگیرانی که برخی از قایقهای ماهیگیری آنها توقیف شده است.
همانطور که در غزه، در کرانه باختری نیز چنین است. حتی زمانی که فلسطینیها به دنبال رویارویی با سربازان ارتش اسرائیل نیستند، سکوت حاکم نیست و فضای ناآرام نظم طبیعی همه چیز نیست.
دپارتمان مذاکرات سازمان آزادیبخش فلسطین، رویدادهای روزانه ای را که اشغال را وابسته می داند، رصد می کند. هر روز فهرستی از 150 تا 200 مورد از این قبیل را منتشر می کند که توسط نیروهای امنیتی فلسطین و گروه های مدنی مختلف ثبت می شود. حتی زمانی که هیچ زخمی یا کشته ای وجود ندارد، این لیست تقریباً همیشه شامل تیراندازی ارتش اسرائیل، آزار و اذیت توسط شهرک نشینان، یورش ارتش به روستاها یا شهرها، تخریب خانه ها، تصرف خانه ها برای مقاصد نظامی، دستگیری، ایست های بازرسی متحرک و راه های مسدود شده است.
فهرست روزانه شامل موارد معمول تحقیر در گذرگاه های منتهی به اسرائیل یا مواقعی که اسرائیل از خروج فلسطینی ها از غزه یا کرانه باختری جلوگیری می کند، نمی شود. همچنین زندگی را در زیر سایه زمینی که برای سکونتگاه همسایه یا دیوار جداکننده اختصاص داده شده، بررسی نمی کند. محدودیت های مالی؛ ساعات انتظار در ادارات مدنی؛ نتایج بی توجهی شهرداری در بیت المقدس شرقی؛ گزارش های بازجویی در مراکز مختلف خدمات امنیتی شین بت یا محکومیت های عمده در دادگاه های نظامی اسرائیل.
هنگامی که احساسات خشم و ناامیدی در نظر گرفته می شود، شگفت انگیز است که این احساسات فوران نمی کنند و اکثر جمعیت فلسطین را با خود نمی برند. درست است که محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و نیروهای امنیتی او نگران یک انتفاضه جدید هستند - به ویژه انتفاضه ای که توسط شبه نظامیان مسلح تصرف می شود، همانطور که در انتفاضه دوم اتفاق افتاد - اما این محدودیت پان فلسطینی را توضیح نمی دهد.
علیرغم برداشتی که از برخی کارشناسان اسرائیلی می شود، فلسطینی ها فقط مهره های رهبرانشان نیستند که یا به سربازان اسرائیل حمله می کنند یا بر اساس دستوراتی که دریافت می کنند از انجام این کار خودداری می کنند. آنچه در مورد تظاهرات در حمایت از اعتصاب غذای فلسطینی زندانی در اسرائیل شگفت آور است، صدها نفر در این تظاهرات شرکت نکردند، بلکه صدها هزار نفری است که هر دلیلی برای راهپیمایی علیه کسانی دارند که نماد قدرت اشغالگر هستند و این کار را نکرده اند.
قربانیان و رنجهایی که بخشی از قیامهای قبلی بود و سرکوب اسرائیل بر آنها، تغییرات مورد نظر را ایجاد نکرد. برعکس، بسیاری هستند که می گویند هر یک از انتفاضه های قبلی وضعیت فلسطینی ها را بدتر کرده است. اما شکست گذشته دلیل کافی برای امتحان نکردن انتفاضه سوم نیست.
یک توضیح عمده برای این واقعیت که فلسطینیها هنوز این کار را نکردهاند، عدم اعتماد به رهبری فلسطین است - چه فتح، که برخی از رهبران آن خواستار تظاهرات هستند و برخی از رهبران آن خواستار احتیاط هستند، یا حماس، که همچنین با دو صدا صحبت می کند: آتش بس و تثبیت و توسعه در مورد غزه، و صدای جنگ همه جانبه در هر جای دیگری.
طی دو ماه گذشته، پس از سرخوشی ناشی از آنچه پیروزی فلسطین در عملیات ستون دفاع توصیف شد و ماه عسل دیدارهای حماس و فتح، سخنگویان هر دو جنبش بار دیگر درگیر جدال لفظی بر سر اینکه کدام طرف مسئول است. عدم پیشرفت در مذاکرات آشتی فلسطین
در آخر هفته، زمانی که عبدالعزیز دویک، یکی از مقامات حماس، دستاوردهای فتح را تحقیر کرد، درگیری های عمومی بر سر این موضوع وجود داشت. و در مراسم تشییع جنازه عرفات جرادات، زندانی فلسطینی که در جریان بازجویی شین بت در روز شنبه جان باخت، حامیان حماس سخنران را که قرار بود نماینده تمام جنبش های سیاسی فلسطین باشد، مورد انتقاد قرار دادند: عباس زکی، مقام فتح، که اهل همان روستای جرادات است. . فعالان جنبش فتح در مراسم تشییع جنازه برای گرفتن مگافون از دست هکرها اعزام شدند.
نتیجه غالب این است که رهبری هر دو جنبش بیشتر به حفظ هژمونی خود علاقه مند هستند تا اینکه واقعاً برای خلاص شدن از دولت دوگانه یا التیام شکافی که توانایی فلسطینی ها برای ایجاد یک استراتژی واحد علیه اشغالگری را تضعیف می کند، تلاش کنند. و رهبران جدید، همراه با سازمان های جدید یا در حال تغییر، وقت خود را برای توسعه و ایجاد هیجان صرف می کنند.
در ابتدا، انقلابهای بهار عربی، به همراه تشدید تلاشها برای انجام اقدام مستقیم، روحیه خوشبینی را در میان فلسطینیها برانگیخت. فرض بر این بود که دولتهایی که روابط نسبتاً خوبی با اسرائیل داشتند، بهزودی سرنگون شدهاند یا این کار را خواهند کرد و به سرعت توازن قوای منطقهای را تغییر خواهند داد. در این میان، فلسطینیها متوجه شدند که اخوانالمسلمین و شورشیان سوری با حمایت آمریکا عمل میکنند و کشورهای همسایه مشغول رسیدگی به دردسرهای انقلاب و ضدانقلاب هستند و هنوز آمادگی تغییر روابط خود با اسرائیل را ندارند. پس نتیجه این بود که ادامه خویشتنداری ضروری است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا