منبع: Foreign Policy in Focus
پس فقط چی is سیاست دولت بایدن در قبال اسرائیل؟
چرا بایدن اینقدر طول کشید تا به خشونت پاسخ دهد، زیرا در اورشلیم و غزه از کنترل خارج شد؟ چرا با وجود اختلاف گسترده بین سیاستهای بایدن و ترامپ در بسیاری از موضوعات دیگر، شعارهای مکرر بایدن «اسرائیل حق دفاع از خود دارد» تا این حد با مواضع سلف او مطابقت دارد؟
پرزیدنت بایدن در طول مبارزات انتخاباتی خود و ماه های اول ریاست جمهوری، اولویت های اصلی خود را روشن کرد: همه گیری و بحران اقتصادی که ایجاد کرد. مردم در سرتاسر ایالات متحده رنج می برند و اولین سطح اهمیت بایدن مقابله با این بحران های متقاطع بوده است.
این بسیار منطقی است - اما عواقبی دارد. به عنوان مثال، سیاست خارجی تقریباً هیچ اولویتی ندارد. و تغییر سیاست آمریکا در قبال اسرائیل و فلسطین؟ اصلا در دستور کار نیست. بایدن دارد هنوز حتی یک سفیر در اسرائیل تعیین نکرده است، و منتظر ماند نزدیک به یک هفته وارد بحران کنونی شود تا یک فرستاده ویژه بفرستد.
تاکنون هیچ تغییر سیاسی معنیداری صورت نگرفته است - فقط تلاشهایی برای جایگزینی زبان تندرو ترامپ است. حتی در آن زمان، تیم بایدن به آرامی، حتی با اکراه، شروع به واکنش به تشدید رفتار خشونتآمیز اسرائیل با فلسطینیها در سراسر قدس شرقی و کرانه باختری، در داخل اسرائیل قبل از 1967، و به ویژه در جنگ هوایی خود علیه نوار غزه کرد.
به نظر می رسید که دولت می خواست موضع عملیاتی خود را حفظ کند که «فقط باید صبر کرد». تا اینکه ناگهان نتوانست صبر کند، زیرا تشدید خشونت از کنترل خارج شد.
واقعیت دیرینه فلسطینیانی که با خشونت و اخراج، زندگی در اشغال و محاصره، محرومیت از حق جابجایی و کشته شدن توسط شهرک نشینان، پلیس و نیروهای نظامی اسرائیلی روبرو هستند - اینها همه در واشنگتن رسمی عادی تلقی می شوند. اما زمانی که اسرائیلی ها به طور ناگهانی با موشک های اولیه غزه تهدید شدند، آن را به یک بحران تبدیل کرد.
در طی یک جلسه توجیهی در روزهای اول بحران، روزنامه نگاران به بیانیه آشنا جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید مبنی بر اینکه اسرائیل «حق دفاع از خود» دارد، واکنش نشان دادند. آنها پرسیدند که آیا فلسطینیان نیز از همین حق برخوردارند؟ اما در حالی که او در شرایط دیگری گفته بود که فلسطینی ها و اسرائیلی ها مستحق اقدامات برابر آزادی، امنیت، کرامت و رفاه هستند. او مجبور بود خودش را به یک چوب شور کلامی بپیچاند برای اجتناب از گفتن کلماتی که به وضوح به او دستور داده شده بود که نگوید - که فلسطینیان نیز حق دفاع از خود دارند.
اما در بحبوحه افزایش مخالفت با این حمایت غیر انتقادی از اسرائیل از درون حزب خود بایدن، این خط معمولی پایدار نبوده است. خود بایدن با پرهیز از اکثر اظهارنظرهای عمومی در مورد این موضوع، با تنش مقابله کرده است. اما اکنون، سایرین در دولت او از زبانی استفاده میکنند که در کنار اقدامات حماس، اقدامات اسرائیل را مورد انتقاد قرار نمیدهد.
چه زمانی سفیر بایدن در سازمان ملل لیندا توماس گرینفیلد «همه طرفها را تحت فشار قرار داد تا از امکانات پزشکی و دیگر امکانات بشردوستانه و همچنین روزنامهنگاران و سازمانهای رسانهای محافظت کنند.» او با اسرائیل صحبت میکرد، نه حماس. او افزود که ایالات متحده «به ویژه نگران حفاظت از تأسیسات سازمان ملل است، زیرا غیرنظامیان به دنبال سرپناه در حدود XNUMX مورد از آنها هستند». حملات هوایی اسرائیل منهدم شده است پزشکی, رسانه هاو تاسیسات سازمان ملل به طور یکسان
به طور مشابه، وقتی گرینفیلد از همه طرفها خواست تا از «اخراج - از جمله در اورشلیم شرقی - تخریب و شهرکسازی در شرق خطوط 1967» اجتناب کنند، او درباره تهدید اسرائیل به اخراج خانواده های فلسطینی از شیخ جراح تا خانه های خود را به مهاجران یهودی بسپارند.
گرینفیلد همچنین خواستار پایان دادن به تخریب خانهها و شهرکسازیها شده است که بیش از 50 سال است در قدس شرقی و کرانه باختری اشغالی ادامه دارد. این همه به اسرائیل مربوط می شود – فلسطینی ها خانواده های یهودی را از خانه هایشان خلع ید نمی کنند.
بنابراین زبان در حال تغییر است. اما چالش اساسی این است که این سیاست چه زمانی و چگونه تغییر خواهد کرد؟
با وجود اشارات و ادعاهای خلاف آن، دولت بایدن میکند سیاستی در قبال اسرائیل و فلسطین داشته باشند. بایدن برای حمایت از "راه حل دو دولتی" که به طور گسترده بی اعتبار شده بود، بازگشت. ترامپ کنار گذاشته شد. اما بقیه سیاست او تا کنون به رسمیت شناختن اورشلیم توسط ترامپ را حفظ می کند به عنوان پایتخت یگانه و تقسیم ناپذیر اسرائیل. آن شامل حفظ سفارت آمریکا در اورشلیم، نقض قوانین بین المللی و قطعنامه های سازمان ملل است.
و این ادعای نادرست را حفظ می کند که شهرک ها غیرقانونی نیستند و راه را برای الحاق بخش های عظیمی از اراضی کرانه باختری به اسرائیل هموار می کند. دولت بایدن حتی یک کلمه انتقادی در مورد اسرائیل صادر نکرده است 2018 "قانون ملت - دولت" که بیان می کند که فقط یهودیان و هیچ شهروند اسرائیلی دیگر حق تعیین سرنوشت در اسرائیل را ندارند.
این سیاستها بسیار افراطی به نظر میرسند - و هستند. آنها قوانین بین المللی را نقض می کنند، از رویه دیپلماتیک دیرینه ایالات متحده (که قبلاً به شدت طرفدار اسرائیل بود) سرپیچی می کنند و ظلم دائمی بر فلسطینیان را تضمین می کنند.
آیا جو بایدن و مشاوران ارشد سیاسی او واقعاً به همه اینها اعتقاد دارند؟ احتمالا نه. ولی اینها اجزای سیاستی است که بایدن از ترامپ به ارث برده است. و هر چقدر هم که افراطی باشند، تا زمانی که بایدن سیاست واقعی را تغییر ندهد، نه فقط لفاظی، آنها همچنان سیاست ایالات متحده هستند.
بایدن، فراتر از کمک به پایان دادن به ویرانی های در حال وقوع در غزه، ظرف یک دقیقه سیاست ایالات متحده در قبال اسرائیل و فلسطینی ها را به سیاستی تبدیل کند که در واقع بازتاب دهنده حقوق بشر باشد. او مدعی است محوری هستند به سیاست خارجی او
او می تواند اعلام کند که سفارت آمریکا اورشلیم را ترک می کند تا به تل آویو بازگردد. او میتواند این واقعیت واضح را که شهرکسازیها غیرقانونی هستند و الحاق یک اقدام غیرقابل قبول برای سلب مالکیت استعماری بیشتر، تصدیق کند. و بایدن میتواند به صراحت اعلام کند که صرف نظر از اینکه چند کشور وجود دارد، سیاست ایالات متحده در قبال اسرائیل و فلسطینیها از این پس بر اساس حقوق بشر و برابری برای همه - برای همه، از رودخانه تا دریا، خواهد بود.
اگر او با دقت به مخالفت ایالات متحده با سیاست های آپارتاید اسرائیل نگاه کند - که اکنون در میان جوانان، دموکرات ها، آفریقایی-آمریکایی ها، یهودیان و بسیاری دیگر در سرتاسر کشور و همچنین در رسانه ها و حتی در کنگره در حال افزایش است- متوجه تغییر خواهد شد. سیاست خودش آنقدرها هم سخت نیست.
برابری برای همه - معلوم است که در این کشور نیز بسیار محبوب است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا