بمباران برای مصرف داخلی بود. مطابق با 1نیویورک تایمزاین مقام گفت: «پنتاگون از طریق کانال رفع تعارض خود، مقامات نظامی روسیه را قبل از پرتاب موشکها از این حمله مطلع کرد، در حالی که مقامات آمریکایی میدانستند که مقامات روسیه ممکن است به رژیم اسد هشدار داده باشند.» به عبارت دیگر، هدف تاماهاوکهای ترامپ، ظرفیت سوریه برای استقرار گاز نبود، بلکه مخالفان لیبرال داخلی بودند که مقاومت خود را در برابر ترامپ کاملاً بر این فرض استوار میکنند که او ضد آمریکایی است زیرا به پوتین بسیار نزدیک است. خائن به سیاست دو حزبی مداخله گرای نظامی بشردوستانه. او بمباران می کند، هواپیماهای بدون سرنشین را می کشد، اما به نام انسانیت، مانند پیشینیانش این کار را نمی کند. تا دیروز.
2 ترامپ به اهداف خود ضربه زد و مقاومت - حداقل، متشکل از اتحاد با شاهین های لیبرال که برای یک جنگ جدید آماده شده و از ترامپ به خاطر ندادن آن انتقاد می کنند - به شدت آسیب دیده است. گزارش های اولیه حاکی از آن است که اکثر رهبری دموکرات اعلام کرده اند که از اقدامات وی حمایت می کنند. چارلز شومر، سناتور نیویورک گفت: این کار، کار درست است." جان مککین و لیندسی گراهام که توسط مطبوعات بهعنوان منتقدان اصلی جمهوریخواه ترامپ حمایت میشوند، مشترکاً میگویند: «با تکیه بر اولین قدم معتبر امشب، در نهایت باید درسهای تاریخ را بیاموزیم و اطمینان حاصل کنیم که موفقیت تاکتیکی منجر به پیشرفت استراتژیک میشود». آدام شیف، عضو دموکرات کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان و یکی از عزیزان #مقاومت، در MSNBC گفت که از بمب گذاری حمایت می کند و کنگره را تحت فشار قرار خواهد داد تا مجوز بیشتری برای آن صادر کند. به استثنای کریس هیز، MSNBC به چیزی شبیه به رژه روز میهن پرستان تبدیل شد و مهمانان یکی پس از دیگری قاطعیت ترامپ را اعتبار می دادند. نیازی به گفتن نیست که CNN بدتر است. جاش روگین از La واشنگتن پست به دنبال کنندگان توییتر خود یادآور شد که بمباران ترامپ او را وارد جریان اصلی می کند:مقام ارشد سابق اطلاعاتی ایالات متحده: این تقریباً دقیقاً همان طرح حمله ای است که اوباما در سال 2013 آماده کرد" در واقع، درست یک روز قبل، هیلاری کلینتون داشت نام از ترامپ برای «خروج» نیروی هوایی اسد. NYT ستون نویس نیک کریستوف گفت: ترامپ "کار درست را انجام داد" آ "پاسخ متناسبنانسی پلوسی گفت.
3 این بمباران نشان میدهد که هیچ محدودیتی برای توانایی رسانهها برای شگفتزده شدن، اگر نگوییم شوکه شده، از نمایشهای ساختهشده از تکنو-توانایی وجود ندارد. درست مانند جنگ خلیج فارس در سال 1991، پنتاگون تصاویری از پرتاب موشک های شبانه خود را در اختیار شبکه ها قرار داد. و درست مثل اتفاقی که در آن زمان افتاد - زمانی که، چارلز آزگود از CBS نام بمباران عراق «یک شگفتی» بود و جیم استوارت آن را «دو روز حملات تقریباً بینقص» توصیف کرد – امروز برایان ویلیامز، خبرنگار MSNBC، برخاستن تاماهاوک را «زیبا» خواند. در واقع، او سه بار آن را "زیبا" توصیف کرد: "'آنها تصاویر زیبایی از تسلیحات مهیب هستند که برای آنها یک پرواز کوتاه به سمت این فرودگاه است، سپس از مهمان خود پرسید: "آنها چه ضربه ای زدند؟"چرا، نمیدانی، آنها به هدفشان زدند: توانایی ویلیامز و همکارانش برای داشتن یک تفکر انتقادی.
4 تمام انتقادات از سوی رهبری دموکرات ها بر اساس رویه انجام شده است و بر این واقعیت متمرکز شده است که ترامپ تأییدیه کنگره را دریافت نکرده است. شومر، شیف و بقیه آنها همگی چنین گفته اند و قول داده اند که موضوع را به کنگره بیاورند. این دقیقاً همان خطری است که من در مورد آن هشدار دادم اینجا کلیک نمایید، مقایسه مخالفت دموکرات ها با ترامپ - و به ویژه وسواس آنها نسبت به روسیه - با ایران/کنترا. این جنایتی بود که باید کلید هر سه شاخه حکومت را به دست دموکرات ها می داد. در عوض، دموکراتها با پذیرش مقدمات اهداف ریگان، اما مخالفت بر سر چگونگی دستیابی او به آنها، آن را منفجر کردند، همانطور که در سال 2004 زمانی که جان کری نامزد ریاستجمهوری شد و انتقاد کرد که چگونه جنگ در عراق به راه افتاده است، اما توجیههای چرایی را پذیرفتند. در حال اجرا بود. و آنها اکنون آن را منفجر می کنند. در واقع، تنها سناتوری که تا آنجایی که من می دانم، از خود بمب گذاری انتقاد کرد و نه نحوه انجام آن، رند پلدر حالی که همه ما جنایات سوریه را محکوم می کنیم، اما آمریکا مورد حمله قرار نگرفت... مداخلات قبلی ما در این منطقه هیچ کمکی به امنیت ما نکرده است و سوریه نیز تفاوتی نخواهد داشت.
5 با بازگشت به نقطه اول، روسیه از قبل از بمباران آگاه شده بود، بنابراین خطر تشدید آن محدود شد. اگر اینطور بود، این سوال مطرح میشود که پوتین چقدر متعهد به دفاع از اسد است و اینکه آیا ترامپ میتواند کیک خود را بخورد و آن را هم بخورد. به این معنا که او ممکن است بتواند سه گانه را به دست آورد: از توهین «انزواگرایی» فاصله بگیرد، مداخله جویان را آرام کند و اتحاد نوپای خود با روسیه را حفظ کند. آ جهش قیمت نفت در نتیجه بمباران روسیه و تیلرسون را خوشحال خواهد کرد. و شاید همه اینها یک آزمایش برای بازی واقعی باشد: پیدا کردن راهی برای ایجاد فاصله بین ایران و روسیه. آن وقت ترامپ می تواند مسکو و مک کین و شومر می تواند ایران را داشته باشد.
6 در نهایت، استفاده واشنگتن از "کانال رفع منازعه ایجاد شده" برای هشدار به مسکو مبنی بر اینکه موشک هایش را آماده می کند، ممکن است در حال حاضر خطر تشدید تنش را کاهش داده باشد. اما خطر هنوز قابل توجه است. این که بمباران در صدمین سالگرد ورود ایالات متحده به جنگ جهانی اول رخ داد، بر این نکته تأکید می کند که اغلب گفته می شود که جنگ غیرقابل پیش بینی است. اگر ترامپ آنچه را که از این بمبها میخواهد به دست نیاورد، اگر آمار داخلی او بالا نرود، یا اگر رفتار اسد همچنان کنترل نشده باقی بماند، چه خواهد کرد؟ همانطور که من اینجا بحث کرد، ما در قلمروی ناشناخته هستیم: هرگز پیش از این سیاست خارجی - از جمله جنگ و تهدید جنگ - چنین نبوده است. به طور کامل به دلیل قطب بندی داخلی که اکنون وجود دارد. حتی در دهه 1960، دستگاه حکومتی ایالات متحده به اندازه امروز دچار شکستگی نشد، که ترامپ هم نشانه و هم تسریع کننده این شکست بود.
پنجاه سال پیش، منتقد مکزیکی، اکتاویو پاز، ایالات متحده را به عنوان "غولی که سریعتر و سریعتر در خط باریکتر و باریکتر قدم می زند" توصیف کرد. امروز، آن خط تقریباً از بین رفته است، و ما بیسابقه از ورطه پرت میشویم.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا