من در همبستگی و حمایت از جنبش تحت رهبری دانشجویان در کالج ایالتی همیشه سبز، "کسانی که اغلب شنیده نمی شوند" می نویسم. اقدامات و مطالبات از 23 میrd به مه 26thسال 2017 در بیشتر موارد، بسیار مثبت است. امیدوارم و اعتماد دارم که این حرکت مهم همچنان به رشد خود ادامه دهد و با حمایت تعداد زیادی از دانشجویان، اساتید و کارکنان بر خواسته های آن پیروز شود. آنچه در مورد این جنبش دانشجویی به رهبری سیاه پوستان مهم است، مرکزیت و رهبری دانشجویان سیاه پوست، صدای در حال رشد و قدرتمند آنها، تمرکز فزاینده بر مسائل نژادپرستی در دانشگاه، و فهرستی از مطالباتی است که نیازهای سیاهپوستان و دانشجویان دیگر را در کانون توجه قرار میدهد. رنگین پوست، مهاجران غیرقانونی، و دانشجویان دگرباشان جنسی.
برنده شدن در این خواسته ها منجر به ایجاد فضایی فراگیرتر و عادلانه تر خواهد شد. بیشتر توجه رسانهها به عضو هیئت علمی، برت واینستین، و بدرفتاری احتمالی او توسط برخی از دانشجویان متمرکز شده است. تنها یکی از خواسته های دوازده گانه به برت واینستین اشاره می کند و این خواسته مستلزم تعلیق او است نه اخراج. این جنبش بسیار بیشتر از برت واینستین است.
برت واینستین در بیش از یک بار درک بسیار محدودی از نژادپرستی نهادی و سیستمی که همچنان در جامعه ایالات متحده فراگیر است، همانطور که انتخاب و برنامه دونالد ترامپ نشان می دهد، نشان داده است. اینکه او به طور انتزاعی به عدالت نژادی معتقد است، بهانه کافی نیست. نظرات او هم قبل و هم به خصوص در و بعد از 23 مهrd، 2017 الگویی از جدی نگرفتن نیازها و ایمنی دانشجویان و کارکنان سیاه پوست در کالج ایالتی همیشه سبز را نشان می دهد. روز جمعه 26 اردیبهشتthواینستین در برنامه تاکر کارلسون در فاکس نیوز ظاهر شد و اطلاعات نادرست ارائه شده توسط کارلسون را پذیرفت و به چالش نکشید، مثلاً سفیدپوستان مجبور به ترک دانشگاه در "روز غیبت" در آوریل امسال شدند. تمرکز این روز یادگیری درک عمیق تر نژادپرستی و چگونگی به چالش کشیدن آن بود. در واقع، از 200 دانشجوی سفیدپوست خواسته شد که داوطلب شوند، نه مجبور شوند، دانشگاه را برای این بحث ترک کنند، یک انحراف جزئی از سال های گذشته که در آن دانشجویان، کارکنان و دانشکده های رنگین پوست برای یک روز دانشگاه را ترک کرده بودند. برای این تاریخ نگاه کنید https://www.pdf-archive.com/2017/05/26/doa-emails-1/preview/page/1/. علاوه بر این، واینستین پذیرفت و در روایتی در این برنامه تلویزیونی مشارکت داشت مبنی بر اینکه وقتی حدود 50 دانش آموز در 23 مه وارد کلاس او شدند، از خروج از کلاسش جلوگیری شد.rd تا مواضع خود را به چالش بکشد. او می توانست برود و با هیچ تهدید فیزیکی روبرو نبود. همچنین کاملاً نادرست و غیرمسئولانه او ادعای او مبنی بر اینکه یک گروه اوباش دانشگاه را در هفته گذشته اداره می کردند، بود.
گاهی اوقات، کلمه ایمنی در Evergreen بیش از حد استفاده می شود، اما مصاحبه ای مانند واینستین در فاکس به جوی کمک می کند که در آن تعداد فزاینده برتری طلبان سفیدپوست جسور یک خطر فزاینده و واقعی است، به ویژه برای دانشجویان، کارکنان و اساتید سیاه پوست. انجام چنین مصاحبه ای که دستور کار جناح راست فاکس و همچنین نژادپرستی اجتماعی را پیش می برد، اوج بی حساسیتی نژادی است. من معتقد نیستم که برت واینستین باید اخراج شود، زیرا او نژادپرستتر از اکثریت سفیدپوستان و اعضای هیئت علمی در Evergreen یا جامعه نیست، اما باید روندی وجود داشته باشد که در آن او مجبور شود در یک بحث صادقانه درباره نژادپرستی با کسانی که بیشترین نژادپرستی را دارند وارد شود. متاثر از رفتار او
کالج ایالتی همیشه سبز از جامعه المپیا و ایالات متحده جدا نیست. دو سال پیش، 21 میstدر سال 2015، دو مرد جوان سیاهپوست، برایسون چاپلین و آندره تامپسون، هر دو در المپیا، واشنگتن توسط افسر پلیس سفیدپوست رایان دونالد در المپیا در حالی که با اسکیت بوردهای خود به خانه می رفتند، پس از تلاش برای سرقت مقداری آبجو از یک Safeway محلی، هدف گلوله قرار گرفتند. در یک تخلف قضایی و نمادی از ادامه نژادپرستی در اینجا، اگرچه هیچ آسیبی به افسر پلیس سفیدپوست وارد نشد، و برایسون چاپلین توسط افسر دونالد مورد اصابت گلوله قرار گرفت و روی ویلچر نشسته بود. این افسر پلیس به هیچ جرمی متهم نشد و نه تنبیه شد، در حالی که دو مرد جوان، برایسون چاپلین و آندره تامپسون در 18 می 2017 به اتهام حمله درجه سه محکوم شدند. آنها در ژوئن محکوم خواهند شد. این بخشی از زمینه جنبش در محوطه دانشگاه است که همچنین حاوی مطالباتی علیه نژادپرستی توسط پلیس دانشگاه است.
این جنبش دانشجویی رو به رشد که بسیاری از بیانیه های آنها را با عنوان "کسانی که اغلب شنیده نمی شوند" امضا کرده است و فعالیت دانشجویی مرتبط با آن بسیار قابل توجه و مثبت است. حجم جلسات هفته گذشته در حمایت از این مطالبات و تحصن چهارشنبه 25 اردیبهشتth خارج از دفتر رئیس جمهور که توسط سیاه پوستان و سایر دانشجویان رنگین پوست سازماندهی و رهبری می شد، تعداد زیادی دانشجو، صدها دانشجو و الهام بخش و قدرتمند بودند. بسیاری از دانشجویان سفیدپوست و برخی از اساتید و کارکنان سفیدپوست، اگرچه کافی نیستند، اما به این جنبش ضد نژادپرستی پیوسته و از آن حمایت کرده اند. حمایت ما قابل ستایش است، اگرچه نیاز به تعمیق و افزایش تعداد دارد. برای سفیدپوستانی که روزانه در مبارزه با نژادپرستی در ایالات متحده فعال هستند، ما باید یاد بگیریم که حمایت کنیم و در همبستگی عمل کنیم، اما شاید نه حمایت بی چون و چرا. از نظر من، این به معنای حمایت در عمل و نه فقط گفتار، از این جنبش برای عدالت نژادی و اجتماعی با حضور و قرار دادن بدن ما در خط است، و پذیرفتن و حمایت از رهبری سیاهپوستان، لاتینکس، بومی و دیگر رنگینپوستان. من مفهوم همبستگی یا همراهی را به اصطلاح اتحاد ترجیح میدهم، حداقل چگونه اغلب به کار میرود. همبستگی یا همراهی برای من به معنای عملی کردن این ایده است که مبارزه برای عدالت نژادی بر همه ما تأثیر می گذارد، هرچند نه به یک شکل. و این که باید گفت و گوی صادقانه ای بین همه شرکت کنندگان در این مبارزه وجود داشته باشد. این استدلالی بر ضد استقلال سیاهپوستان یا رهبری افراد رنگین پوست نیست، که من از آن حمایت میکنم، بلکه بیشتر برای رابطهای است که بین همه شرکتکنندگان محترمانه و مشارکتکننده باشد. مهم این است که سفیدپوستان درگیر در این مبارزه نباید بر گفتگوها و فضا مسلط شوند و متواضع باشند، بلکه نقش ما بیشتر از حمایت غیر انتقادی باشد.
تقاضای مهمی که توسط این جنبش رو به رشد به آن پرداخته شده است، افزایش دسترسی به این پردیس توسط گروههایی است که دارای نمایندگی و تبعیض کمتری هستند و تبدیل کالج ایالتی همیشه سبز به یک تجربه یادگیری بهتر، به عنوان مثال، برای مهاجران غیرقانونی. به عنوان مثال، تقاضا برای کمک های مالی بیشتر برای مهاجران غیرقانونی، تقاضای نه، بسیار مهم است. آنچه که احتمالاً می تواند اضافه شود، تقاضا برای دسترسی بیشتر به Evergreen برای ورود و تجربه یادگیری بهتر برای دانشجویان نسل اول بالقوه و بالفعل است. مسائل مربوط به طبقه اقتصادی گاهی اوقات در Evergreen نادیده گرفته می شود. پیشنهاد میکنم علاوه بر آنچه قبلاً برای افزایش استخدام، کمکهای مالی و حمایت علمی از سیاهپوستان، لاتین تبارها، بومیان آمریکا و جزایر اقیانوس آرام، مهاجران، دانشجویان نسل اول کالجها، و زندانیها و زندانیهای سابق، خواستههای صریحی نیز وجود داشته باشد.
در پایان، من می خواهم مشتاقانه از کسانی که در این فعالیت بسیار مهم برای عدالت نژادی و اجتماعی شرکت کرده اند تشکر کنم. شما الگوی بسیار خوبی می گذارید. متشکرم! این امکان را به Evergreen می دهد تا شکاف بین لفاظی و واقعیت خود را ببندد. من معتقدم که Evergreen در 30 سالی که من اینجا هستم، پیشرفت هایی در کاهش نژادپرستی داشته است، به عنوان مثال، در استخدام تعداد بیشتری از اعضای هیئت علمی رنگین پوست، و احتمالاً نسبت به اکثر دانشگاه های ایالات متحده کمتر نژادپرست است، اما این مقدار پایین است. استاندارد، و راه طولانی و طولانی در پیش است. این رویدادهای هفته گذشته، 23 میrd به مه 26th، 2017، نژادپرستی فراگیر را که همچنان ادامه دارد در کانون توجه قرار داده است. من از رئیس جمهور جورج بریجز و سایر اعضای دانشگاه، از جمله دانشکده، می خواهم که خود را متعهد به حمایت و اجرای این خواسته ها در دوره ای از نژادپرستی سیستماتیک شدید در جامعه و سیاست بزرگتر کنند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا