هنگامی که پرزیدنت اوباما به طور رسمی از بودجه مالی 2014 خود در روز چهارشنبه رونمایی کرد، تمرکز جنبش مترقی بر برنامه وی برای کاهش مزایای تامین اجتماعی از طریق کاهش هزینه های زندگی به نام "CPI زنجیره ای" خواهد بود. اما تصمیم سیاسی رسواکننده دیگری نیز در آن بودجه منعکس خواهد شد، و این یک گناه حذف است: تلاشی همه جانبه برای رسیدگی به شرایط بیکاری در سطح افسردگی در میان آمریکایی های آفریقایی تبار انجام نخواهد شد.
در آن همگرایی اولویت های اقتصادی نابجا و سیاست های احمقانه است. جامعه آفریقایی-آمریکایی قوی ترین بلوک از آن چیزی است که سپاه دموکراسی آن را "رای دهندگان آمریکایی در حال رشد" می نامد. این بلوکی است که اتحادش در اطراف باراک اوباما او را در سال 2008 به کاخ سفید سوق داد و در سال 2012 او را در آنجا نگه داشت. اما در میان رای دهندگان آفریقایی-آمریکایی بخش قابل توجهی وجود دارد که سال ها شکایت دارند که آرای آنها توسط دموکرات ها بدیهی تلقی می شود. حزب، و در میان تعداد کمی از متفکران آفریقایی-آمریکایی، در دولت اوباما خیلی کم اتفاق افتاده است که نگرانی های آنها را کاهش دهد.
پاسخ به کسانی که ادعا می کنند آمریکایی های آفریقایی تبار برای رای خود به حزب دموکرات چیز زیادی برای نشان دادن ندارند، همچنان این است که "حزب جمهوری خواه بدتر است." اما در حالی که حزب جمهوریخواه برای کسب سهم قابل توجهی از آرای آمریکاییهای آفریقاییتبار بیش از حد به گذشته جیم کرو آمریکا گره خورده است، دموکراتها همچنان ممکن است در سال 2014 و پس از آن شکست بخورند، زمانی که برای میلیونها رایدهنده آفریقایی-آمریکایی «خیلی» برای نشان دادن وفاداریشان «نه» میشود. کافی است» برای حضور در پای صندوق های رای.
یک بحران اقتصادی
گزارش کار روز جمعه ادامه داستان چندین دهه ملتی بود که هنوز با پژواک گذشته نژادپرستانه خود زندگی می کند. بیکاری در میان آمریکایی های آفریقایی تبار 13.3 درصد اندازه گیری شد. این بیش از یک نفر از هر هشت آمریکایی آفریقایی تبار است که به دنبال کار هستند اما با این وجود بیکار هستند. نرخ بیکاری سفیدپوستان نصف آن یعنی 6.7 درصد است.
تداوم بیکاری نامتناسب آفریقایی-آمریکایی ها نقطه ی اصلی تداوم تداوم آمریکایی های آفریقایی تبار است که «سرها-آنها-برنده-دم-ما-از دست می دهیم» بدترین شرایط را در زمان نزول اقتصاد و کمترین آن را در زمان رشد اقتصادی تجربه می کنند.
این الگو در دوران رکود بزرگ تکرار شد. مقاله ای در مورد طبقه متوسط سیاه پوست در لیگ ملی شهری "وضعیت سیاه آمریکا 2012" این گزارش حاوی برخی از جزئیات واضح است و به این نتیجه میرسد که «تقریباً تمام دستاوردهای اقتصادی 30 سال گذشته از اواخر سال 2007 از بین رفته است» و بدتر از آن، «نردبانهای فرصت برای رسیدن به طبقه متوسط سیاهپوست در حال از بین رفتن است».
در سال 2010، متوسط درآمد خانوار برای آمریکایی های آفریقایی تبار 30 درصد کمتر از درآمد متوسط خانواده های سفیدپوست بود. سال 30 پیش. درآمد خانوارهای آفریقایی-آمریکایی بیش از 2.5 برابر بیشتر از درآمد خانوارهای سفیدپوست در طول رکود بزرگ کاهش یافت، 7.7 درصد در مقابل 2.9 درصد. نرخ مالکیت خانه نیز برای آمریکایی های آفریقایی تبار تقریباً دو برابر نرخ سفیدپوستان کاهش یافت، که اساساً دستاوردهای مالکیت خانه را از سال 2000 از بین برد. امروز، بیش از یک چهارم آفریقایی آمریکایی ها زیر خط فقر زندگی می کنند، در مقایسه با حدود 10 درصد از سفیدپوستان. .
گزارش تازه منتشر شده توسط مرکز مشترک مطالعات سیاسی و اقتصادی نیز بر شدت شرایط اقتصادی در میان آمریکایی های آفریقایی تبار تأکید می کند. آن گزارش بر نرخ بیکاری سیاه پوستان در 25 ایالت با جمعیت بزرگ آفریقایی-آمریکایی از زمانی که اقتصاد در اوج خود در سال 2006 بود، تمرکز داشت. یکی از 2006 ایالتی که ما مطالعه کردیم، از 25 درصد در ویرجینیا تا 8.3 درصد در میشیگان، و در 19.2 ایالت از 20 ایالت، نرخ بیکاری برای آمریکایی های آفریقایی تبار بالای 25 درصد بود. در سال 10، بیش از دو سال پس از شروع بهبود اقتصادی، نرخ بیکاری برای آمریکایی های آفریقایی تبار در اکثر گروه های سنی، جنسیتی و تحصیلی به طور قابل توجهی بالاتر از نرخ های قبل از رکود بود.
در واقع، نرخ بیکاری برای آمریکایی های آفریقایی تبار بین 20 تا 24 سال در این ایالت ها در سال 29.5، دو سال پس از پایان رکود اقتصادی، 2011 درصد بود.
رالف بی. اورت، رئیس مرکز مشترک، هفته گذشته طی بحثی درباره این گزارش گفت: «اگر نرخ بیکاری ملی نزدیک به این درصدها بود، ما در حالت اضطراری بحران قرار میگرفتیم.
در عوض، «بحرانی» که مورد توجه طبقه سیاسی واشنگتن قرار دارد، بدهی فدرال است و حتی دولت اوباما هم اکنون بخشی از تب را گرفته است. این تثبیت حکم می کند که دولت فدرال نتواند منابع لازم را برای رسیدگی به این بحران اختصاص دهد. در حالی که اعضای جمعیت "رفع بدهی". - کاملاً سفیدپوست و جدا از مبارزات روزمره جوامع آفریقایی-آمریکایی - ابراز نگرانی در مورد بدهی هایی که به فرزندانشان داده می شود، هیچ کس از پیامدهایی که رکود اقتصادی مداوم میلیون ها آفریقایی تجربه کرده است صحبت نمی کند. خانواده های آمریکایی در نسل بعدی خواهند بود.
شکی نیست که اکثریت رای دهندگان آفریقایی-آمریکایی چه چیزی را تهدید واقعی برای منافع اقتصادی درازمدت خود می دانند - این کسری بودجه فدرال نیست، بلکه انفعال در واشنگتن ناشی از تثبیت محافظه کارانه بر کسری بودجه است. در یک گروه تمرکز سپاه دموکراسی در اولویت های اقتصادی "رای دهندگان در حال رشد آمریکا"، تقریباً از هر چهار آمریکایی آفریقایی تبار، سه نفر با این بیانیه موافق بودند که میگفت در عین حال که کاهش کسری بودجه مهم است، ما باید «در آموزش سرمایهگذاری کنیم، امنیت بازنشستگی را حفظ کنیم، و هزینههای مراقبتهای بهداشتی را بهطور متعادل کاهش دهیم» تا «در رشد سرمایهگذاری کنیم. مشاغل متوسط خوبی ایجاد می کند.» کمتر از یک نفر از هر پنج نفر با استدلال جمهوری خواهان کنگره موافق بودند که «بزرگترین مشکل ما این است که بیش از حد خرج می کنیم» و «ما باید هزینه ها را کاهش دهیم، از جمله خدمات درمانی و تأمین اجتماعی» و در عین حال از ثروتمندان در برابر افزایش مالیات محافظت کنیم.
بیانیه ای که در نظرسنجی سپاه دموکراسی مورد حمایت قاطع آفریقایی-آمریکایی ها قرار گرفت، اتفاقاً به موازات سه موضوعی است که به عنوان اولویت های اصلی آفریقایی-آمریکایی های مورد بررسی در این گروه فهرست شده بودند: مزایای بازنشستگی، آموزش مقرون به صرفه و مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه. این فهرستی است که عمدتاً برگرفته از تجربیات روزمره خانواده های آفریقایی-آمریکایی است. از بین افرادی که مورد بررسی قرار گرفتند، 48 درصد خرید خود را از فروشگاه مواد غذایی کاهش داده بودند، 25 درصد کاهش دستمزد یا مزایای خود را در محل کار مشاهده کردند، 22 درصد شغل خود را از دست دادند، 32 درصد به خانواده نقل مکان کردند یا خانواده به آنجا رفتند. آنها برای پس انداز پول، 13 درصد از وام مسکن خود عقب مانده بودند و 11 نفر تحت تأثیر کاهش مزایای بیکاری قرار گرفتند.
دستور کار ما نیاز داریم
نظرسنجی سپاه دموکراسی نیز چیزی را انتخاب کرد که باید برای حزب دموکرات بسیار نگران کننده باشد. در هماهنگی کلی «اگر انتخابات امروز برگزار می شد به چه کسی رای می دادید»، حمایت آفریقایی-آمریکایی ها از دموکرات ها از 90 درصد در ابتدای سال به 85 درصد در ماه مارس کاهش یافت. و تنها 71 درصد از آمریکایی های آفریقایی تبار که مورد بررسی قرار گرفتند، پس از رای دادن در سال 2014، تقریباً مطمئن بودند که در انتخابات سال 2012 رای خواهند داد، در مقایسه با 78 درصد رای دهندگان سفیدپوست. بله، این یک نمونه نسبتاً کوچک در یک نظرسنجی است و کمپین انتخاباتی برای اولین انتخابات میان دوره ای هنوز حداقل هشت ماه باقی مانده است.
اما خوب است که سال 2010 را به یاد بیاوریم، زمانی که آمریکایی های آفریقایی تبار بودند تنها 10 درصد از رای دهندگان، از 13 درصد در سال 2008 کاهش یافته است. به گزارش مرکز مشترک مطالعات سیاسی16 کرسی از 60 کرسی که دموکراتها در آن سال در مجلس از دست دادند، در مناطقی بودند که حداقل 10 درصد از رایدهندگان آن سیاهپوست آمریکایی بودند.
میزان مشارکت در سال 2012 به شدت افزایش یافت، شاید به همان اندازه در واکنش علیه تلاشهای حزب جمهوریخواه و حمایت جمهوریخواهان برای سرکوب رایدهندگان، زیرا این تمایل برای حفظ پرزیدنت اوباما در کاخ سفید و افزایش قدرت حزب دموکرات در کنگره بود.
چه چیزی می تواند به حضور آفریقایی-آمریکایی ها در سال 2014 انرژی بدهد که در سال 2010 وجود نداشت؟ پاسخ روشن است: نامزدهایی که مستقیماً از رکود اقتصادی در جوامع آفریقایی-آمریکایی صحبت می کنند و برنامه ای برای بازسازی پله های نردبان حرکت رو به بالا، از جمله بازگرداندن مردم به کار در مشاغل خوب دارند. آموزش با کیفیت و مقرون به صرفه؛ مراقبت های بهداشتی در دسترس و امنیت بازنشستگی
اگر منصف باشیم، پرزیدنت اوباما مکرراً برنامه شغلی را تبلیغ کرده است که پول بیشتری را به مخارج زیرساختی و مدارس اختصاص می دهد، و در گذشته از نوعی سرمایه گذاری در انرژی سبز که می تواند طیف گسترده ای از فرصت های شغلی جدید را در شرایط بیکاری بالا فراهم کند، حمایت کرده است. جوامع او در لایحه بودجه آتی وعده های بیشتری را داده است. اما پیشنهادهای پرزیدنت اوباما هرگز متناسب با نیاز نبوده است، زیرا محدودیت های سیاسی تحمیل شده توسط اپوزیسیون جمهوری خواه مانع تراشی و متحدان ترسو دموکرات کاهش یافته است.
این مخالفت در فوراً مطمئناً هر چیزی در مقیاس طرح زیرساختی گروه پیشرو کنگره را از دسترس خارج می کند، که نه تنها 7 میلیون شغل در سال اول اضافه می کند، بلکه سهم قابل توجهی از این مشاغل را در جوامع و دسته های شغلی ایجاد می کند. آمریکایی های آفریقایی تبار به شدت نماینده هستند. اما پرزیدنت اوباما و مقامات منتخب حزب دموکرات باید بخواهند به عنوان رهبر مبارزه برای عدالت اقتصادی و برابری برای آمریکایی های آفریقایی تبار دیده شوند و روزی را تسریع کنند که نابرابری های اقتصادی ریشه در میراث نژادپرستی آمریکا یک بار برای همیشه ریشه کن شود. پذیرش حدود تحمیل شده توسط وارثان میراث کنفدراسیون ممکن است از نظر سیاسی مصلحت به نظر برسد، اما این راه ورشکستگی اخلاقی و انتخاباتی است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا