(17 سپتامبر 2008) — برای اولین بار در این بحران مالی آشکار، من شخصاً از این خبر ترسیدم. نه در مورد پول من، بلکه در مورد احتمال وقوع فاجعه. نجات برق آسای AIG توسط فدرال رزرو بوی ترس سیستماتیک می دهد. خانه مالی جهانی در آتش است و همه به سمت خروجی ها می دوند، راهی مطمئن برای برگرداندن آنها وجود ندارد. بعدش چی؟ این سوال به خودی خود شوم است، زیرا هیچ پاسخ خوبی وجود ندارد.
دولت این بار برای دفاع از سیستم در برابر یک انفجار بسیار بهتر مجهز شده است - از جمله تمایل شخصی بن برنانکی، رئیس فدرال رزرو برای اقدام سریع با اقدامات غیرمتعارف. اما مورد AIG نشان میدهد که روند کنونی پویایی بدخیم دارد که حتی ممکن است ظرفیت مقامات را برای خاموش کردن آتشها تحت تأثیر قرار دهد. این ترسناک است. امیدوارم اشتباه کرده باشم
دلیل اینکه فدرال رزرو مجبور شد یک شرکت بیمه آمریکایی را نجات دهد تا سیستم مالی جهانی را نجات دهد، منشأ پوسیدگی است - «معماری مالی جدید» که در نسل گذشته توسعه یافت. این نوآوریها به بانکها و امور مالی اجازه میدهد تا اهرمهای مالی خود را بهطور انفجاری گسترش دهند، وام بگیرند و وام دهند بسیار فراتر از محدودیتهای سنتی که به عنوان ریسکپذیری محتاطانه تعریف میشود. یکی از ترفندهایی که ظاهراً این امر را درست کرد، ایجاد مشتقات بیمه باطنی - به اصطلاح "معاوضه های نکول اعتباری" بود که ظاهراً از سرمایه گذاران و شرکت ها در برابر ضرر در اوراق وام مسکن و سایر اوراق بدهی محافظت می کرد.
منتقدان بارها هشدار دادند که این مشتقات یک بمب ساعتی هستند – تریلیون ها دلار بیمه ریسک که اگر بازارهای مالی سقوط شدید در ارزش دارایی ها را تجربه کنند، بی معنی خواهند بود. سیاستمداران و رگولاتورهای هر دو حزب، منتقدان را کنار گذاشتند و تشویق به راههای جدید فانتزی وال استریت برای تضمین ریسک شدند.
AIG این ضمانت ها را در حجم زیادی فروخت. این شرکت تعهدات بالقوه ای را بسیار فراتر از ظرفیت شرکت برای انجام معاملات در صورت اشتباه وحشتناکی بر عهده گرفت. مشکل جهانی است زیرا AIG - یک مروج قدرتمند مالی جهانی شده - این کاغذ پوسیده را در سراسر جهان به سرمایه گذاران بزرگ و بانک های پیشرو فروخت. اگر AIG به طور ناگهانی ورشکسته شود، درد و زیان بلافاصله به هزاران ترازنامه در آسیا سرایت می کند و
اما سیستم خالی از این مشکلات نیست. AIG تنها بالگردی نبود که امیدهای کاذب را برای سرمایه داران و بانکداران ظاهراً پیچیده دستفروشی می کرد. برخی از بزرگترین و معتبرترین بانک ها - به رهبری جی پی مورگان چیس - همین کار را کردند. این یک خط تجاری بسیار سودآور بود. بیمه حیله به طور گسترده توسط اقتصاددانان مالی مورد تحسین قرار گرفت و توسط آژانس های رتبه بندی ظاهراً عینی تأیید شد. برای من روشن نیست که مداخله دولت چگونه میتواند این ویژگی سیستم مالی فاسد ما را از بین ببرد - مگر اینکه تریلیونها را در این قراردادهای اساساً تقلبی جبران کنیم. حتی فدرال رزرو نیز دارایی لازم برای بلعیدن تمام حماقت و فریب وال استریت را ندارد.
اگر ترس من درست باشد، ممکن است یک محاسبه اساسی تری در پیش باشد
درباره ویلیام گریدر
ویلیام گریدر، خبرنگار امور ملی، بیش از سی و پنج سال است که یک روزنامه نگار سیاسی بوده است. او که سردبیر سابق رولینگ استون و واشنگتن پست بود، نویسنده پرفروشترین کتابهای ملی «یک جهان، آماده یا نه»، «اسرار معبد، چه کسی به مردم خواهد گفت»، «روح سرمایهداری» (سایمون و شوستر) و - که قرار است در فوریه منتشر شود، است. از رودیل - به خانه بیا، آمریکا.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا