منبع: openDemocracy
پس از سالها دستیابی به حقوق کارگران، افزایش سرمایههای مخاطرهآمیز و مجدانه اجتناب از مالیات، به نظر می رسد اقتصاد گیگ شکست ناپذیری که زمانی شکست ناپذیر بود ضربه مهلکی خورده است. لایحه تاریخی کالیفرنیا، معروف به AB5، بسیاری از شرکت ها را از برخورد با کارمندان به عنوان پیمانکاران مستقل، پس از تصویب اکثریت قریب به اتفاق سنا و مجمع در اوایل این ماه، باز می دارد. این قانون که اخیراً توسط فرماندار ایالت، گاوین نیوسام به امضا رسیده است، از سال 2020 اجرایی خواهد شد.
این لایحه استاندارد واضحی را ارائه می کند که یک مدل کسب و کار طراحی شده برای طبقه بندی اشتباه کارکنان به عنوان پیمانکاران آزاد را تهدید می کند. طبق آزمایش ABC، کارگران اگر (الف) کار خود را تحت کنترل یک شرکت انجام دهند، (ب) کارشان جزئی از تجارت شرکت باشد و (ج) به طور معمول در یک تجارت مستقل شرکت نکنند، کارمند هستند. شغل یا تجارتی با ماهیت مشابه کاری که برای شرکت استخدام کننده انجام می شود.
بدون شک، رانندگان Uber، Lyft و Amazon Flex با موفقیت در آزمون ABC موفق خواهند شد. به عنوان مثال، اوبر نرخ دستمزد کارگران را کنترل می کند، به شدت تنظیم می کند انواع خودروهایی که رانندگان آن می توانند استفاده کنند و متعهد به آن است 'از کار انداختن' رانندگان با رتبه های زیر متوسط این شرکت نه تنها عملکرد کارگران خود را به طور کامل کنترل می کند، بلکه برای کسب درآمد به کرایه ها و داده های جمع آوری شده از "سواری" آنها متکی است.
جریان سرمایه خطرپذیر آن به توسعه بستگی دارد خودروهای خود رانندگی مدل سازی شده بر اساس داده های به دست آمده از درایورهای آن. در حال حاضر تحت یک دوره طولانی مدت 'سودآوری' این شرکت - تا حدی غیرقابل تعجب - تهدید به بحران کرده است چشم پوشی از قانونی که به کارگران خود حداقل دستمزد ایالتی، دستمزد اضافه کاری، غرامت کارگران و - شاید مهمتر از همه - حق عضویت در اتحادیه را می دهد.
اما در حالی که این قانون این حقوق را برای بسیاری در «اقتصاد گیگ» به ارمغان میآورد، بخش بزرگی از ناامنترین و بدترین حقوقها خارج از حوزه اختیارات لایحه باقی میمانند. Amazon Mechanical Turk را در نظر بگیرید، پلتفرمی که به «درخواستکنندگان» - اغلب استارتآپها و شرکتهای بزرگ فناوری - اجازه میدهد تا وظایف نامطلوب، بینهایت کوچک، اما با این وجود مهم را به «کارگران خرد» برونسپاری کنند. این کارگران با پرداخت هزینه – کمتر از 1 دلار در ساعت صحبت میکنیم و هیچ گونه احساس امنیت یا مرزهای کار/زندگی نداریم – این کارگران پیشتاز استثمار نیروی کار در لحظه دیجیتالی ما هستند.
یک روز استاندارد در پلتفرمی مانند Mechanical Turk، Figure Eight یا Clickworker ممکن است شامل هر چیزی باشد، از دستهبندی تصاویر اسبها، پرچمگذاری محتوای توهینآمیز تا رونویسی صدای افرادی که با لهجههای مختلف اسکاتلندی صحبت میکنند. پس از کار بر روی تعدادی از این پلتفرمها، میتوانم این واقعیت را تضمین کنم که وظیفهگران باید کارهای کسلکننده، اشکالات مکرر در نرمافزار که از تکمیل کار جلوگیری میکند و اضطراب دائمی عدم پرداخت (بسیاری از این پلتفرمها در مجموع را تحمل کنند) صلاحدید به "درخواست کنندگان" و امتناع از ورود به اختلاف). من خودم برای کار ظاهراً «ناقص» یا «نارضایتکننده» از پرداخت رد شدهام.
به همین دلیل، این پلتفرمها یک منطقه خاکستری را برای صورتحساب AB5 نشان میدهند، که به وضوح متوجه شرکتهایی مانند Uber است که دقیقاً مانند «کارفرمایان» معمولی، نرخ پرداخت را کنترل میکنند. پلتفرمهای crowdwork در اینجا کوتاه میآیند زیرا درخواست کنندگان تمام تصمیمات مربوط به پرداخت را بگیرید. Microworker ممکن است 40 کار مختلف را در طول یک روز انجام دهد، هر کدام از یک درخواست کننده متفاوت و هر کدام با نرخ متفاوتی. این اساساً هرگونه احساس روشنی از رابطه کارفرما/کارمند را از بین می برد.
دلیل دیگری که چرا این لایحه نمی تواند کارگران خرد را پوشش دهد این است که «آزمون ABC» با ترکیب کردن آن با یک شغل پایدار، تعریفی تا حدی قدیمی از «کارمند» را بازگرداند. برخلاف یک راننده Uber که نقش بسیار خاصی دارد، وظیفهگر بسیار انعطافپذیر است و پوشش مشاغل مختلف را به خود میگیرد تا به درخواستکنندگان مختلف خدمات ارائه کند. این به پلتفرمهای crowdwork اجازه میدهد تا به طور منطقی ادعا کنند که «تکلیفها» نقشی ندارند و بنابراین کارمند نیستند.
اعطای وضعیت "کارمند" در دوره ای که خود دسته بندی های کار در حال شکستن هستند کافی نیست. حداقل تا حدی به این دلیل که اشکال جدید، مخاطره آمیزتر و از نظر مفهومی لغزنده کار همیشه در حال ظهور هستند. با توجه به این واقعیت، این لایحه ممکن است عواقب انحرافی داشته باشد و به طور بالقوه «پیمانکاران مستقل» را به سمت انتهای شدید «اقتصاد گیگ» سوق دهد.
اگر اوبر و لیفت تصمیم بگیرند که کسب و کار خود را از کالیفرنیا خارج کنند، این یک امکان کاملاً واقعی است، این امر اجتناب ناپذیر است که نیروی کار آنها مشاغل بهتر و پایدارتری را در جای دیگر بیابند. به احتمال زیاد، آنها مجبور خواهند بود به دنبال کارهای پرمخاطره تری مانند کار خرد باشند، امکانی که توسط a تحقیق موسسه پیو این نشان می دهد که 25 درصد از کارگران به سکوهای کار دسترسی داشتند زیرا هیچ کار دیگری در منطقه آنها وجود نداشت.
برای محافظت از آسیب پذیرترین کارگران، گروهی که بسیاری از ما در معرض خطر تبدیل شدن به آن هستیم، باید با بحران واقعی که کارگران را به آغوش پلتفرم ها سوق می دهد، مقابله کنیم. در اینجا در بریتانیا، ما با یک بیکاری اپیدمی، که بین سال های 2008 و 2018 از 2 میلیون به 4 میلیون دو برابر شده است. شاید تعجب آور نباشد که بین سال 2016 تا کنون، تعداد افرادی که حداقل یک بار در هفته به پلتفرمهای کار آنلاین دسترسی دارند نیز از 4.7 درصد جمعیت بزرگسال به 9.6 درصد دو برابر شده است. گزارش توسط TUC و دانشگاه هرتفوردشایر. افزایش همبستگی استفاده از پلتفرم و ارقام بیکاری با یافته های این گزارش حمایت می شود که اکثر کارگران به نیروی کار آنلاین دسترسی داشتند تا کمبود درآمد خود را جبران کنند.
در حالی که قوانینی مانند لایحه AB5 باید به دلیل ارائه حقوق بهتر برای بخشی از نیروی کار مورد ستایش قرار گیرد، اما به یک زمینه اقتصادی که کار ناامن و با دستمزد وحشتناک را به واقعیت تبدیل می کند، نمی پردازد.
به همین دلیل است که من معتقدم زمان درآمد پایه جهانی (UBI) فرا رسیده است. با پیشرفت اتوماسیون، بیکاری و بیکاری به طور فزاینده ای تشدید می شود. UBI به ما امکان می دهد از برخی از مزایای این پیشرفت بهره مند شویم و همچنین امنیت لازم برای مقاومت در برابر شرکت هایی مانند آمازون و اوبر را که از اتوماسیون برای کاهش حقوق و دستمزد استفاده می کنند، به ما می دهد.
به عنوان اخیر جلسه از نظر اتاق فکر، Autonomy، پیشنهاد میکند، یک UBI ایدهآل ما را از ناامنیهایی که ما را مجبور به مشاغل بد و کم درآمد میکند، رها میکند. آنچه ما نیاز داریم، سیاست های رادیکال در کنار قوانینی مانند لایحه کالیفرنیا است. تنها در این صورت است که به آینده اقتصادی که شایسته آن هستیم خواهیم رسید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا