منبع: منابع داخلی
عکس از Cavan-Images/Shutterstock.com
سربازان در پورتلند عقب نشینی کرده اند و در حال حاضر، شهر ساکت است - که ممکن است چیزی در مورد اینکه چه کسی در آنجا خشونت را هدایت می کرد، بگوید.
برای هفته ها، مردان نقابدار در شهر ثبت شدند پرتاب معترضان به داخل خودروهای بی نشان، پرتاب گاز اشک آور و پرتابه به سوی گروه ها مادران, پدرانو جانبازانو به طور کلی بدون مجازات ادامه می دهد.
اما سرکوب در پورتلند بی دلیل نبود. پیشینه ای وجود دارد: دو دهه بودجه بی پایان برای نیروهای پلیس و نظامی که به نام «امنیت میهن» بدون مجازات عمل می کنند.
چه زمانی ملت شکست داستان این که گشت مرزی ایالات متحده در میان سربازانی بود که در پورتلند گشت زنی می کردند، برخی از منتقدان از این که تا چه حد اینها در حال گشت زنی بودند نگران بودند - و سایر ماموران وزارت امنیت داخلی - از مسئولیت های رسمی خود دور شده بودند.
"آیا گشت مرزی ایالات متحده نباید ... در مرز گشت زنی کند؟" خواسته بیل کریستول، منتقد محافظه کار ترامپ. استقرار نیروهای مسلح به روش هایی که به وضوح خارج از وظایف آنهاست، در واقع عاملی برای هشدار است. اما باید بپرسیم که این ماموران در مرزها و فراتر از آن چه کرده اند.
برای گشت مرزی، ظلم یک روش استاندارد است - از تیراندازی به مهاجران غیرمسلح به دستگیری داوطلبانی که آب را در بیابان رها می کنند.
در سال 2018، ماموران قوانین بین المللی را نقض کردند از کار اخراج گاز اشک آور به خانواده های آمریکای مرکزی که به دنبال پناهندگی در مرز هستند. آنها با هیچ عواقبی مواجه نشدند. آیا باید تعجب کنیم که آنها با پرتاب گاز اشک آور به سمت افراد غیرمسلح در پورتلند احساس اطمینان کردند؟
اداره مهاجرت و گمرک، که ماموران آن در پورتلند نیز سرکوب کردند، در عین حال در شهرهای سراسر کشور بیداد می کنند. افسران ICE ازدحام و ربودن افراد است منظره ای آشنا در جوامع مهاجر و نظارت سرکوبگرانه برای بسیاری از مسلمانان آمریکایی که سال ها آن را تحمل کرده اند، تعجبی نخواهد داشت.
این داستان همچنین شامل رفتار پلیس با جوامع بومی آمریکا می شود، به ویژه هنگامی که آنها اعتراض می کنند. به عنوان محقق و فعال آدرین کین یادداشت هانیروهای مسلحی که شورش سنگ ایستاده علیه خط لوله دسترسی داکوتا را سرکوب کردند، از شیوههای مشابه آنچه در پورتلند میبینیم استفاده کردند - هم برای شکست دادن محافظان آب و هم برای آموزش مخالفان در آینده.
و البته موضوع اعتراضات در پورتلند و فراتر از آن وجود دارد: خشونت افسارگسیخته و غیرقابل پاسخگویی پلیس علیه سیاه پوستان.
منظره "بپر بیرون پسرها"- پلیس فدرال و محلی ناشناس که از ماشین های بی نشان بیرون می پرند تا مردم را دستگیر کنند - در محله های سیاه پوستان آنقدر آشناست که موضوع رایج شعرهای هیپ هاپ است.
و از زمان تظاهرات فرگوسن، میسوری در سال 2014، این اعتراضات تبدیل شده است به طرز نگران کننده ای رایج است ببینیم مقامات با ترکیبی از پلیس محلی و ایالتی و گارد ملی، که همگی سلاحهای خودکار به اهتزاز در میآورند و در نفربرهای زرهی مانور میدهند، به اعتراضهای سیاهپوستان پاسخ میدهند.
وحشتی که وقایع پورتلند الهام گرفته است برای بسیاری از جوامع این کشور تجربه جدیدی نیست. اما نه تنها در این کشور. سربازان آمریکایی سالها را در عراق، افغانستان و فراتر از آن گذراندند تا افراد را «مشکوک» معرفی کنند، روی سرشان کلاه بگذارند، و آنها را به زندانهای مخفی ببرند.
برخی ممکن است فکر کنند که مقایسه سربازان آمریکایی در خارج از کشور با پلیس در داخل دشوار است. اما اگر چنین است، پس چرا این ماموران فدرال خود را به طور کامل تجهیز می کنند، استتار به سبک نظامی?
این خطوط مبهم نتیجه طبیعی اعلام یک "جنگ بی پایان علیه تروریسم" و سپس ترسیم همه چیز از وجود ساده در کشورهایی مانند سومالی است - جایی که خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین همه مردان «سن نظامی» را در نظر بگیرید اقامت در مناطق خاص به هدف - به اعتراض به خط لوله نفت در داکوتای جنوبی به عنوان "تروریسم".
همانطور که اعتراضات تابستان امسال استدلال میکنند، البته، پلیس سوءاستفادهکننده به خوبی مقدم بر جنگ با تروریسم است، اما رژیم «امنیت داخلی» در دو دهه گذشته، دوران ما را شکل میدهد. پرزیدنت ترامپ از پلیس فدرال در پورتلند و سایر شهرهایی که میخواهد آنها را در آنها مستقر کند، بهعنوان یک چیز جدید، بهعنوان چیزی که خودش است، تجلیل کرد. اما سرکوب چیز جدیدی نیست - فقط اهداف هستند.
فراخوان ها برای نظارت و درخواست برای خروج ماموران فدرال از شهرهای ما ضروری است. اقدام برای استقرار این نیروها با تحقیر وقیحانه حقوق مدنی، سرکوب را به سطح وحشتناک جدیدی افزایش می دهد.
اما تماس ها نمی توانند در همین جا متوقف شوند. پاسخگویی باید فراتر از آنچه پرسنل لباس پوش در پورتلند انجام می دهند به آنچه که هر روز انجام می دهند - در این کشور، در مرزهای آن و در سراسر جهان گسترش یابد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا