افشای سندی که ظاهراً فاش میکند سال گذشته تونی بلر جورج بوش را متقاعد کرد که دفاتر الجزیره در قطر را بمباران نکند، سؤالات جالبی را هم در مورد محتوای یادداشت و هم در مورد واکنش دولت ایجاد میکند. به نشت. در ظاهر، این یک داستان بد برای دولت به نظر می رسد، اما قبل از رسیدن به این نتیجه باید دقیق تر نگاه کنیم.
پیشینه سیاسی آشنا است، اما ارزش آن را دارد که در اینجا خلاصه شود تا موضوع را در چارچوب قرار دهیم. از دست دادن یک رای مهم در پارلمان دو هفته پیش، و عملاً از طریق مبارزات انتخاباتی اخیر توسط مردم نسبتاً محبوب تر هدایت شده بود گوردون براونبلر در حال حاضر یک نخست وزیر اردک لنگ است. این ارتباط خوبی دارد عراقاز جمله این تصور که بلر سیاست خارجی بریتانیا را به جورج بوش که در اینجا مورد بی مهری قرار دارد، تسلیم کرده است. به ملایمت.
بلر برای رد تصویر رایج از او به عنوان «پودل» بوش، مدام مدعی شده است که تا حدی بر اقدامات ایالات متحده، به عنوان بخشی از «روابط ویژه»، نفوذ دارد. این ادعاها با افشاگری های اخیر سفیر سابق بریتانیا در ایالات متحده، سر کریستوفر مایر، خنثی شد. مایر در زندگی نامه خود می گوید که مقامات بریتانیا می توانستند از نفوذ خود در واشنگتن در جریان حمله به عراق استفاده کنند، اما هرگز این کار را نکردند و بلر، استراو و دیگران را عصبی، مرعوب و ترسان توصیف کرد. زبان بسته، در مقابل دولت بوش در هر لحظه به او دست می زند. این تصویر از رابطه دولت ما با کاخ سفید هرگز در بریتانیا به خوبی نمایش داده نمی شد و در واقع اظهارات مایر واکنش های بسیار تند معاون نخست وزیر را برانگیخت. جان پرسکات و Blairite outrider دنیس MacShane. به طور کلی تر، اظهارات مایر تصویری را مسموم می کند که مدیران بلر سعی دارند از او به عنوان یک دولتمرد سرسخت، سرسخت و جنگ طلب پرورش دهند. برای کارگر جدید، تصویر رهبر بزرگ از اهمیت بالایی برخوردار است. بلر در بهترین زمان نمی توانست این افشاگری ها را تحمل کند. و این بهترین زمان نیست.
در این صحنه سیاسی، افشاگری الجزیره وارد می شود که نخست وزیر را به گونه ای نشان می دهد که مستقیماً با توصیف مایر در تضاد است. با توجه به زمینه سیاسی، ارزش دارد به آنچه سردبیر روزنامه دیلی میرر، که این ماجرا را منتشر کرده، در مورد داونینگ استریت گفته است، دقت کنیم. اولین واکنش به نشت:
"ما شماره 10 را کاملاً از قصد انتشار آگاه کردیم و به طور رسمی یا غیررسمی "هیچ نظری" به ما داده نشد. ناگهان 24 ساعت بعد ما تحت بند 5 [قانون اسرار رسمی] تهدید می شویم.".
چرا شماره 10 وقتی از قصد انتشار مطلع می شود، به Mirror «بدون نظر» می دهد، اما پس از انتشار عمومی داستان، با چنین خشم واکنش نشان می دهد؟ اجتناب از این ظن بسیار دشوار است که پاسخ در این است که چگونه افشاگری ها نخست وزیر را در پس زمینه ثروت سیاسی اخیر او نشان می دهند. زمانی که تصویر بلر در حال تماس تلفنی با کرافورد، تگزاس و گفتن آن به این شکل که هست ("اکنون فقط تو اینجا گوش کن، جورج") با خیال راحت در اذهان عمومی مطرح شد، دولت می تواند با موارد مناسب (حتی قابل قبول) واکنش نشان دهد. ) سطح خشم. در واقع، در اینجا نیز مزایایی وجود دارد. همانطور که سردبیر Mirror اشاره می کند، دادستان کل در حال حاضر رسانه ها را تهدید می کند. قانون اسرار رسمی ، در تلاش برای "کشیدن خطی در شن" در نشت های بیشتر. اخیراً یک خونریزی مجازی از نشت هایی وجود داشته است که بلر را در نور بسیار ضعیفی قرار می دهد. را "یادداشت خیابان داونینگ". به عنوان مثال، که با عبارات واضح برنامه های دولت را برای متورم کردن پرونده "نازک" برای حمله به عراق بیان می کند. باید به خاطر داشته باشیم که همه این افشاگریها با سکوتی تقریباً از سوی وایت هال مواجه شدند، شاید به دلیل نگرانیها از شتاب دادن به داستان. به همین دلیل، ترسیم چشمگیر «خط در شن» در حال حاضر، در صورت نشت نسبتاً چاپلوستر، آسیب کمتری به دولت وارد میکند.
نگهبان نویسندگان رهبر بسیار در پیام هستند:
..ممکن است جنبه مثبتی در داستانی وجود داشته باشد که به نظر می رسد چیزی جز شرمندگی برای دولت ایجاد نمی کند. آقای بلر معمولاً از رابطه خود با بوش به این دلیل دفاع می کند که وفاداری به یک متحد باعث نفوذ می شود. خاطرات سر کریستوفر مایر به شدت به این خط لطمه وارد کرده است، همانطور که زیاده خواهی مداوم واشنگتن در مورد اسرائیل صدمه زده است. اگر درست بود که نخستوزیر موفق شده بود بمباران مقر الجزیره قطر را متوقف کند، این نمونه نادر و شاید منحصربهفرد از پیروزی او در بحث با رئیسجمهور بود..â €
آیا کارگر جدید حاضر است آنقدر بدبینانه عمل کند که صرفاً به نفع وجهه عمومی نخست وزیر به نحوی درز یک یادداشت را مهندسی کند؟ آیا آنها می توانستند چنین چیزی را تصور کنند؟ من با پاسخ دادن به آن به شعور شما توهین نمی کنم. در عوض، اجازه دهید به بررسی تصویری از بلر که در بالا توسط نویسندگان رهبر گاردین توضیح داده شد، بپردازیم، زیرا این بدون شک سودی است که او امیدوار است از این اپیزود به دست آورد، هر چند که اتفاق افتاده است. مانند بسیاری از تلاشها برای نشان دادن بلر بهعنوان یک مرد اخلاقی، تنها تلاش برای "انجام کار درست"، ریاکاری در اولین بررسی آشکار میشود. زمانی که ناتو مقر رادیو تلویزیون صربستان در بلگراد را در سال 1999 بمباران کرد، بلر بی عذرخواهی ، گفت که "ما کاملاً موجه هستیم" در صدمه زدن و حمله به همه این اهداف". اگر بلر از بوش درباره بمباران الجزیره صحبت کرد، میتوانیم مطمئن باشیم که این کار بر اساس دلایل اخلاقی نبوده است. رفتار گذشته او به وضوح نشان می دهد که او هیچ ابایی در مورد برخورد با رسانه ها به عنوان اهداف دشمن در زمان جنگ ندارد و باید با نیروی مرگبار با آنها رفتار شود. هرگونه اعتراضی به بمباران الجزیره صرفاً ناشی از نگرانیهای مصلحتطلبی سیاسی است که احتمالاً دلیل این افشای اخیر و واکنش رسمی به آن است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا