منبع: Truthout
جنبش های دانشجویی همواره مفهوم فعلی ما را از عدالت و برابری بالا برده است. از جنبش حقوق مدنی و اعتراضات جنگ ویتنام گرفته تا جنبش ضد آپارتاید و درخواست برای لغو پلیس، اعتراضات دانشجویی در محوطه دانشگاه ها زمینه و تاریخچه ای دارد که با تغییر اساسی در سیاست ها و رویه های ایالات متحده مرتبط است. این آیینی است که همه ما از آن بهره مندیم.
بنابراین، گیج کننده است که مورتون شاپیرو، رئیس دانشگاه نورث وسترن (NU) این موضوع را درک نمی کند، زیرا دانشجویان NU خواستار احساس متفاوت و بهتری از ایمنی دانشگاه در درخواست خود برای لغو پلیس هستند، به ویژه از آنجایی که دانشجویان NU سابقه ای برای چنین چیزی ایجاد کرده اند. تحرکات در محوطه دانشگاه در گذشته. واضح است: دانشآموزان به دنبال کاهش «پلیس بیش از حد» نیستند، یک نام اشتباه که وانمود میکند فقط مقدار درستی از پلیس وجود دارد. مؤسسات راه هایی را برای پرداخت هزینه های پلیسی و انحراف وجوه از خدمات ضروری برای انجام این کار توجیه خواهند کرد. دانشجویان خواستار حذف و کاهش بودجه پلیس از دانشگاه به طور کامل هستند، زیرا پلیس پردیس نورث وسترن نماینده نیروی نهادی و خشونت مشخصه سبک پلیسی است که بر جوامع در سراسر کشور، اکنون و در طول تاریخ اعمال شده است.
در واکنش به اعتراضات دانشجویی متصل به دادخواست 3 ژوئن شاپیرو پس از قتل جورج فلوید در 19 اکتبر از پلیس خواست تا از پلیس فاصله بگیرد. ایمیل سراسری دانشگاه که احساسات او را متمرکز کرد، مالکیت را بر دانشآموزان ترجیح داد، دانشآموزان را بهطور خطرناکی بهخاطر «تجاوز» و «ماجرا کردن» جوامع اطراف، شیطانسازی کرد، و سازماندهندگان را بهخاطر تحریک پلیس دانشگاه به «انتقامجویی» سرزنش کرد. او استفاده از نیروی پلیس را با اشاره به پلیس در خیابانهای ایوانستون علیه دانشجویان معترض دوچندان کرد و نوشت که «بهطور واضح نشان میدهد که شما پاسخگو خواهید بود».
از طریق اعتراضات مداوم، دانشجویان در اقدامات خود مصمم باقی می مانند تا ما را به سوی تصور مجدد و زندگی در جهانی عاری از پلیس راهنمایی کنند. پاسخ متأسفانه این بوده است که با نمایش بیشتر نیروی پلیس پاسخ داده شود. گزارش ها از ادارات پلیس نورث وسترن و اوانستون پدیدار شد در کنار گروه های پلیس خارجی کار می کنند در چندین شب تظاهرات، آخرین بار در 31 اکتبر. رهبری دانشگاه و شهردار استیو هاگرتی نشان دادند که علیرغم پرهزینه بودن آن، همچنان بر روی پلیس سرمایه گذاری می کنند، همانطور که شهردار اخیراً در نامه ای به شاپیرو نوشت و به او یادآوری کرد که «صدها هزار دلار در اضافه کاری» هزینه شده و از طرف دانشگاه به شهرستان بدهکار است. این یادآوری است که بودجه های گزاف پلیس بخشی از این مشکل است و همچنان بر امنیت و رفاه عمومی اولویت خواهد داشت. هاگرتی نوشت: «معترضان با به خطر انداختن امنیت افسران، و تخریب و آسیب رساندن به اموال عمومی به آرمان خود کمک نمیکنند، از قضا همه اینها در شهری است که اگرچه هنوز بسیار در حال پیشرفت است، اما اولین شهری است که در آمریکا ایجاد کرده است. صندوق جبران خسارت.» اظهارات او به گونهای است که گویا شهر اوانستون در حال حاضر به سیاهپوستان کمک میکند، بنابراین آنها باید به جای درخواست چیزی بیشتر شکرگزار باشند.
در نتیجه، کسانی که از شاپیرو می خواهند با استعفا یا انحلال اداره پلیس NU پاسخگو باشد عبارتند از سازمان دهندگان دانشجویی, دانشکده مطالعات آفریقایی آمریکایی, اساتید و فارغ التحصیلان یهودی, دانشجویان علوم سیاسیو گروه های مطالعات آسیایی و مطالعات لاتین و لاتین. این حمایت گسترده با آنچه دانش آموزان درخواست می کنند طنین انداز می شود، که شکلی متفاوت و دوست داشتنی از ایمنی، سلامت و رفاه است که از طریق لغو به دست می آید.
افرادی که روی پلیس سرمایه گذاری می کنند ممکن است یک جایگزین بخواهند: بدانید که پلیس کاری را که فکر می کنید برای ارتقای ایمنی انجام می دهد انجام نمی دهد. از آسیب جلوگیری نمی کند و به طور واکنشی افراد را به طور نامتناسب با آسیب عمیق مورد هدف قرار می دهد. جایگزین های ملموس عبارتند از انتقال پول از پلیس به افزایش مراقبت های روانی و خدمات حمایتی برای دانش آموزان. ایجاد و رعایت الگوهای عدالت تحول آفرین در محوطه دانشگاه؛ و دنبال کردن و درگیر شدن در کار گسترده لغو زندان و پلیس برای درک این موضوع که الغا به معنای از بین بردن چیزها نیست، بلکه ساختن یکدیگر است.
ما می دانیم که پلیس پیامدهای منفی بر سلامتی جوانان دارد، به ویژه برای سیاهپوستان که به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می گیرند.
ما به ارزش های آن پایبند هستیم و آن را ترویج می کنیم برابری سلامت و عدالت توسط دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن حمایت می شود، و از این مجموعه ارزشی است که ما از این دانشجویان معترض حمایت می کنیم. ما می دانیم که پلیس پیامدهای منفی بر سلامت جوانان دارد، به ویژه برای سیاهپوستان که به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می گیرند. به دلیل جابجایی اجباری، مهار و ضرب و شتم افراد، چه به صورت فردی و چه با نیروی دولتی، خطرات منفی فوری و آشکاری برای سلامتی وجود دارد. یک حمله اضافی (و طولانی مدت) به سلامت روان دانش آموزانی که مستقیماً تحت تأثیر قرار می گیرند و در مجاورت دانش آموزانی که از چنین رفتاری رنج می برند زندگی می کنند، وجود دارد. این در مورد تمام تجربیات نامطلوب دوران کودکی که اثرات منفی پایداری بر سلامت و رفاه کلی دارند صادق است. به این ترتیب، پلیس یک امر مستند است تجربه نامطلوب دوران کودکی و در نتیجه یک موضوع عدالت سلامت است.
من، کلودیو ریورا، نه تنها به عنوان یک عضو هیئت علمی در NU صحبت می کنم، بلکه از تجربه شخصی نیز صحبت می کنم. من در کنار جوامعی در شیکاگو زندگی و کار کردهام که مجبور بودهاند هر روز با آسیبهای مزمن و جمعی مقابله کنند و آنها را تحمل کنند. تجربه شخصی من با پلیس به عنوان یک پسر لاتینکس فلسطینی که در محله پشت یاردز در شیکاگو بزرگ میشد، اطلاعات نزدیکی از خشونت مداوم پلیس بر من و جوامع اطرافم به من داد. من به وضوح هر 12 بار در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی را به یاد دارم که پلیس لوله تفنگ های کالیبر بالا را به سمت من نشانه رفت. جوانانی که با آنها کار میکنم به من یاد دادهاند که این شکل از خشونت مورد تایید دولت و آسیبهای روحی همچنان توسط ساختارهای پلیس تداوم مییابد. دانشجویان NU دوباره این میراث خشونت آمیز و هدف پلیس را به ما یادآوری می کنند.
اگر کوچکنمایی کنیم، میبینیم که آسیبهای تاریخی ناشی از پلیس اثر موجی دارد که امواج آن گسترش مییابد و کسانی را که در مجاورت آن هستند میپوشاند. در آن زمان مانند اکنون، پلیس از قدرت و منابع دولت استفاده می کند و در عین حال ادعا می کند که به نفع جامعه عمل می کند. این حمله به سلامت و رفاه، تأثیر نسلی و نامتناسبی بر جوامع بر عهده دارد که بهعنوان شکلی از اشغال به جای حفاظت ارائه میشود.
نیروی پلیس به عنوان پاسخی به دانشجویان سابقه داشته است، و شاید بتوان فکر کرد شاپیرو با این موضوع آشناست. به عنوان فارغ التحصیل دانشگاه هافسترا در سال 1975، زمانی که اعتراضات دانشجویی مانند امروز قوی بود و واکنش های نظامی علیه دانشجویان در محوطه دانشگاه به کار گرفته شد، کالج را شروع کرد. برای زمینه، قتل پلیس و نظامی دانشجویان درگیر اعتراض در دانشگاه ایالتی کنت و کالج ایالتی جکسون (دانشگاه فعلی) در ماه مه 1970 به فاصله 11 روز اتفاق افتاد. می توان تصور کرد که شاپیرو در آن زمان با این ایده ها درگیر بوده است، و امتناع او از انجام این کار در حال حاضر نشان دهنده یک عمر فرصت از دست رفته برای یادگیری از دانشجویانی است که مسئول دانشگاه و جهان ایمن تر و بهتر هستند.
از قضا، دانشگاهها نمونههای گذشته مقاومت افرادی مانند دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور را بهعنوان ماسبق ستایش خواهند کرد و حتی روایت خود را بهعنوان خشونتپرهیزانه تغییر خواهند داد، اما دانشجویان معترض کنونی را مجازات خواهند کرد.
اخیراً دانشجویان دانشگاه شیکاگو خواستار کاهش بودجه و انحلال شد اداره پلیس پردیس گزارش ها نشان می دهد که تقریباً 90 درصد افرادی که توسط پلیس دانشگاه متوقف شده اند سیاه پوست هستند. در سال 2018، یک دانشجوی دانشگاه شیکاگو پس از آسیب رساندن به اموال در حالی که در بحبوحه سلامت روان بود، توسط پلیس پردیس شلیک شد. در آگوست 2020، دانشجویان به رهبری کمپین های #CareNotCops و #UChicagoUnited تظاهرات چند روزه ای را در اداره پلیس و در مقابل خانه معلم رهبری کردند. پلیس با مسدود کردن دسترسی به غذا و آب، ارعاب و آزار دانشآموزان را انتخاب کرد و تهدید به برداشتن وسایل دانشجویان کرد.
از قضا، دانشگاهها نمونههای گذشته مقاومت را ستایش خواهند کرد توسط افرادی مانند دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور. و حتی روایت خود را به عنوان غیرخشونت آمیز تعریف کنند، اما دانشجویان معترض فعلی را تنبیه کنند. این مؤسسات در قبال دانش آموزان موظف هستند که محیط یادگیری عادلانه ای را فراهم کنند که در آن به همه دانش آموزان فرصت موفقیت داده شود.
هنگامی که یک مؤسسه سفیدپوست تاریخی عمداً تلاش ها را به سمت استخدام دانشجویان سیاه پوست هدایت می کند، موظف است ساختارهای سازمانی را که ممکن است مانع یادگیری شوند بررسی کند. مربیان باید مطالب دوره، تکنیک های آموزشی و عناصر دوره مانند ساعات اداری را برای اطمینان از موفقیت بررسی کنند. همچنین لازم است ساختارهایی در دانشگاه بررسی شود که ممکن است برای یک بدنه عمدتاً سفیدپوست دانشجویی خوشخیم به نظر برسد، اما با دانشجویان سیاهپوست خصمانه است.
حتی بدون حادثه، حضور پلیس در دانشگاه ها برای دانشجویان سفیدپوست و سیاهپوست به یک اندازه تهدید کننده نیست. درک تهدید، حتی به سادگی از طریق یادآوری نژاد، می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی تأثیر بگذارد. احساس خودمختاری و انسانیت برای ساخت مؤثر دانش حیاتی است. برای دانشآموزان سیاهپوست، غیرانسانیسازی مرتبط با سابقه خشونت پلیس میتواند یک محیط آموزشی سازنده را تضعیف کند.
وقتی دانشجویان به نشانه اعتراض صحبت می کنند، این یک عمل رادیکال عشق و پیشرفت است. آنها به طور پیشبینی در زمان واقعی دنیای بهتری را که هنوز تصور نمیکنیم اما ادعا میکنیم میخواهیم زندگی میکنند. اقدامات اخیر این سوال را مطرح می کند: آیا ما آنقدر جرات داریم که عشق آنها را در آغوش بگیریم و در دنیای بهتری زندگی کنیم؟
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا