زمانی که انجمن جان برچ محافظهکار، آمریکایی و ضدمهاجر در کنار هیچکس غیرقانونی نیست، یک سازمان رادیکال حقوق مهاجران، اعتراض میکند، مسلماً دلیل عجیبی خواهد بود.
اما هر دو گروه هفته گذشته در مونتبلو، کبک بودند و مخالفت خود را با به اصطلاح مشارکت امنیت و رفاه (SPP) ابراز کردند، یک انجمن سیاستی متمرکز بر ادغام آمریکای شمالی که توسط استفان هارپر، نخست وزیر کانادا، و جورج دبلیو. و فیلیپه کالدرون رئیس جمهور مشکوک منتخب مکزیک.
نشست سه جانبه بین اعضای توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی در سال 1994 (نفتا) در مورد افزایش یکپارچگی اقتصادی، سیاسی و اکنون امنیتی است، اما همانطور که بروس کمپبل در شهروند اتاوا نوشت، برخلاف نفتا، «SPP یک معاهده نیست. این یک قرارداد اجرایی به اجرایی است. این نیاز به هیچ تغییر قانونی و حداقل دخالت پارلمان ندارد.»
پس از پایان جلسات Montebello در 21 اوت، «سه دوست» بیانیه مشترکی حاوی سه عنصر متمایز منتشر کردند: «طرح آمریکای شمالی برای آنفلوآنزای پرندگان و همهگیر»، «چارچوب همکاری نظارتی SPP» و «استراتژی اقدام مالکیت معنوی». تعداد کمی از رهبرانی که برای سالم نگه داشتن جوجه های ما برنامه ریزی می کنند شکایت می کنند، اما دو عنصر اصلی دیگر مشکل ساز هستند.
اگر کشورها برای تضمین قوی ترین قوانین جهانی برای محصولات خطرناک تلاش می کنند، همکاری نظارتی یک چیز مثبت است. اما این چیزی نیست که در SPP اتفاق می افتد. کمپبل می نویسد: «حدود 40 درصد از آفت کش هایی که کانادا تنظیم می کند، محدودیت های سخت گیرانه تری نسبت به مقررات ایالات متحده دارند. ما می دانیم که دولت کانادا در حال مذاکره برای کاهش الزامات خود در مورد باقیمانده آفت کش ها در میوه ها و سبزیجات ایالات متحده است.
در مورد مالکیت معنوی، این چیزی است که ایالات متحده به طور فزاینده ای نگران آن است. نائومی کلین مینویسد: «بزرگترین صادرات ایالات متحده، کالاهای تولیدی، اسلحه یا غذا نیست، بلکه حق تکثیر است – حق ثبت اختراع در مورد همه چیز، از کتاب گرفته تا دارو». گاردین بریتانیا گزارش داد که درخواست های ثبت اختراع در ایالات متحده از 150,000 سالانه در اواخر دهه 80 به 275,000 در سال 2001 رسیده است.
دنیای حمایت از حق ثبت اختراع اغلب به پوچی های اخلاقی و قانونی تبدیل می شود. مایکل کرایتون (نویسنده پارک ژوراسیک) در سرمقاله نیویورک تایمز می نویسد: "شما نمی توانید برف، عقاب یا جاذبه را ثبت کنید و همچنین نباید قادر به ثبت اختراع ژن باشید." با این حال، تا کنون یک پنجم ژنهای بدن شما متعلق به خصوصی است.
تمرکز بر «مالکیت معنوی» چیزی عمیقتر در ذهنیت SPP جلب میکند. تمرکز بر منافع خصوصی به جای منافع عمومی. یک راه معقول برای قضاوت در مورد هر ابتکاری، نگاه کردن به افرادی است که آن را هدایت می کنند. تنها ده کانادایی که مجاز به سخنرانی در مونتبلو به رهبران بودند، مدیران شرکتها بودند. اسناد به دست آمده توسط کنگره کار کانادا از طریق درخواست دسترسی به اطلاعات نشان می دهد که نمایندگانی از Manulife Financial، Power Corporation، Ganong، Suncor Energy، National Railway Canadian، Linamar، Bell Canada، Canfor Corporation، Home Depot و Bank of Nova Scotia بودند. اجازه داد در جلسه سخنرانی کند.
باربارا بایرز، معاون اجرایی کنگره کار کانادا، گفت: "منافع خصوصی که در مورد تجارت خود با مقامات دولتی گفتگوهای خصوصی انجام می دهند - این همان لابی است." محیط بانان، اتحادیه ها و گروه های حقوق بشر از هر سه کشور تعطیل شدند.
وبسایت رسمی SPP میگوید این ابتکار به «جنبههایی از روابط همکاری ما، مانند حفاظت از محیطزیست، عرضه مواد غذایی و سلامت عمومی ما» انرژی میدهد. اگر واقعاً هدف حفاظت از محیط زیست است، آیا به جای شرکت هایی مانند Suncor Energy (یک شرکت نفتی با سرمایه گذاری های گسترده در تار ماسه) یا Canfor (شرکت چوب بری) این منطقی نیست که محیط بانان را پشت میز مذاکره داشته باشیم؟
حامیان SPP منتقدان را به عنوان ناسیونالیست های نزدیک تلقی می کنند. و در واقع برخی از منتقدان همین هستند. اما، برای ناظران معقول، یکپارچگی خود مشکل نیست.
کشورهای آمریکای جنوبی در حال مشارکت در یک پروژه ادغام گرایانه به نام ALBA یا جایگزین بولیواری برای قاره آمریکا هستند که بر بهبود پروژه های مراقبت های بهداشتی و آموزشی در سراسر منطقه، افزایش تجارت و انتقال فناوری بین کشورهای عضو، بهبود مسیرهای حمل و نقل و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی تمرکز دارد. و توسعه فرهنگی
اما برخلاف SPP، ALBA بیش از شاخه های اجرایی دولت ها در کشورهای عضو و شرکت های بزرگ درگیر است. خود این فرآیند برای گروه های مردمی باز است. خود مردم این شانس را دارند که مستقیماً در شکل دادن به آینده منطقه خود مشارکت کنند.
حامیان SPP به درستی استدلال می کنند که مناطق در سراسر جهان در حال تشکیل بلوک های منافع رقابتی هستند. به اتحادیه اروپا، شورای همکاری شانگهای و البته آلبا فکر کنید. با این حال، هر یک از این گروه ها به طور متفاوتی اداره می شوند. اتحادیه اروپا پارلمان منتخب دارد، شورای همکاری شانگهای ندارد. ادغام یک امر اجتناب ناپذیر سیاسی نیست، یک فرآیند است و روند حرکت به سوی SPP اتفاقی، غیر دموکراتیک و انحصاری است.
بنابراین، در حالی که یاران مخالف SPP مطمئناً عجیب و گاهی متناقض هستند، این بدان معنا نیست که همه ما دچار مشکل نمی شویم.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا