ترم پاییز اساساً برای کمپین اعتصاب برای صلح در دانشگاه اورگان به پایان رسیده است و نمرات عالی هستند. اعتصاب برای صلح که روبروی ساختمان اداری قرار داشت، اصطلاح خود را با این امید آغاز کرد که اعضای سنا هیئت علمی را متقاعد کند که بررسی روابط بین مدارس و بودجه نظامی به دلیل مبهم بودن و مرگبار شدید صنعت نظامی رو به افزایش تحت رهبری ملی فعلی ما ضروری است. .
کمپین ما با احتیاط پیش رفت و احتیاط کلید اصلی آن بود. در 30 نوامبر، اعضای سنای دانشگاه اورگان به اتفاق آرا پیشنهادی برای برگزاری جلسات ویژه برای بررسی دقیق موضوع بودجه نظامی تصویب کردند. این جلسات نه تنها به مدرسه ما، بلکه برای همه مدارس مرتبط خواهد بود.
بسیاری از آمریکاییها، اگر نه بیشتر آمریکاییها، میدانند که در واشنگتن دی سی چیزی به طرز خطرناکی اشتباه است. اعضای هیأت علمی، به ویژه آنهایی که درگیر فرآیند دموکراتیک سنا هستند، دموکراسی ضعیف شده را به رسمیت می شناسند. اعتصاب برای صلح با نزدیک به دوجین عضو سنا ملاقات کرد تا در مورد ماهیت افراطی برنامه سیستمهای رزمی آینده پنتاگون، قلب استراتژی دفاع ملی ما و ذینفع اصلی همه تحقیقات با بودجه نظامی بحث کنند. هیچ عضوی با مفهوم تحقیق مخالفت نکرد. همانطور که یکی از سخنرانان در جلسه پرسید: "چگونه یک سنا می تواند این موضوع را بررسی نکند؟"
در هفته های گذشته، واکنش محققان و عملاً همه افراد دیگر در محوطه دانشگاه مشابه بود. بیشتر آنها نمیدانستند که سلاحها صنعت برتر آمریکا از زمان آغاز جنگ سرد بوده است، که سهم بیشتری از مالیاتهای ما برای نیروی فوقالعاده نگرانکننده فناوری پیشرفته (یعنی نیرویی که برای حمله به جای دفاع طراحی شده است) پرداخت میکند، و اینکه حدود 350 کالج تحت پوشش قرار دارند. قرارداد با وزارت دفاع محققان گفتند که از این که بدانند بودجه آنها منجر به جنگ کارآمدتر نمی شود، خوشحال تر خواهند بود. دانشآموزان گفتند که خوشحالتر میشوند اگر بدانند مدرسه آنها هیچ ربطی به ساخت سلاح ندارد. آنها گفتند که رفاه انسان از سود سلاح بیشتر است. آنها فکر می کردند که آمریکا ملت اول مردم است. و ما به آنها گفتیم که اگر بیشتر از صحبت کردن انجام دهیم، اینها هنوز ممکن است.
دانشگاه اورگان سابقه ای ایجاد کرده و بحث ملی را برانگیخته است. مدارس ما باید بپرسند که چرا نهادی مانند انجمن دانشگاههای آمریکا با پنتاگون برای تأمین بودجه تحقیقاتی برای ایجاد «بهترین نیروی جنگی در جهان» لابی میکند، در حالی که باید به دنبال بودجه برای ساختن کشوری با بهترین سیستم مراقبتهای بهداشتی، بهترین سیستم آموزشی باشد. بهترین زیرساخت حملونقل، بهترین شبکه پاسخدهی به بلایای داخلی، یا به سادگی کشوری که در چند یا همه اینها بسیار خوب است. اگر نهادی مانند AAU پاسخگو باشد، که اکنون به یک احتمال مشخص تبدیل شده است، نبرد پس از جنگ سرد برای غیرنظامی کردن مدارس ما به پایان خود نزدیک خواهد شد.
اینکه رهبران ما از ارتش ایالات متحده برای تسلط بر منابع جهانی استفاده می کنند غیرقابل انکار است و تهدیدی شدید برای آینده ما به شمار می رود. هدف آنها کاملاً روشن است زیرا آنها تلاشی برای پنهان کردن سرنوشت گرایی نو آشکار خود ندارند (به زیر مراجعه کنید). برای اصلاح مسیر کشورمان و محافظت از پرسنل نظامی خود، آمریکایی ها باید درباره کسانی که فرمانده ارتش ما هستند تحقیق کنند و به دنبال تغییری باشند که فراتر از دولت ها و قوانینی است که بر نحوه خرج مالیات های ما حاکم است و اغلب مبهم است.
بنابراین، بیایید تصمیمی برای سال نو برای بحث در این زمینه بگیریم، و سپس یک خواسته مسالمت آمیز، ساده و منسجم را به خدمتگزاران خود در واشنگتن ارائه دهیم: صنعت برتر کشورمان را از سلاح به سعادت انسانی تغییر دهیم - تغییری که این دنیا بدون آن نمی تواند زندگی کند. .
در اینجا نحوه برنامه ریزی کارمندان دولتی با حریم خصوصی بیش از حد برای "دفاع" از آمریکا آمده است:
(این نقل قول ها از استراتژی دفاع ملی ایالات متحده آمریکا نه توسط پرسنل نظامی، بلکه توسط دونالد رامسفلد و سایر بنیانگذاران اندیشکده افراطی پروژه برای قرن جدید آمریکا نوشته شده است.)
استراتژی دفاع ملی (http://www.globalsecurity.org/military/library/policy/dod/nds-usa_mar2005.htm) بر اهمیت «تأثیرگذاری بر رویدادها قبل از اینکه چالشها خطرناکتر شوند» و ارائه «دفاع رو به جلو از آزادی» و «وضعیت دفاع جهانی» تأکید میکند.
دفاع حفاظتی؟ ما امنیت، رفاه و آزادی عمل ایالات متحده و شرکای آن را با تضمین دسترسی به مناطق کلیدی، خطوط ارتباطی و مشترکات جهانی (اقیانوس ها، حریم هوایی، فضا، فضای سایبری) ارتقا خواهیم داد.
یا یک مسابقه تسلیحاتی سودآور؟ ما تلاش خواهیم کرد تا دشمنان بالقوه را از اتخاذ قابلیتها، روشها و جاهطلبیهای تهدیدآمیز منصرف کنیم، به ویژه با توسعه مزیتهای نظامی کلیدی خودمان.»
در مورد ایجاد صلح: «ایالات متحده نمی تواند بر چیزی که نمی تواند به آن دست یابد تأثیر بگذارد. انکار حریم مستلزم تعدادی قابلیت است، از جمله مراقبت مداوم و ضربه دقیق. مانور عملیاتی از فواصل استراتژیک؛ عملیات رزمی مشترک پایدار در داخل و از مکانهای سخت، در عمق عملیاتی قابل توجه؛ و عملیات ثبات برای کمک به ایجاد کنترل مؤثر و مسئولانه بر سرزمین های غیرقابل کنترل.»
در مورد همکاری بینالمللی: «توانایی ما برای همکاری با دیگران در جهان به هماهنگی دیدگاهها در مورد چالشهای پیش روی ما و استراتژی ما برای مقابله با آن چالشها بستگی دارد.»
در مورد هماهنگی: "وضعیت ما همچنین شامل بسیاری از فعالیت های نظامی است که در سراسر جهان در آن شرکت می کنیم ... نشان دادن اراده برای حل و فصل مناقشات قاطعانه با شرایط مطلوب."
در مورد پیشرفت فناوری ما: «بهرهگیری از قابلیتهای دسترسی (کنترل از راه دور) رد پای ما را در خارج از کشور کاهش میدهد و کارایی نظامی ما را تقویت میکند.» (برای اطلاعات بیشتر در مورد دسترسی و مدارس و سربازان ما، نگاه کنید به: http://www.zmag.org/content/showarticle.cfm?ItemID=8819)
درباره «کشورهای مشکلدار» (آیا ما یکی هستیم؟): «این دولتها با اصول ایالات متحده دشمنی دارند. آنها معمولاً منابع خود را به نفع نخبگان حاکم، نیروهای مسلح یا مشتریان افراطی هدر می دهند. آنها اغلب قوانین بین المللی را نادیده می گیرند و توافقات بین المللی را نقض می کنند.
در Ameriworld: "پایان جنگ سرد و ظرفیت ما برای تأثیرگذاری بر رویدادهای جهانی، چشم انداز یک سیستم دولتی جدید و صلح آمیز را در جهان باز می کند."
همه اینها مستلزم یک «دفاع فعال» است. (فقط بگو: توهین.)
اما، بیایید این یکی را عملی کنیم: «این غیرقابل قبول است که رژیمها از اصل حاکمیت به عنوان سپری استفاده کنند که در پشت آن ادعا میکنند در فعالیتهایی که تهدیدات عظیمی برای شهروندان، همسایگان یا بقیه جامعه بینالمللی ایجاد میکند آزاد هستند. "
به زمزمه های اولیه بازگشت، قلب استراتژی دفاع ملی ما، در صفحه 60 گزارش پروژه قرن جدید آمریکا در سپتامبر 2000، "بازسازی دفاع های آمریکا: استراتژی، نیروها و منابع برای یک قرن جدید" توجه کنید (newamericancentury.org ):
(به مرور زمان) هنر جنگ در هوا، زمین و دریا بسیار متفاوت از امروز خواهد بود، و نبرد احتمالاً در ابعاد جدیدی رخ خواهد داد: در فضا، «فضای سایبری» و شاید دنیای میکروبها. . جنگ هوایی ممکن است دیگر توسط خلبانان هواپیماهای جنگنده تاکتیکی که آسمان جنگنده های مخالف را جارو می کنند، انجام ندهند، بلکه رژیمی تحت سلطه هواپیماهای بدون سرنشین دوربرد و رادارگریز است. در خشکی، درگیری نیروهای زرهی عظیم با سلاح های ترکیبی ممکن است با ضربات نیروهای بسیار سبک تر، مخفی تر و فشرده تر، که توسط ناوگان روبات ها تقویت شده است، جایگزین شود، برخی به اندازه کافی کوچک که در جیب سربازان قرار گیرند. با دستیابی کشورها به قابلیتهای فضایی و تکیه بر آنها، فضا خود به صحنه جنگ تبدیل خواهد شد. علاوه بر این، تمایز بین سیستمهای فضایی نظامی و تجاری - رزمندگان و غیر رزمندگان - مبهم خواهد شد. و اشکال پیشرفته جنگ بیولوژیکی که می تواند ژنوتیپ های خاصی را هدف قرار دهد، ممکن است جنگ بیولوژیکی را از قلمرو ترور به یک ابزار مفید سیاسی تبدیل کند.
نویسندگان آن گزارش سپتامبر 2000 که شامل I. Lewis "Scooter" Libby، Paul Wolfowitz، Eliot Cohen و Stephen Cambone بود، اظهار داشتند که این روند دگرگونی "احتمالاً طولانی خواهد بود، بدون برخی رویدادهای فاجعه آمیز و کاتالیزور). مثل یک پرل هاربر جدید.»
در پایان جنگ سرد، نورمن پودهورتز توضیح داد که نومحافظه کاران باید توسط افراد جوان و پرانرژی مانند پل ولفوویتز هدایت شوند تا در جنگ فرهنگی پیروز شوند. برای متقاعد کردن مردم آمریکا که درگیری خوب است. پشت درهای بسته، دهه 1990 مرحله برنامه ریزی برای آن جنگ بود. و سپس گزارش سپتامبر 2000، و سپس دولت بوش، و سپس 9-11 آمد، و سپس جنگ دائمی علیه تروریسم فرا رسید.
در واقع، این موضوعی است که دولت و دستگاه اطلاعاتی نظامی ایالات متحده در گذشته عمداً به منظور توجیه اقدام نظامی ایالات متحده، به نشانههای قدرت ایالات متحده حمله کرده یا اجازه دادهاند. (نفیض مصدق احمد، «جنگ با حقیقت». همچنین به «طرحهای امپراتوری» نوشته گری دورین مراجعه کنید.)
حقیقت برای آمریکاییها حتی در زیر دروغها مدفون نیست، هرگز نمیمیرد: اگر برای پیشبرد دیدگاه بنیادین خود برای صلح متحد نشویم، با پیشرفت فناوری خود برای جنگ نابود خواهیم شد.
برایان بوگارت تنها دانشجوی دانشگاه اورگان در رشته مطالعات صلح است. اعتصاب برای صلح به شدت به بودجه نیاز دارد. لطفاً از طریق کمک به ما در strikeforpeace.org سهمی را در نظر بگیرید
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا