یک سازمان کوچک جامعه مدنی حقوق بشری به نام Euro-Med Human Monitor (EMM) آنچنان که شایسته دستاوردها و رویکرد خلاقانه است، به طور گسترده شناخته شده نیست. 11 سال پیش از شرایط ظالمانه موجود در غزه الهام گرفته شد و توسط گروهی از فعالان به رهبری رامی عبدو، که در آن زمان ساکن غزه بود، در حالی که هنوز دانشجوی دکترا در دانشگاه منچستر بود، تأسیس شد.
از همان ابتدا وقف EMM به ترویج حقوق بشر فراتر از مرزهای فلسطین اشغالی گسترش یافت و EMM اکنون دفاتر یا نمایندگانی در 17 کشور در خاورمیانه و شمال آفریقا دارد که به عنوان منطقه MENA و اروپا شناخته می شود. سازمان بین المللی با دفتر مرکزی در ژنو، با حمایت داوطلبان و نمایندگانی که در سراسر جهان پخش شده اند. EMM در طول عمر کوتاه خود به دلیل استقلال سیاسی، فداکاری کارکنان، اثربخشی و کارایی، و مهمتر از همه به دلیل شیوه عملکرد متمایز خود، شهرت زیادی کسب کرده است.
برای شروع، EMM جوانان محور است و بسیاری از کارهای آن توسط داوطلبانی انجام می شود که از طریق انجام و کار به عنوان تیم با مدافعان با تجربه تر حقوق بشر یاد می گیرند. با اتخاذ این شیوه کار، EMM از انحراف انرژیهای خود با تلاشهای عمده برای جمعآوری کمکهای مالی اجتناب کرده است، و ترجیح میدهد با بودجهای اندک که با ایدههای بزرگ جبران میشود، کارنامه چشمگیر عملکرد، که بهطور مستمر ناشی از خشم ناشی از تخلفات گسترده دولتها در سراسر کشور است، پیش برود. منا. ایده اولیه Euro-Med Monitor از شورش های مردمی علیه استبداد و ظلم الهام گرفته شد. این روحیه مقاومت در سال 2011 منطقه عربی را فرا گرفت و همچنان نفوذ خود را در همه جا احساس می کند. Euro-Med Monitor با کاشتن بذر بسیج بین المللی و تحریک سازمان های بین المللی و تصمیم گیرندگان برای تمرکز بر نقض حق بیان، آزادی و تعیین سرنوشت مردم تلاش می کند تا از این جنبش ها حمایت کند.
شاید، یکی از خلاقانه ترین ویژگی های EMM، تاکید آن بر توانمندسازی قربانیان سوء استفاده برای گفتن داستان های خود به دنیا با صدای خود باشد. نمونه اخیر شهادت سهیله المصری، مادربزرگ فاطمه المصری در شورای حقوق بشر در ژنو بود که داستان دلخراشی از مرگ نوه بیست ماهه اش در اثر خفگی به دلیل مجوز خروج از غزه را تعریف کرد. دریافت درمان اضطراری بدون دلیل به تعویق افتاد. EMM به خود افتخار می کند که با قربانیان کار می کند تا احساس ارزشمندی خود را در مبارزات مختلف علیه سوء استفاده هایی که آنها متحمل شده اند به امید اجتناب از رنج مشابه توسط دیگران بازیابی کند. در این مفهوم نوآورانه، توانمندسازی قربانیان با ایجاد سایتهایی برای آموزش مدافعان حقوق بشر جوان تکمیل میشود تا با افزایش سن، نقشهای اجتماعی گوناگونی داشته باشند.
نمونه دیگری از این روحیه توانمندسازی که توسط EMM اعمال می شود، شامل یک زن فلسطینی 22 ساله به نام زینب القلاق است که 22 نفر از اعضای خانواده خود را در حمله هوایی که چند سال پیش خانه اش را در غزه ویران کرد، از دست داد. خود زینب علیرغم اینکه 20 ساعت در زیر آوار مدفون بود به طور معجزه آسایی زنده ماند. EMM زینب را تشویق کرد تا داستان خود را بنویسد، اما نوشتن به راحتی برای او اتفاق نیفتاد، اما مشخص شد که او یک هنرمند طبیعی است. او نه تنها میتوانست نقاشی کند، بلکه میتوانست طیف وسیعی از احساسات، بهویژه عذاب و از دست دادن را به تصویر بکشد که ناشی از برخورد غمانگیز او با مرگ جمعی اعضای خانوادهاش بود. در یک داستان موفقیت چشمگیر، زینب القلاق مطالعه جدی نقاشی را آغاز کرد و در ادامه به هنرمندی تحسین شده تبدیل شد، حتی نمایشگاه های گالری آثارش را در زادگاهش غزه، و همچنین در ژنو، حتی در ایالات متحده برگزار کرد. برانگیختن شور و شوق رسانه ای زینب همچنین در ماه مارس به نمایندگی از Euro-Med Monitor در برابر شورای حقوق بشر سخنرانی کرد. EMM و UN Women به او کمک کردند اولین کتابچه اش را منتشر کند که حاوی 9 نقاشی بود که احساسات او را در طول حمله و پس از آن توصیف می کرد. زینب پس از ماهها انزوا پس از حمله آسیبزا، اکنون بازتر شده و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مدیریت بازرگانی آغاز کرده است.
در این زمان، EMM احساس میکند هویت ویژهاش با داشتن 70 درصد کارکنان فعال خود از جوانان یا از صفوف قربانیان نقض حقوق بشر استحکام مییابد. سازمان فراتر از قربانیان جنگ و شکنجه به اشکال ظریف تر تجاوز به کرامت انسانی مانند پناهندگی طولانی مدت یا بدرفتاری با زنان می رسد. یک مثال آموزنده، تشویق به شکلگیری ابتکار غزه با نام قاطعانه «ما اعداد نیستیم» است که نشان میدهد حقوق بشر در مورد حفظ هویت انسانی در شرایط ظلم فراگیر است که غزه واضحترین نمونه آن است. به این معنا نیست که تنها محل چنین مبارزاتی در منطقه MENA است.
اشتباه است اگر فرض کنیم که EMM، علیرغم منشأ آن، فقط به برنامه فلسطین می پردازد. نگاهی به وبسایت یا حساب توییتر آن، مانند نگاهی اجمالی به عناوین گزارشهای اخیر EMM یا حضور در شورای حقوق بشر، به سرعت چنین ایدهای را از بین میبرد. از جمله موضوعاتی که در گزارش های اخیر به آن پرداخته شده، هدف قرار دادن روزنامه نگاران در سودان، نژادپرستی پنهان و تنبیهی نسبت به پناهجویان و مهاجران منا، آوارگی انسانی در یمن، مداخله در آزادی و امنیت روزنامه نگاران در کشورهای مختلف در محدوده نگرانی آنهاست. EMM از شبکه ای متشکل از 300 نویسنده استفاده می کند تا داستان کسانی را که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، زمانی که خود قربانیان در دسترس نیستند، تعریف کند. تعهد کلی EMM با به کارگیری آنچه رامی عبدو "گفتمان واقعی مردم" می نامد، به دنبال انتقال موضوعات مورد توجه در کشورهای مختلف است.
EMM با مقر خود در ژنو، به ویژه در مراحل رسمی و رویدادهای جانبی مرتبط با شورای حقوق بشر فعال است. این سازمان اقدامات و شهادت هایی را در مورد مواردی مانند مخالفت با نظارت اتحادیه اروپا از پناهجویان در اروپا، صادرات اسلحه به یمن، و نجات افرادی که به اجبار در یمن و سوریه ناپدید شده اند، انجام داده است.
به نظر من، EMM در حال ایجاد یک مدل جدید و هیجان انگیز برای چگونگی ترکیب کنشگری جامعه مدنی با تلاش های موثر برای بهبود حمایت کلی از حقوق بشر است. این یک سازمان جوان است، اما با وعده های باورنکردنی، که قبلاً رکوردی برای تحسین و تقلید جمع آوری کرده است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا