سالهای اخیر پوچی ایدئولوژی بازار آزاد - که احتمالاً یک الهیات است - و مداخله ایالات متحده را آشکار کرده است. به نوبه خود، رای دهندگان آمریکایی برخی از چهره های دراماتیک را به نمایش گذاشته اند: از جورج دبلیو بوش تا باراک اوباما (یا نسخه ایده آل ما از او قبل از اینکه او ادامه دهد و حتی برخی از سیاست های بوش را - نظارت - دو چندان کند). از اسکات براون تا الیزابت وارن. و مایک بلومبرگ به بیل دی بلازیو. اما هیچکدام از اینها نمیتواند با مجموعه پاپهایی که با استخوان بندی بندیکت شانزدهم تا فرانسیس به اوج رسید، مقایسه شود، کسی که طولی نکشید که خود را به عنوان یک قهرمان محرومان نشان داد (و من به عنوان یک کاتولیک سابق صحبت میکنم که هیچ عشقی به او نداشت. در کلیسا گم شده است).
اما زمانی که او (و احتمالاً کارکنانش) بخشنامه پاپ خود را صادر کردند Laudato Si': در مراقبت از خانه مشترک ما، از همه انتظارات فراتر رفت - حتی برای متخصصان محیط زیست و نویسنده پیشرفته بیل McKibben. در اخیر نیویورک مرور کتابها، او می نویسد:
Laudato Si' ناامید نمی شود. این در واقع همه چیزهایی را که پوشش خبری گسترده بر آن تاکید کرده بود، انجام می دهد: اصرار بر اینکه تغییرات آب و هوایی تقصیر انسان است. خواهان تبدیل سریع اقتصادهایمان از زغال سنگ، نفت و گاز به انرژی های تجدیدپذیر؛ و یادآوری کنیم که اولین قربانیان بحران زیست محیطی فقرا هستند.
... سخنان فرانسیس مانند یک سنگ در این حوض می افتد، نه یک سنگریزه. آنها کمک زیادی به تحکیم حرکت فعلی به سوی نوعی توافق در کنفرانس جهانی آب و هوا در پاریس در دسامبر می کنند. او در واقع گفته است که همه افراد با وجدان باید همان کاری را که او انجام داده است انجام دهند و به سؤال اولویتی بدهند که لازم است. قدرت سلبریتی قدرت تنظیم دستور کار است و زمان بندی او بی عیب و نقص بوده است. تنها بر اساس آن دلایل، Laudato Si یکی از تاثیرگذارترین اسناد دوران اخیر است.
اما مک کیبن در ستایش از فرانسیس و نامه اش به تازگی گرم می شود.
بنابراین، قابل توجه است که در واقع کل سند را بخوانید و متوجه شوید که حتی از این هم بسیار مهمتر است. در واقع، با آنچه که رسانه ها ممکن است به آن باور داشته باشند، کاملاً متفاوت است. به جای مشارکت محدود و متمرکز در بحث آب و هوا، معلوم می شود که چیزی کمتر از یک نقد گسترده، رادیکال و بسیار متقاعد کننده از نحوه سکونت ما در این سیاره نیست - یک نقد بوم شناختی، بله، اما همچنین یک نقد اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی. ، و تفسیر معنوی.
از این رو پاپ به جنبش محیط زیستی - و نه به تغییر سرمایه داری اشاره کرد - برکت خود را داد و یکی از تأثیرگذارترین صداهای جنبش زیست محیطی، بیل مک کیبن، برکت خود را به پاپ بخشید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا