در دسامبر 2003، غول غذا و لبنیات ایتالیایی، پارمالات، نابود شد. سقوط چشمگیر پارمالات متعلق به خانواده زمانی رخ داد که بانک آمریکا ادعا کرد که سندی مبنی بر جعلی بودن 4 میلیارد یورو در حساب بانکی جزایر کیمن شرکت است. همین چند ماه پیش، روسای پارمالات ادعای موجودی نقدی 4.2 میلیارد یورویی را داشتند، اما در 19 دسامبر 2003، آنها به حفره 4 میلیارد یورویی در امور مالی شرکت اعتراف کردند. با توجه به روش پیچیده جادوگری مالی به کار گرفته شده توسط روسای پارمالات همراه با تراکنش های مالی خارج از ترازنامه (مانند اوراق مشتقه) و وجوه ذخیره شده در شرکت های تابعه فراساحلی در جزایر کیمن، ارزیابی دقیقی از کل بدهی شرکت وجود ندارد. . برآوردها از 8 میلیارد یورو تا 14 میلیارد یورو متغیر است زیرا مقامات هنوز در حال کشف وضعیت واقعی مالی شرکت هستند.
مقامات ایتالیایی پارمالات را تحت «مدیریت فوقالعاده» قرار دادهاند تا بررسی کنند که آیا این شرکت میتواند دوباره احیا شود یا داراییهای آن برای بازپرداخت طلبکاران و تامینکنندگان فروخته شود. مقامات 500 نفر از جمله بنیانگذار پارمالات، آقای کالیستو تانزی را دستگیر کرده و تحقیقات جنایی را آغاز کرده اند. آقای تانزی اعتراف کرده است که حدود XNUMX میلیون یورو از شرکت های متعلق به پارمالات برای تامین مالی شرکتی که دخترش در آن مدیر بوده است، جمع آوری کرده است.
لازم به تاکید است که پارمالات یک شرکت غذایی و لبنیات معمولی نبود. پارمالات که در سال 1961 تأسیس شد، در دهه 1970 زمانی که شیر فرآوری شده در غیاب یخچال تقاضای زیادی داشت، به شهرت رسید. در اوایل دهه 1990، پارمالات اقدام به خرید گسترده ای برای گسترش تجارت خود در سراسر اروپا، آمریکای لاتین و آفریقا کرد. با فروش بیش از 7 میلیارد یورو در سال 2002، پارمالات یک شرکت بزرگ فراملیتی با تجارت و تجارت در بیش از 100 کشور بود. این شرکت همچنین مالک پارما AC، یک باشگاه فوتبال محبوب بود که در سال 1993 قهرمان جام ملتهای اروپا شد. بدهی مالیاتی و پوشش زیان در طول سالها.
فروپاشی پارمالات نه تنها تشکیلات سیاسی ایتالیا، سرمایه گذاران و کشاورزان را متزلزل کرده است، بلکه امواج شوک را در سراسر اروپا و ایالات متحده ایجاد کرده است، جایی که اعتماد سرمایه گذاران قبلاً به دلیل رسوایی های اخیر شرکتی آسیب دیده است. فروپاشی پارمالات بزرگترین رسوایی شرکتی اروپا بوده است. پیچیدگی حسابداری مالی که از طریق آن روسای شرکت وجوه غیرقانونی را تصاحب کردند، مانند رسوایی انرون در ایالات متحده به نظر می رسد. بنابراین به طور عامیانه به آن «انرون اروپا» نیز می گویند. اما برخلاف انرون، پارمالات یک تجارت تجاری ساختگی را اداره نمی کرد. این شرکت یک تجارت قوی در تولید و تجارت مواد غذایی و لبنیات داشت و سهم بازار زیادی در بسیاری از کشورها داشت.
اگرچه تحقیقات دقیق در مورد عملیات پارمالات هنوز ادامه دارد، اما گزارش های اولیه حاکی از آن است که این سقوط به دلیل معاملات مالی مبهم توسط مدیریت ارشد آن رخ داده است. این فروپاشی نتیجه یک مشکل معمول جریان نقدی نبود، همانطور که بسیاری از شرکت ها با آن مواجه بودند. در عوض، مدیریت ارشد به عمد از روشهای مختلفی برای سوء استفاده از وجوه استفاده کرد، از جمله استفاده از ابزارهای مالی پیچیده (به ویژه مشتقات) و جذب وجوه از طریق شرکتهای تابعه خود، Bonlat و Epicurum، واقع در جزایر کیمن. ساختار جهانی شرکت برای پنهان کردن ضررهای خاص برای مدیریت ارشد مفید بود.
بعید است که اعتباردهندگان و سرمایه گذاران موجود پارمالات پول بیشتری برای احیای شرکت به دست آورند. مگر اینکه دولت ایتالیا این شرکت را نجات دهد، چشم انداز تعطیلی قریب الوقوع به نظر می رسد. 39,000 کارمند آن در بیش از 30 کشور با قیمت واقعی بسته شدن پارمالات مواجه خواهند شد. نه تنها کارمندان در آستانه از دست دادن شغل خود هستند، بلکه احتمال بازگشت پس انداز بازنشستگی آنها نیز کم است. علاوه بر این، معیشت بیش از 5000 دامدار که قبلاً شیر و سایر محصولات را به شرکت عرضه می کردند، در خطر خواهد بود. پارمالات در حال حاضر حدود 120 میلیون یورو قبض پرداخت نشده به کشاورزان لبنیات بدهکار است. از آنجایی که چندین بانک ایتالیایی در معرض خطر زیادی با پارمالات قرار داشتند، در صورت تعطیلی این شرکت، ترس از بحران بانکی سیستماتیک وجود دارد.
با این حال، پیامدهای فروپاشی پارمالات تنها به ایتالیا محدود نمی شود. بانکها و مؤسسات مالی بزرگ بینالمللی واقع در دو سوی اقیانوس اطلس، که کورکورانه به پارمالات وام داده بودند، با موسیقی نیز روبرو خواهند شد. بانک آمریکا به تنهایی 274 میلیون دلار زیان خواهد دید در حالی که انتظار می رود سیتی گروپ 242 میلیون دلار وام بد به پارمالات را حذف کند (جدول 1 را ببینید).
فروپاشی پارمالات را باید در یک زمینه بزرگتر دید. تعداد بسیار کمی می توانند انکار کنند که مقررات ضعیف شرکتی در ایتالیا به عنوان روان کننده در آغاز سقوط پارمالات عمل کرده است. از زمانی که تاجر آقای سیلویو برلوسکونی در سال 2001 به نخست وزیری رسید، مقررات شرکتی در ایتالیا کاهش یافته است. محیط نظارتی آرام این امکان را برای روسای پارمالات فراهم کرد تا حسابرسان، بانک ها، موسسات مالی و آژانس های رتبه بندی را گمراه کنند. با این حال، این بدان معنا نیست که بانکداران و حسابرسان بیگناه هستند و باید بدون اسکاتلند کار کنند. اینکه حسابرس شرکت، گرانت تورنتون، حسابهای آماده شده پارمالات را بدون پرسیدن سؤالات ناراحتکننده تأیید میکرد، تکاندهنده است. گزارشهای خبری حاکی از آن است که حسابرسان به مدیریت ارشد پارمالات در مورد نحوه ارتکاب کلاهبرداریهای مالی از طریق تراکنشهای پیچیده مالی و شرکتهای تابعه بهشت مالیاتی توصیه میکنند.
قرار گرفتن بانک ها در معرض پارمالات
بانک آمریکا 274 میلیون دلار
سیتی گروپ ۲۴۲ میلیون دلار
سرمایه 614 میلیون یورو
UBS 420 میلیون یورو
Banca Intesa 360 میلیون یورو
Banca Monte dei Paschi di Siena 183 میلیون یورو
Unicredito 150 میلیون یورو
Banca Nazionale del Lavoro 110 میلیون یورو
Banca Popolare di Lodi 100 میلیون یورو
Banca Popolari Unite 100 میلیون یورو
ABN Amro 70 میلیون یورو
اعتبار 50 میلیون یورو
بانک لومباردا 35 میلیون یورو
Banco Popolare di Verona e Novara 35 میلیون یورو
بارکلیز 45 میلیون پوند
منبع: رویترز
این قسمت همچنین نقش ضعیف برخی از بانک های بین المللی مشهور مانند سیتی گروپ و یو بی اس را نشان می دهد. سستی بانک ها و مؤسسات مالی بزرگ در دادن وام های بدون وثیقه به پارمالات باید بررسی شود. بانکهای سرمایهگذاری در حین همکاری نزدیک با شرکتهای تابعه، این تصویر بزرگ را نادیده گرفتند. بانکها و مؤسسات مالی بدون در نظر گرفتن پیامدهای بلندمدت آنقدر مشغول کسب درآمد از طریق معاملات خود با پارمالات بودند. به قول لوکا سالا، رئیس سابق بخش مالی شرکتی ایتالیایی بانک آمریکا، «وقتی مشتری مانند پارمالات دارید که تمام آن پول را وارد میکند و صنایعی در سرتاسر جهان دارد، شما این کار را نمیکنید. دقیقاً از آنها بخواهید که صورتحسابهای بانکی خود را به شما نشان دهند. در همین راستا، رتبهبندی اعتباری بدون بررسی کافی دادههای مالی به پارمالات رتبهبندی بالاتری داد. به نظر می رسد که درس های مربوط به حاکمیت شرکتی از رسوایی های شرکتی، از انرون گرفته تا ورلدکام، آموخته نشده است.
هنگامی که خبر ورشکستگی قریب الوقوع پارمالات منتشر شد، یکی دیگر از شرکت های اروپایی، Adecco، در میان شایعات کلاهبرداری های حسابداری دچار بحران بزرگی شد. باید دید Adecco یک Enron دیگر است یا Parmalat. شک بسیار کمی وجود دارد که رسوایی های اخیر شرکتی، از انرون گرفته تا ورلدکام و پارمالات، اعتبار سرمایه داری تحت رهبری بازار را به شدت کاهش داده است.
کاوالجیت سینگ مدیر مرکز تحقیقات منافع عمومی دهلی است. او سردبیر پروژه گفتگوی آسیا و اروپا است.
با احترام: پروژه گفتگوی آسیا و اروپا (www.ased.org).
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا