کارزار "مرگ از بالا" اسرائیل حوالی ساعت 11 صبح روز شنبه 27 دسامبر آغاز شد و مستقیماً از شب تا صبح امروز ادامه یافت. قتل عام روز یکشنبه ادامه دارد که من این کلمات را می نویسم.
خونینترین روز در فلسطین از زمان جنگ 1967، به دنبال وعده اسرائیل مبنی بر اینکه این تنها آغاز کارزار ترور دولتی آنهاست، به پایان نرسیده است. حداقل 290 نفر تا کنون به قتل رسیده اند، اما با بیرون کشیدن اجساد مثله شده بیشتری از زیر آوار، تسلیم شدن قربانیان قبلی و ایجاد تلفات در دقیقه، شمار اجساد با سرعت چشمگیری افزایش می یابد.
آنچه اتفاق افتاده و در حال وقوع است چیزی جز جنایت جنگی نیست، با این حال ماشین روابط عمومی اسرائیل در حال فعالیت است و لحظه به لحظه دروغ میگوید.
یک بار برای همیشه زمان افشای اسطوره هایی است که آنها ساخته اند.
1. اسرائیلی ها مدعی شده اند که در سال 2005 به اشغال نوار غزه پایان داده اند.
در حالی که اسرائیل در واقع شهرک ها را از نوار ساحلی کوچک خارج کرده است، اما به هیچ وجه به اشغال پایان نداده است. آنها همچنان کنترل مرزها، حریم هوایی و آبراه های غزه را در دست داشتند و از زمان جدایی، حملات مکرری و ترورهای هدفمند انجام داده اند.
علاوه بر این، از سال 2006 اسرائیل محاصره گسترده ای را بر نوار تحمیل کرده است. بیش از دو سال است که مردم غزه در آستانه قحطی و بدون نیازهای اولیه زندگی بشر مانند پخت و پز یا روغن گرمایشی و داروهای اولیه زندگی می کنند. این محاصره قبلاً باعث یک فاجعه انسانی شده است که تنها با افزایش چشمگیر تجاوز نظامی اسرائیل تشدید شده است.
2. اسرائیل مدعی است که حماس آتش بس را نقض کرده و به طور یکجانبه از آن خارج شده است.
حماس در واقع به طرف آتشبس خود احترام گذاشت، مگر در مواردی که اسرائیل حملات بزرگی را در کرانه باختری انجام داد. در دو ماه گذشته، آتش بس با کشته شدن چند فلسطینی توسط اسرائیلی ها و در نتیجه واکنش حماس، شکست. به عبارت دیگر، حماس در طول مدت آتشبس حملهای انجام نداده است.
اسرائیل اما به هیچ یک از تعهدات خود مبنی بر پایان دادن به محاصره و اجازه از سرگیری کمک های بشردوستانه حیاتی در غزه عمل نکرد. در بهترین روزها، به جای میانگین 450 کامیون در روز اجازه عبور از مرز داده شده است - در حالی که مرز در 70 درصد مواقع به صورت هرمتیک مهر و موم شده است. در طول این «آتش بس» فرضی، غزه ها مجبور شده اند مانند حیوانات زندگی کنند و در مجموع 262 نفر به دلیل عدم دسترسی به مراقبت های پزشکی مناسب جان خود را از دست داده اند.
اکنون پس از صدها کشته و شمارش، این اسرائیل است که از ورود مجدد به مذاکرات بر سر آتش بس خودداری می کند. آنها آن طور که ادعا می کنند قصد ندارند صلح را تضمین کنند. واضح تر و واضح تر است که آنها به دنبال تغییر رژیم هستند - به هر قیمتی که باشد.
3. اسرائیل مدعی است که به دنبال صلح با "فلسطینیان صلح طلب" است.
قبل از کشتار در حال انجام در نوار غزه، و در کل روند صلح آناپولیس، اسرائیل به اشغال خود در کرانه باختری ادامه داده و حتی آن را تشدید کرده است. در سال 2008، گسترش شهرک سازی 38 برابر افزایش یافت، 4,950 فلسطینی دیگر دستگیر شدند - عمدتاً از کرانه باختری، و پست های بازرسی از 521 به 699 افزایش یافت.
علاوه بر این، از زمان آغاز مذاکرات صلح، اسرائیل 546 فلسطینی از جمله 76 کودک را به قتل رسانده است. اکنون قرار است این آمار وحشتناک به طرز چشمگیری افزایش یابد، اما تجاوزات قبلی اسرائیل نباید در میان این وحشت اخیر فراموش شود.
تنها صبح امروز، اسرائیل یک جوان معترض مسالمت آمیز را در روستای نیهلین کرانه باختری به ضرب گلوله کشت و طی چند ساعت گذشته ده ها تن دیگر را مجروح کرد. مسلم است که آنها به استفاده از نیروی مرگبار در تظاهرات های غیرخشونت آمیز ادامه خواهند داد و ما انتظار داریم تعداد قابل توجهی اجساد در کرانه باختری در نتیجه افزایش یابد. اگر اسرائیل در واقع به دنبال صلح با "فلسطینیان خوب" است، آنها از چه کسی صحبت می کنند؟
4. اسرائیل در دفاع از خود عمل می کند.
ادعای دفاع از خود در رویارویی که خود آنها جرقه زده اند دشوار است، اما به هر حال این کار را انجام می دهند. دفاع از خود ارتجاعی است، در حالی که اقدامات اسرائیل در دو روز گذشته به وضوح از پیش طراحی شده است. نه تنها مطبوعات اسرائیل به طور گسترده از کمپین روابط عمومی جاری توسط اسرائیل برای آماده کردن افکار عمومی اسرائیل و بینالمللی برای حمله گزارش کردند، بلکه طبق گزارشها، اسرائیل سعی کرده است با باز کردن کوتاه گذرگاهها و گزارش دادن به فلسطینیها را متقاعد کند که حملهای صورت نگرفته است. جلسات آینده در مورد موضوع آنها این کار را انجام دادند تا اطمینان حاصل کنند که تلفات به حداکثر برسد و شهروندان غزه برای کشتار قریب الوقوع خود آماده نباشند.
همچنین ادعای دفاع از خود در درگیری با چنین عدم تقارن قدرت، گمراه کننده است. اسرائیل بزرگترین نیروی نظامی در منطقه و پنجمین نیروی نظامی در جهان است. علاوه بر این، آنها چهارمین صادرکننده بزرگ اسلحه هستند و دارای یک مجتمع صنعتی نظامی رقیب ایالات متحده هستند. به عبارت دیگر، اسرائیل همیشه انحصار همه جانبه استفاده از زور را در اختیار داشته است و مانند متحد ابرقدرت خود، اسرائیل از جنگ به عنوان ویترین تبلیغاتی ابزارهای مرگبار متعدد خود استفاده می کند.
5. اسرائیل مدعی است که فقط به اهداف نظامی حمله کرده است.
حتی در حالی که تصویر پشت سر هم از زنان و کودکان کشته شده و مثله شده در تلویزیون های ما پخش می شود، اسرائیل با وقاحت ادعا می کند که مهمات آنها به طرز ماهرانه ای فقط تاسیسات نظامی را هدف قرار داده است. ما می دانیم که این نادرست است زیرا بسیاری از مکان های غیرنظامی دیگر از جمله یک بیمارستان و مسجد مورد حمله هوایی قرار گرفته اند.
در پرجمعیت ترین منطقه روی کره زمین، تن به تن مواد منفجره ریخته شده است. اولین تخمین از مجروحان هزاران نفر است. اسرائیل ادعا خواهد کرد که اینها صرفا "خسارات جانبی" یا مرگ های تصادفی هستند. مضحک بودن و غیرانسانی بودن چنین ادعایی باید جامعه جهانی را بیمار کند.
6. اسرائیل مدعی است که به حماس حمله می کند و نه به مردم فلسطین.
اول و مهمتر از همه، موشک ها افراد را بر اساس وابستگی سیاسی شان متمایز نمی کنند. آنها به سادگی همه را در مسیر خود می کشند. اسرائیل و فلسطینی ها هم این را می دانند. آنچه اسرائیل نیز میداند، اما نمیگوید متحد عمومی است، این است که اقدامات اخیر آنها در واقع تا چه حد حماس را تقویت میکند – که پیام مقاومت و انتقام آن توسط خشمگینان و غمگینان بازتاب میشود.
اهداف حمله، پلیس و نه شبه نظامیان حماس، سرنخی از نیت اشتباه اسرائیل به ما می دهند. آنها امیدوارند با حذف ستون قانون و نظم، هرج و مرج در نوار ایجاد کنند.
7. اسرائیل مدعی است که فلسطینی ها منبع خشونت هستند.
بیایید واضح و صریح باشیم. اشغال فلسطین از زمان جنگ 1967 ریشه خشونت بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها بوده و هست. با اشغال و اعطای حقوق ملی و انسانی فلسطین می توان به خشونت پایان داد. حماس کرانه باختری را کنترل نمی کند و با این حال ما همچنان اشغال شده، حقوق ما نقض شده و فرزندانمان کشته می شوند.
با درک این افسانه ها، اجازه دهید دلایل واقعی این حملات هوایی را بررسی کنیم. چیزی که ما می یابیم ممکن است حتی منزجر کننده تر از خود عمل باشد.
رهبران اسرائیل با لباس سیاه و آستین بالا زده کنفرانس مطبوعاتی برگزار می کنند.
آنها می گویند: "زمان مبارزه است"، "اما آسان نخواهد بود."
لیونی، اولمرت و باراک برای اثبات اینکه چقدر سخت است، حتی در کنفرانس مطبوعاتی آرایش نکردند و باراک به مبارزات ریاست جمهوری خود پایان داد تا بر مبارزات غزه تمرکز کند. چه قهرمانانی... چه رهبرانی…
همه ما حقیقت را می دانیم: تعلیق انتخابات دقیقاً همین است - تبلیغات انتخاباتی.
مانند تعلیق مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری جان مک کین برای بازگشت به واشنگتن برای «مقابله با» بحران مالی، این اقدام چیزی بیش از یک ترفند تبلیغاتی نیست.
نامزدها باید «آنقدر سرسخت برای رهبری» ظاهر شوند و ظاهراً هیچ راهی بهتر از حمام کردن در خون فلسطینیها برای انجام این کار وجود ندارد.
لیونی با کت و شلوار مشکی و موهای ژولیده اش می گوید: «به من نگاه کن، من یک جنگجو هستم. من آنقدر قوی هستم که بتوانم ماشه را بکشم. حالا که میدانی من به اندازه بیبی نتانیاهو بیرحم هستم، از رأی دادن به من مطمئنتر نیستی؟
من نمی دانم کدام یک آزاردهنده تر است، او و باراک، یا حوزه ای که آنها می خواهند راضی کنند.
در نهایت، این به هیچ وجه امنیت یک اسرائیلی معمولی را بهبود نمی بخشد. در واقع می توان انتظار داشت که در روزهای آینده بسیار بدتر شود زیرا این قتل عام احتمالاً می تواند نسل جدیدی از بمب گذاران انتحاری را تحریک کند.
این امر حماس را نیز تضعیف نخواهد کرد، و باعث نمی شود که سه احمق، باراک، لیونی و اولمرت، "سرسخت" به نظر برسند. سرمایه گذاری اشتباه سیاسی آنها احتمالاً مانند حمله وحشیانه مشابه به لبنان در سال 2006 در چهره آنها منفجر خواهد شد.
در پایان، دلیل دیگری - فراتر از سیاست داخلی اسرائیل - وجود دارد که چرا اجازه وقوع این حمله داده شده است: همدستی و سکوت جامعه بینالمللی.
اسرائیل نمی تواند و نمی خواهد برخلاف میل متحدان اقتصادی خود در اروپا یا متحدان نظامی خود در ایالات متحده عمل کند. اسرائیل ممکن است ماشه پایان دادن به زندگی صدها، شاید حتی هزاران نفر را در این هفته بکشد، اما این بی علاقگی جهان و تحمل غیرانسانی رنج فلسطینیان است که اجازه می دهد این اتفاق بیفتد.
"شر تنها به این دلیل وجود دارد که خوبی ها خاموش می مانند"
از فلسطین اشغالی . .
- دکتر مصطفی برقوثی
مصطفی برغوثی دبیرکل ابتکار ملی فلسطین است. برغوتی کاندیدای سابق سکولار برای ریاست جمهوری فلسطین است و از طرفداران جدی واکنش های غیر خشونت آمیز به اشغالگری اسرائیل بوده است. به عقیده بسیاری برغوثی یکی از رقبای اصلی در انتخابات آینده ریاست جمهوری فلسطین است. این نظرات و دیدگاهها متعلق به اوست و لزوماً منعکسکننده دیدگاههای او نیست هافینگتون پست، جایی که این اولین بار ظاهر شد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا