در حالی که آمریکای لاتین برای اجلاس آتی قاره آمریکا در پاناما سیتی آماده می شود ممکن است 9-10فیل بزرگ در اتاق، دیدار مجدد کوبا با سازمانی نیست که بیش از پنجاه سال پیش تحت فشار ایالات متحده از آن حذف شد، بلکه آخرین اقدام پرزیدنت اوباما علیه ونزوئلا خواهد بود. کل منطقه به اتفاق آرا فرمان اجرایی اوباما صادر شده در 9 مارس 2015 را که ونزوئلا را «تهدیدی غیرعادی و فوقالعاده برای امنیت ملی و سیاست خارجی آمریکا» اعلام کرده بود، رد کرده و از رئیسجمهور آمریکا خواسته است که فرمان خود را لغو کند.
در بیانیهای بیسابقه در 26 مارس 2015، تمام 33 عضو جامعه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب (CELAC) که نماینده کل منطقه است، مخالفت خود را با تحریمهای دولت آمریکا علیه مقامات ونزوئلا اعلام کردند و از آنها به عنوان «کاربرد قانون» یاد کردند. اقدامات قهری یکجانبه بر خلاف حقوق بین الملل». این بیانیه در ادامه بیانگر «رد فرمان اجرایی صادر شده توسط دولت ایالات متحده آمریکا در 9 مارس 2015» توسط CELAC و بررسی آن «که این فرمان اجرایی باید لغو شود» را نشان میدهد.
حتی متحدان سرسخت ایالات متحده مانند کلمبیا و مکزیک بیانیه CELAC را به همراه ایالت های کارائیب باربادوس و ترینیداد که از نظر اقتصادی وابسته به ایالات متحده هستند، امضا کردند. این شاید اولین بار در تاریخ معاصر باشد که همه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب سیاست ایالات متحده در منطقه را پس از محاصره یکجانبه آمریکا علیه کوبا رد کرده اند.
از قضا، توجیه پرزیدنت اوباما برای آب کردن روابط با کوبا، که در یک برنامه همزمان با رئیس جمهور رائول کاسترو در 17 دسامبر 2014 اعلام شد، اساساً مبتنی بر آنچه او «سیاست شکست خورده» واشنگتن در قبال جزیره کارائیب خواند، بود. بیش از پنجاه سال تحریمهای یکجانبه و خصومت سیاسی تنها به منزوی کردن ایالات متحده در سطح بینالمللی کمک کرد، در حالی که کوبا روابط خود را با اکثر کشورهای جهان تقویت کرد و به دلیل کمکهای بشردوستانه و همبستگی با کشورهای خواهر، به رسمیت شناخته شد.
تقریباً بدون مکث، اوباما درها را به روی کوبا گشود و به شکست واشنگتن اعتراف کرد و سپس آن را به روی ونزوئلا بست و سیاست تقریباً مشابهی از تحریمهای یکجانبه، خصومت سیاسی و اتهامات نادرست تهدید علیه امنیت ملی ایالات متحده را اجرا کرد. قبل از اینکه منطقه حتی زمان برگزاری جشن باز شدن طناب دور گردن کوبا را داشته باشد، بر گردن ونزوئلا سفت شد. منطقه تعجب کرد که چرا پرزیدنت اوباما سیاست شکست خورده اثبات شده ای را علیه کشور دیگری در نیمکره اعمال می کند، به ویژه در دوره تجدید روابط؟
با در نظر گرفتن جنگ مداوم ایالات متحده علیه تروریسم که هر گونه تهدید ادعایی علیه امنیت ایالات متحده را، از سوی هر کسی یا در هر مکانی، به عنوان یک هدف قابل دوام برای قدرت گسترده نظامی آن تلقی می کند، ونزوئلا نمی خواست در برابر حمله قریب الوقوع ساکت بنشیند. ملت آمریکای جنوبی بلافاصله کمپین بین المللی را برای محکوم کردن فرمان اجرایی اوباما به عنوان یک اقدام تجاوزکارانه علیه کشوری که هیچ تهدید واقعی برای آن ایجاد نمی کند، آغاز کرد. پرزیدنت نیکلاس مادورو در نسخه 17 مارس 2015 نیویورک تایمز نامه ای سرگشاده به مردم ایالات متحده منتشر کرد و خوانندگان را نسبت به اقدامات خطرناکی که دولت اوباما علیه یک ایالت همسایه صلح آمیز و غیرتهدید برمی داشت هشدار داد. در این نامه از شهروندان آمریکایی خواسته شده است تا به درخواستها از اوباما برای پس گرفتن فرمان اجرایی خود و لغو تحریمها علیه مقامات ونزوئلا بپیوندند.
منطقه به سرعت واکنش نشان داد. تنها 48 ساعت قبل از صدور فرمان اجرایی اوباما، هیئتی از وزرای خارجه اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی (UNASUR) به نمایندگی از هر دوازده کشور آمریکای جنوبی، برای دیدار با مقامات دولتی، نمایندگان مخالفان و اعضای جامعه مدنی به ونزوئلا سفر کرده بودند. . UNASUR از زمانی که اعتراضات ضد دولتی در سال گذشته آغاز شد و باعث کشته شدن بیش از 40 نفر در کشور و بی ثباتی گسترده شد، میانجی گفتگو بین دولت و مخالفان بود. این واقعیت که فرمان اوباما درست پس از آن صادر شد که UNASUR تلاشهای میانجیگری در ونزوئلا را دوباره آغاز کرد، بهعنوان بیتوجهی توهینآمیز به ظرفیت آمریکای لاتین برای حل مشکلات خود تلقی شد. اکنون ایالات متحده برای تحمیل اراده خود وارد عمل شده بود. UNASUR با رد شدید فرمان اجرایی اوباما پاسخ داد و خواستار لغو فوری آن شد.
علاوه بر این، کشورها با صدور بیانیههای فردی تحریمهای واشنگتن علیه ونزوئلا و نامگذاری این کشور آمریکای جنوبی را بهعنوان «تهدیدی غیرمعمول و فوقالعاده» برای امنیت ملی آن کشور رد کردند. آرژانتین «برای هر فرد نسبتاً آگاه غیرقابل قبولی میدانست که ونزوئلا یا هر کشوری در آمریکای جنوبی یا آمریکای لاتین میتواند تهدیدی برای امنیت ملی ایالات متحده در نظر گرفته شود» و رئیسجمهور کریستینا فرناندز تصریح کرد که هرگونه تلاش برای بیثبات کردن ونزوئلا میتواند منجر به بیثبات کردن ونزوئلا شود. به عنوان یک حمله به آرژانتین نیز در نظر گرفته شود. اوو مورالس، رئیسجمهور بولیوی، حمایت کامل خود را از رئیسجمهور مادورو و دولت او ابراز کرد و به واشنگتن انتقاد کرد: «این اقدامات غیردموکراتیک رئیسجمهور باراک اوباما صلح و امنیت همه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب را تهدید میکند».
رافائل کورئا، رئیس جمهور اکوادور، در توییتی نوشت که فرمان اوباما باید یک "شوخی بد" باشد، و یادآوری کرد که چگونه چنین اقدام ظالمانه، "ما را به یاد سیاه ترین ساعات آمریکای لاتین خود می اندازد، زمانی که ما تهاجمات و دیکتاتوری های تحمیل شده توسط امپریالیسم را دریافت کردیم... آیا آنها خواهند فهمید که آمریکای لاتین تغییر کرده است؟»
نیکاراگوئه فرمان اجرایی اوباما را "جنایت آمیز" خواند، در حالی که خوزه په په موخیکا، رئیس جمهور سابق اروگوئه که بسیار محبوب بود، هر کسی را که ونزوئلا را تهدیدی می داند "دیوانه" خواند.
فراتر از آمریکای لاتین، 100 نماینده پارلمان بریتانیا بیانیهای را امضا کردند که در آن تحریمهای ایالات متحده علیه ونزوئلا رد شد و از پرزیدنت اوباما خواستند فرمان اجرایی خود را که این کشور را تهدید مینامد، لغو کند. بیش از پنج میلیون نفر در ونزوئلا و آنلاین طومارهایی را امضا کرده اند و خواستار پس گرفتن فرمان اجرایی شده اند.
علاوه بر این، گروه G77 سازمان ملل متحد چین، که نماینده 134 کشور است، نیز بیانیه ای قاطع در مخالفت با فرمان اجرایی پرزیدنت اوباما علیه ونزوئلا صادر کرد. «گروه 77+ چین از این اقدامات ابراز تأسف می کند و تعهد قاطع خود را به حاکمیت، تمامیت ارضی و استقلال سیاسی جمهوری بولیواری ونزوئلا تکرار می کند... گروه 77+ چین از دولت ایالات متحده می خواهد که جایگزین ها را ارزیابی و عملی کند. گفت و گو با دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا بر اساس اصول احترام به حاکمیت و تعیین سرنوشت. به این ترتیب، ما اصرار داریم که فرمان اجرایی لغو شود.
و سپس بیانیه CELAC وجود دارد. کل آمریکای لاتین آخرین سیاست منطقهای اوباما را رد کرده است، درست زمانی که او فکر میکرد دست به تهاجمات پیشگامانه در جنوب مرز زده است. جای تعجب نیست که کاخ سفید بار دیگر اولویت های منطقه ای را اشتباه محاسبه کرده و اهمیت حاکمیت، استقلال و همبستگی را برای مردم آمریکای لاتین دست کم گرفته است.
در حالی که آمریکای لاتین کاهش تنش ها بین ایالات متحده و کوبا را جشن می گیرد، منطقه نمی ایستد و اجازه نمی دهد ونزوئلا مورد حمله قرار گیرد. اگر دولت اوباما واقعاً میخواهد یک شریک منطقهای باشد، باید آنچه را که آمریکای لاتین به آن تبدیل شده است بپذیرد و به آن احترام بگذارد: قوی، متحد و وابسته به دیدگاه سیاسی جمعی استقلال و یکپارچگی. هر وسیله دیگری برای تعامل با منطقه، فراتر از روابط محترمانه و برابر مبتنی بر اصول عدم مداخله، تنها یک نتیجه خواهد داشت: شکست.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا