در طول سخنرانی وضعیت اتحادیه به من ضربه زد. این ماههای پایانی دولت اوباما است. و با این حال، مطابق با رویکردهای هر رئیس جمهور ایالات متحده از زمان جرالد فورد، این دولت هیچ کاری انجام نداده است تا دولت مراکش را مجبور کند به مسئولیت های خود، قوانین بین المللی و آتش بس سال 1991 که با جنبش آزادیبخش صحراوی - پولیساریو، امضا کرد، عمل کند. در حل مناقشه در صحرای غربی.
جالب است که علیرغم نقش جیمز بیکر، وزیر امور خارجه سابق، به عنوان فردی که از سوی سازمان ملل درخواست شده بود میانجیگری برای حل و فصل بین دولت مراکش و پولیساریو باشد. و علیرغم این واقعیت که مراکشی ها علیرغم تلاش های بیکر برای برآوردن برخی از منافع دولت مراکش، بیکر را برکنار کردند، هیچ دولت ایالات متحده در برابر بی احترامی مراکش به خودمختاری صحراوی موضع محکمی اتخاذ نکرده است.
برای حل این تعارض فوریت وجود دارد. مراکش از زمان حمله غیرقانونی به این کشور در سال 1975 و پس از خروج اسپانیا از مستعمره سابق خود، بیشتر صحرای غربی را اشغال کرده است. مراکش و پولیساریو تا سال 1991 جنگ چریکی تلخی داشتند، زمانی که آتش بس بین احزاب امضا شد و توافق نامه ای مبنی بر برگزاری همه پرسی برای حل و فصل وضعیت مستعمره سابق برگزار شد. با این حال، از سال 1991، دولت مراکش مطلقاً هیچ کاری برای پیشبرد امر صلح انجام نداده است. درست مانند اسرائیل در اشغال سرزمین های فلسطینی، به نظر می رسد دولت مراکش از انتظار بی پایان احساس رضایت می کند و امیدوار است که آنچه به عنوان "حقایق روی زمین" توصیف می شود، در نهایت موضوع را به نفع الحاق غرب به مغرب حل کند. صحرا.
پولیساریو، به هر حال، به شرایط آتش بس پایبند بوده است. با این حال شرایط برای ساهاراوی ها بهبود نمی یابد. هزاران ساهاراوی در اردوگاه های پناهندگان در الجزایر، درست در آن سوی مرز، باقی مانده اند. دیگران در جستجوی زندگی بهتر از کل منطقه مهاجرت کرده اند. و در کمپ های پناهندگان، بی صبری فزاینده و کاملا قابل درک نسبت به وضعیت وجود دارد. در واقع، اگرچه این شعار یا سیاست پولیساریو برای بازگشت به جنگ نبوده است، اما صداهایی در اردوگاهها وجود دارند که این سؤال را به گونهای دیگر مطرح کردهاند: صحراویها در نتیجه احترام به آتشبس چه چیزی به دست آوردهاند؟
به نظر میرسد مراکشیها نیاز خاصی به کنارهگیری از ناسازگاری خود احساس نمیکنند. هیچ بهایی برای پرداخت وجود نداشته است. مراکش متحد کلیدی فرانسه و ایالات متحده است. ایالات متحده، پادشاهی مراکش را متحدی در به اصطلاح جنگ علیه تروریسم می داند. با این حال، هر دو ایالات متحده و فرانسه با اصرار بر اینکه دولت مراکش به توافقاتی که خود امضا کرده است احترام بگذارد، شرایط را برای التهاب بحران در شمال غربی آفریقا فراهم می کنند.
یکی از بزرگترین خطرات در شمال غربی آفریقا این است که شکست در حل مسالمتآمیز و عادلانه تقاضای خودمختاری ملی صحراوی میتواند منجر به ظهور سازمانهای نظامی جایگزین شود. یکی از این سازمان ها در منطقه، القاعده در مغرب (AQIM) است که در الجزایر، مالی و احتمالاً در بورکینافاسو فعال بوده است. اگرچه آنها پایگاهی در میان پناهندگان صحراوی ندارند، اما مطمئن نیست که این امر ادامه خواهد یافت، به ویژه اگر حرکتی به سمت راه حل مسالمت آمیز وجود نداشته باشد.
این ما را به ماه های پایانی پرزیدنت اوباما بازمی گرداند. در حالی که چنین است، دستیار ویژه دیگری برای دبیرکل سازمان ملل متحد از ایالات متحده وجود دارد - کریستوفر راس - و در حالی که این حداقل از نظر تئوری باید نشان دهنده علاقه دولت فعلی ایالات متحده به راه حلی برای غرب باشد. دعوای صحرا، آدم نباید امیدش را از بین ببرد. درست همانطور که جیمز بیکر، برای همه مقاصد و مقاصد، توسط دولت جورج دبلیو بوش منفجر شد، هیچ دلیل خاصی وجود ندارد که باور کنیم راس در دولت اوباما موفق تر خواهد بود، مگر اینکه فشار کافی بر اوباما وارد شود. مدیریت. این فشار باید به سمت دور کردن ایالات متحده از همدستی اش در اشغال مراکش و در عوض به نفع راه حل عادلانه و مسالمت آمیز مناقشه باشد.
دولت اوباما ممکن است بر این باور باشد، همانطور که ظاهراً پیشینیانش معتقد بودند، درگیری صحرای غربی به سادگی به فراموشی سپرده خواهد شد، مانند شهری متروک پس از طوفان شن. چنین دیدگاهی نه تنها بی رحمانه است، بلکه تصور بدی هم ندارد. با جریان تسلیحات در شمال غربی آفریقا، تا حدی در نتیجه فروپاشی رژیم قذافی در لیبی و مهمتر از آن، با افزایش ناامیدی در میان مردم صحراوی، احتمالاً نتایج بسیار متفاوتی محتملتر است. بازگشت به درگیری نظامی، صرف نظر از اینکه چه کسی آن را رهبری می کند، احتمالاً در بیابان های صحرای غربی حل و فصل نخواهد شد، بلکه به احتمال زیاد به جاهای دیگر گسترش خواهد یافت.
آیا این شانس ارزش استفاده کردن را دارد؟
بیل فلچر جونیور مجری برنامه The Global African در Telesur-English است. او را در توییتر، فیس بوک و در www.billfletcherjr.com دنبال کنید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا