نمایه ای از کمپین اطلاعات غلط سیستماتیک مخالفان ونزوئلا و سهم رسانه های اجتماعی در آن.
اپوزیسیون ونزوئلا به طرز ماهرانهای از توییتر و فیسبوک برای انتشار عکسهای وحشتناک و شهادتهای ادعایی خشونت و سوء استفاده دولت علیه معترضان در چند هفته گذشته استفاده کرده است. مشکل این ادعاها و تصاویری که در سطح جهانی منتشر شده و حتی توسط رسانه ها مورد استفاده قرار گرفته، ساختگی بودن آنهاست. بسیاری از ویروسیترین عکسهایی که گفته میشود از ونزوئلا هستند، در واقع تصاویری از مکانهایی مانند سوریه، شیلی، برزیل و حتی یک سایت پورنو مستقر در ایالات متحده را به تصویر میکشند.
کریگ سیلورمن، روزنامهنگار و بنیانگذار وبلاگ Regret the Error، برای مؤسسه Poynter در سال 2018 نوشت: «اطلاعات اولیه و نادرست بیش از هر اصلاح بعدی بازتوییت میشوند. ارسال در سال 2010. بینش سیلورمن خطراتی را که اغلب نادیده گرفته می شود، در مورد استفاده از توییتر و رسانه های اجتماعی به عنوان منبع خبری آشکار می کند. به عنوان ابزاری برای آزادی و قیام
با این حال، شیوه ای که از رسانه های اجتماعی استفاده می شود، یا ممکن است برخی بگویند مورد سوء استفاده قرار گرفته است، در ونزوئلا نتیجه چند «سیب بد» یا برخی از دانش آموزان شیطون نیست که در اعتراضات مخالفان شرکت می کنند. در واقع، این تکنیک تبلیغاتی توسط چهرههای برجسته اپوزیسیون مورد استفاده قرار میگیرد، در حالی که مدتی است که آموزش ونزوئلاییهای ضد چاویستا برای استفاده از رسانههای اجتماعی پروژه واشنگتن بوده است.
به گفته اوا گولینگر، روزنامهنگار و وکیل مستقر در کاراکاس، آمریکا خرج کرد «تقریباً 15 میلیون دلار سالانه تا سال 2007... برای جوانان و گروههای دانشجویی [در ونزوئلا]، از جمله آموزش استفاده از شبکههای اجتماعی برای بسیج فعالیتهای سیاسی. رهبران دانشجویی برای کارگاهها و کنفرانسهایی در مورد فعالیت اینترنتی و شبکهسازی رسانهای به ایالات متحده فرستاده شدند. آنها در تاکتیک هایی برای ترویج تغییر رژیم از طریق شورش های خیابانی و استفاده استراتژیک از رسانه ها برای نشان دادن حکومت به عنوان سرکوبگر شکل گرفتند.
تصویب رسانه های اجتماعی به عنوان یک ابزار پیشبرد اهداف سیاست خارجی ایالات متحده، از جمله تغییر رژیم، به دولت جورج دبلیو بوش ختم نشد. در واقع، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق، آن را بیشتر به عنوان یک ابزار سیاستی منسجم با عنوان «توسعه داد.استاتکر قرن بیست و یکم" من در این مورد نوشت و اینکه چگونه ونزوئلا و سایر کشورهای ALBA در سال 2012 هدف این امپریالیسم تکنولوژیک جدید بودند.
در مقاله به این نکته اشاره کردم که چگونه جودیت مکهیل، معاون سابق دیپلماسی عمومی و امور عمومی در وزارت امور خارجه، در مورد چگونگی برنامهریزی واشنگتن برای استفاده از این فناوریهای جدید در انجمنی که در مارس 2011 توسط دانشگاه جان هاپکینز برگزار شد، شفافیت ارائه کرد.
رسانههای جدید و فناوریهای ارتباطی توانایی ما را برای گوش دادن افزایش میدهند... رسانههای اجتماعی راههای جدیدی را برای ما فراهم میکنند تا گوشمان را روی زمین نگه داریم.» مک هیل گفت. "البته، ما علاقه ای به توسعه پلتفرم های رسانه های اجتماعی به خاطر داشتن آنها نداریم. ما علاقه مند به استفاده از رسانه های اجتماعی برای ترویج اهداف استراتژیک خود در قاره آمریکا هستیم." چند ماه بعد در یک جلسه استماع سنا ژوئن 2011 روبرتا جاکوبسون، دستیار وزیر امور خارجه در امور نیمکره غربی گفت که وزارت امور خارجه «برنامه هایی دارد که از آموزش رسانه ها در بولیوی، نیکاراگوئه، ونزوئلا و اکوادور حمایت می کند. این برنامهها به استفاده و تأثیر رسانههای اجتماعی میپردازند.»
اظهارات مکهیل و اعتراف جاکوبسون اکنون با توجه به استفاده از نحوه استفاده از رسانههای اجتماعی در ونزوئلا برای انتشار اطلاعات نادرست در تلاش برای بیثبات کردن کشور و مشروعیتزدایی از دولت منتخب دموکراتیک آن کشور برجسته به نظر میرسد.
CNN منتشر کرد یک مقاله افشای نمونه های متعددی از اطلاعات نادرست منتشر شده توسط مخالفان از طریق توییتر. یکی از نمونههای تبلیغاتی توسط «استبان گرباسی» مشاور سیاسی ونزوئلا در توییتر منتشر شد. عکس از برزیل به عنوان وسیله ای برای نشان دادن اینکه ونزوئلا یک دیکتاتوری است. گرباسی به نقل از آسوشیتدپرس در یک مقاله نوامبر گذشته در مورد تظاهرات ضد دولتی برنامه ریزی شده، جایی که او نارضایتی خود را از رهبری اپوزیسیون به دلیل عدم اتخاذ موضعی تقابل آمیزتر، و برخی ممکن است بگویند غیردموکراتیک تر، نسبت به دولت ابراز کرد.
" Marcha Autoconvocada هدف دقیقاً نشان دادن به مادورو و رهبری اپوزیسیون است که زمان آنها به پایان رسیده است و اکنون راه خروج به خیابان ها می رود."
نمونه فاحش دیگری که در گزارش CNN برجسته شد، عکسی بود که توسط بازیگر ونزوئلایی توییت شد. آماندا گوتیرز که گفته می شود از یک سایت پورنو مستقر در ایالات متحده برداشته شده است. او از این عکس برای "اثبات" آزار جنسی توسط پلیس علیه معترضان ضد دولتی استفاده کرد.
پس از آن فرانسیسکو تورو، یک وبلاگ نویس ونزوئلایی وجود دارد که "تفکر" او در Caracas Chronicles (وب سایتی که او تأسیس کرده است) به گفته روزنامهنگاران، «یک کتاب ضروری برای روزنامهنگاران خارجی». اسوشیتد پرس. در مقالهای که هم در توییتر و هم در فیسبوک منتشر شد با عنوان «بازی دیشب در ونزوئلا تغییر کرد - و رسانه های بین المللی در سوئیچ خواب هستندتورو در مورد یک «قتل عام استوایی» نوشت که ظاهراً یک شب در ونزوئلا رخ داده است - اما اینطور نبود. هیچ قتل عام توسط "شبه نظامیان" وجود نداشت. یک نفر بر اثر جراحات وارده در آن شب جان خود را از دست داد، اما چهار روز بعد. این مرگ یک تراژدی است، اما دور از یک "قتل عام" یا قتل عام است. پس از این اطلاعات غلط و اغراق فاحش شد افشا و مورد انتقاد قرار گرفت تورو وارد توییتر شد و اعتراف کرد کهاغراق در گرمای لحظه" او همچنین در الف به آن پرداخت پست های وبلاگ که 14 لایک در فیس بوک و 12 توییت به دست آورد - برخلاف صدها هزار لایک فیس بوک و بیش از 10,000 توییت که پست اصلی وبلاگ او که واقعاً به چالش کشیده شده بود. این از تز ذکر شده سیلورمن در مورد اینکه چگونه اصلاحات خطا به اندازه خطاهای اولیه بازتوییت نمی شوند و مشاهده نمی شوند، پشتیبانی می کند.
علاوه بر این، تورو به دوباره توییتر برای دفاع از خود، این بار با پیشنهاد آن تواریخ کاراکاس نباید روزنامهنگاری تلقی شود - چیزی که من کاملاً با آن موافقم - اگرچه باید در بالای هر صفحه یک سلب مسئولیت باشد تا روزنامهنگاران بینالمللی مانند روزنامه آسوشیتدپرس که تورو را «باید بخوانید» گیج نکنند. تورو نیز یک مشارکت کننده را باز کرد برای نیویورک تایمز.
جولیا باکستون، نوشتن برای دفتر آمریکای لاتین، خطرات تأثیرات رسانه های اجتماعی بر رسانه های سنتی را در منظر قرار دهید:
علیرغم ادعاهایی که رسانههای اجتماعی رسانهها را «دموکراتیزه» میکنند، واضح است که در ونزوئلا تأثیر معکوس داشته است، با تشدید گرایش به اطلاعات نادرست و ارائه نادرست، با بازتولید گروههای رسانهای خارج از کشور و وبلاگنویسان – بدون تأیید – ادعاهای مخالف و تصاویر دانشجویان. جراحاتی که گفته می شود ناشی از خشونت پلیس و حملات حامیان دولت است.»
Cyril Mychalejko ویراستار در www.UpsideDownWorld.org.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا