منبع: ستاره صبح
صفحات روی صفحات ایمیل و متون با جزئیات کامل نشان می دهد که چگونه برخی از مقامات ارشد حزب برای خرابکاری در رهبری جرمی کوربین (نشان داده شده در بالا) عمل کردند.
عکس بارت لنویر/Shutterstock.com
تعداد زیادی از اعضای حزب کارگر از مت راک، رهبر اتحادیه آتش نشانی، در خواستار اقدام در مورد گزارش داخلی حزب کارگر در مورد رسیدگی به شکایات ضد یهودی ستیزی حمایت خواهند کرد.
ممکن است رهبری جدید تحقیقاتی را اعلام کرده باشد، اما با انتشار نسخههای آزادانه، اعضا و حامیان خود نتیجهگیری میکنند.
صفحات روی صفحات ایمیل و متون با جزئیات کامل نشان می دهد که چگونه برخی از مقامات ارشد حزب برای خرابکاری رهبری جرمی کوربین، مانع تراشی در هر کاری که تلاش می کرد انجام دهد، مستقیماً به کارمندان و فعالانی که به نظر می رسید از کوربین حمایت می کردند و ابراز تحقیر می کردند، عمل کردند. برای اعضایی که حق الزحمه آنها حقوق آنها را پرداخت کرده است.
تکاندهندهتر از همه برای کسانی که خیابانها را میکوبیدند، درها را میکوبیدند و برای حزب کارگر تلفن میزدند، این گزارش کارمندان ارشد را که علیه پیروزی انتخابات کار میکردند، راهاندازی یک کمپین مخفی برای محافظت از راستگرایان در صندلیهای امن به قیمت حاشیههای قابل پیروزی، و ابراز ناامیدی فزاینده نشان میدهد. همانطور که حزب کارگر در سال 2017 شکاف خود را با محافظهکاران کاهش داد و زمانی که حزب اکثریت ترزا می را شکست، با خشم واکنش نشان داد.
بسیاری از این رفتار شناخته شده بود، یا حداقل مشکوک بود. خصومت ایین مک نیکول، دبیر کل سابق، با کوربین، از پاکسازی های گسترده اعضای حزب که در انتخابات رهبری سال 2015 و 2016 صورت گرفت، آشکار بود.
اما جزئیات رفتار جناحی، زننده و کاملاً خائنانه اکنون به زبان خود مجرمان سیاه و سفید قابل خواندن است.
پاسخ برخی از اعضای کارگر این خواهد بود که خواستار حسابرسی شوند، تا اصرار کنند که کسانی که در این گزارش افشا شده اند دیگر هرگز در حزب کارگر منصب نخواهند داشت.
اگر چنین رفتاری نادیده گرفته شود یا حتی به آن پاداش داده شود، ادعای کیر استارمر مبنی بر تمایل به متحد کردن حزب مسلماً چیزی نخواهد بود.
بسیاری دیگر از جدایی کامل حزب کارگر صحبت می کنند و از فداکاری هایی که برای حمایت از حزبی انجام دادند که دستگاه تمام وقتش برای تضعیف همه تلاش های آنها کار می کرد، وحشت زده می شوند. البته حزب راست کارگر از یک حزب کوچکتر، عضویت غیرفعال تر استقبال می کند.
با این حال، آنچه باید برای همه روشن باشد این است که از لحظه ای که نام کوربین به صندوق رای آمد، مبارزه بی رحمانه ای در جریان بود.
مقامات کارگری پیشنهادهای تمسخرآمیز برای افزایش مالیات شرکت یا ملی کردن مجدد راه آهن را ثبت کردند که چیزی کاملاً متفاوت از رهبر، اتحادیه های وابسته یا در واقع اکثریت قریب به اتفاق اعضا بود.
کمپین هایی مانند راهنمای دموکراسی برای دموکراسی داخلی حزبی بیشتر در انتخاب نامزدها برای کرسی های شورا و پارلمان تا حدی برای رفع این شکاف بین اعضا و مقامات منتخب تلاش کردند.
در برخی مواقع، مسائل مربوط به انتخاب نامزدها به عنوان قرار دادن اعضا در برابر کارگران سازمان یافته (اتحادیه های کارگری) در مبارزه برای نفوذ مطرح می شد.
اما این خط جداکننده غیرمفید تنها به پنهان کردن شکاف طبقاتی واقعی کمک میکند که توضیح میدهد چرا مبارزات داخلی حزب کارگر بسیار بیشتر از جنگهای درونی محافظهکاران به حزب آنها آسیب زد.
پروژه کوربین در مورد پیروزی یک دولت سوسیالیستی بود، دولتی که ثروت و قدرت را بین مردم عادی بازتوزیع کند. این یک تهدید جدی برای تشکیلات بریتانیا بود.
با این حال، آن تشکیلات، طبقه حاکم و نهادها، مدیران، مبلغان و آویزانهای آن، تقریباً به همان اندازه که در میان محافظهکاران وفاداری داشت، در ردههای بالای حزب کارگر وفاداری داشت.
سوابق مقامات حزب کارگر مبنی بر ترجیح پیروزی حزب محافظه کار بر پیروزی کوربین نشان دهنده خیانت به حزب و اعضای آن است، اما وفاداری به یک سیستم سرمایه داری که آنها عادت دارند بخشی از آن باشند.
خشم از اقدامات آنها کافی نیست. چپ باید از راه هایی که جناح راست شکست کوربین را تضمین کرد بیاموزد: درک این موضوع که یک تضاد واقعی منافع طبقاتی وجود دارد و عزمش برای اطمینان از پیروزی طبقه حاکم.
در مقایسه، بسیاری از چپ ها در تلاشی بیهوده برای دفن اختلافات واقعی و مماشات با دشمن آشتی ناپذیر شرکت کردند.
تا زمانی که به چنین اشتباهاتی ادامه دهیم، بازنده خواهیم بود.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا
1 اظهار نظر
من سیاست های حزب کارگر جرمی کوربین را دوست دارم و از آن حمایت می کنم. اگر سیاستهای حزب کارگر رهبری کوربین همان چیزی باشد که مردم میخواهند... آنها میمانند... اگر نه، خواهند رفت. شما باید برای حق زندگی... در یک نظام سرمایه داری مبارزه کنید.
پروفسور نوام چامسکی
چرا نمی توانید دموکراسی سرمایه داری داشته باشید!:
//www.youtube.com/watch?v=8mxp_wgFWQo