جنبش ضد جنگ در نهایت ممکن است در داخل بخشی از دولت بوش به توافق برسد.
در 28 مارس، رابرت نواک، ستون نویس، که سابقه طولانی در گزارش های معتبر و ارتباطات قوی در دولت بوش دارد، گزارش داد. شیکاگو سان تایمز که "در دولت بوش عزم برای آغاز خروج غیرقابل برگشت نیروهای آمریکایی از عراق در سال جاری وجود دارد." نواک در درجه اول به کاندولزا رایس وزیر امور خارجه اعتبار می دهد که به گفته او "انتظار می رود از مقامات دولتی که حتی می خواهند ترک کنند حمایت کند." اگر آنچه که باقی می ماند کمال را تشکیل نمی دهد.â€
نواک گزارش می دهد که اجماع ملی و غلبه افکار جمهوری خواهان از عقب نشینی حمایت می کند و می گوید: «حامیان رئیس جمهور بوش معتقدند که زمان آن فرا رسیده است که بروند و کار تسلیم کردن شورشیان را به عراقی ها بسپارند.» در واقع، نظرسنجی ها نشان می دهد که اکثریت از مردم عراق هستند. آمریکاییها مدیریت جنگ بوش را تایید نمیکنند و بر اساس نظرسنجی اخیر هریس، 59 درصد خواهان بازگشت بیشتر نیروهای آمریکایی در یک سال هستند، حتی اگر عراق دولتی باثبات نداشته باشد.
علاوه بر افکار عمومی، وزن بیش از 1,500 سرباز آمریکایی که در جنگ عراق کشته شده اند و ده ها هزار نفر مجروح یا بیمار شده اند، چه چیزی را هدایت می کند. به گفته نواک، دولت به این نتیجه رسیده است: "این بهای بسیار سنگینی است که نمی توان اکنون که صدام حسین را حذف کرده ایم، عراقی ها سعی کنند بهترین استفاده را از کشورشان ببرند."
این مقاله به پل ولفوویتز اشاره میکند که نواک او را به عنوان «یک عملگرا توصیف میکند که اشغال سرزده آمریکا در عراق را بهعنوان منفعت سیاسی برای شورشیان میبیند». در فوریه که عراق به محل تمرین تروریست ها تبدیل شده است، می گویند: «این جهادگرانی که زنده می مانند، عراق را با تجربه و تمرکز بر اقدامات تروریستی شهری ترک خواهند کرد. آنها نشان دهنده یک مجموعه بالقوه از تماس ها برای ایجاد هسته ها، گروه ها و شبکه های تروریستی فراملی در عربستان سعودی، اردن و سایر کشورها هستند.
به نظر می رسد بسیاری از مشاوران ارشد رئیس جمهور بوش و برخی از جمهوری خواهان کنگره به او می گویند "آمریکا باید از عراق خارج شود." اگر نواک راست می گوید، شاید بوش-چینی بالاخره گوش می دهد. شاید. با این حال، عقب نشینی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. طرحهای خروج ما در DemocracyRising ارائه شد. ایالات متحده خواستار خروج دوگانه ارتش ایالات متحده و همچنین اشغال شرکتهای ایالات متحده است. خروج نظامی باید شامل توقف ساخت و ساز در 14 پایگاه نظامی "پایدار" باشد که برای ارائه حضور نظامی گسترده ایالات متحده در منطقه ساخته می شوند. خروج باید به این معنی باشد که ارتش آمریکا کشور را ترک خواهد کرد. و یک خروج شرکتی نیز مورد نیاز است. ایالات متحده تلاش کرده است تا اقتصاد عراق را بازسازی کند تا منافع شرکتی ایالات متحده بتواند آن را در اختیار بگیرد.
پل برمر قوانینی را وضع کرد که امکان مالکیت و تسلط گسترده خارجی بر مشاغل عراقی، نرخ های مالیات شرکتی پایین، مصونیت در برابر شکایت ها و اکنون به کارگران اجازه تشکیل اتحادیه های کارگری را می داد. ایالات متحده باید اقتصاد عراق را بازگرداند و به آنها اجازه دهد آینده خود را تعیین کنند. در طرح عقب نشینی DemocracyRising.US ما از ادامه کمک های بشردوستانه به عراق برای بازسازی زیرساخت هایش می خواهیم. حمله آمریکا به عراق و تحریمهای اقتصادی طولانیمدت به رهبری ایالات متحده و تحریمهای محصولات حیاتی برای سلامت عمومی علیه غیرنظامیان عراقی، خسارات زیادی به مردم، بهویژه فرزندانشان و زیرساختهای عراقی وارد کرد. در دوران دولت کلینتون، تحریمهای اقتصادی اقتصاد عراق را نابود کرد و جان صدها هزار عراقی را از دست داد.
جنگ غیرقانونی و اشغال کنونی کشور را ویران کرده است. بنابراین، ایالات متحده در قبال مردم عراق مسئولیت دارد تا عراق بتواند دوباره به کشوری فعال تبدیل شود. با این حال، ما نباید اجازه دهیم نفت آمریکا و سایر شرکت ها از تهاجم و اشغال غیرقانونی کشورشان سود ببرند. کنترل نفت و سایر دارایی های عراق باید توسط عراقی ها اعمال شود. ممکن است در انتهای تونل نور وجود داشته باشد. جنبش ضد جنگ می تواند به زودی تأثیر بیشتری داشته باشد. زمان آن فرا رسیده است که تلاش های خود را برای اطمینان از خروج کامل و مسئولانه ایالات متحده از عراق مضاعف کنیم. ما این قدرت را داریم که این اتفاق بیفتد.
* رالف نادر یک مدافع مصرف کننده، نامزد سابق ریاست جمهوری و از پایان دادن به جنگ و اشغال عراق است. شما می توانید با مراجعه به وبلاگ نادر در این ستون نظر دهید www.DemocracyRising.US.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا