این هفته پنجمین سالگرد تصویب قانون حداقل دستمزد 15 دلار در ساعت در سیاتل است که اولین قانون از این دست در این کشور است. در زمان تصویب آن در سال 2014، اعتصابات نادر بود و پیروزی برای افراد طبقه کارگر بسیار اندک بود، بنابراین یک تحول شگفت انگیز بود. از آن زمان، سیاتل دارد الهام بخش کمپین ها و پیروزی های مشابه در سراسر کشور. نتیجه کار سازماندهی و لابی طولانی مدت و سخت توسط SEIU و سایر گروه ها، قانون سیاتل درست پس از انتخاب یک زن شورا در سال 2013 آمد. کشما ساوانتیکی از اعضای آلترناتیو سوسیالیست، که حداقل دستمزد 15 دلاری را سنگ بنای مبارزات انتخاباتی خود قرار داده بود - یکی دیگر از پیروزی های خیره کننده انتخاباتی در آن روزهای شب قبل از روزانا رودریگز. اکنون زمان زیادی برای مطالعه نتایج آن وجود دارد، و در حالی که این سیاست تقریباً با هر معیاری موفقیت آمیز بوده است، تجربه سیاتل نیز محدودیت های اصلاحات تک موضوعی را نشان می دهد.
این سوال که چگونه می توان تاثیر دستمزد 15 دلاری سیاتل را اندازه گیری کرد، سوالی پیچیده است. برخی از حقایق مهم این است که افزایش دستمزد سیاتل، که به تدریج انجام شد، دستمزد ساعتی کارگران را افزایش داد و برخلاف پیشبینیهای راستگرایان و ترسهای لیبرال، هزینهای برای مشاغل ایجاد نکرد. به گفته استفانی لوس، استاد کار و جامعه شناسی و دانشکده مطالعات شهری CUNY و نویسنده مبارزه برای دستمزد زندگی، این با تحقیقات در مورد افزایش دستمزد در سراسر جهان مطابقت دارد. کسب و کارها سیاتل را ترک نکردند و کارآفرینان نیز از راه اندازی مشاغل جدید در آنجا منصرف نشدند. ترول های نگرانی عمدتاً اشتباه بوده اند و "پیامدهای ناخواسته" همیشه تبلیغ شده به وقوع نپیوسته اند.
با این حال، یک مطالعهانجام شده توسط جاکوب ویگدور از دانشگاه واشنگتن و نویسندگان همکار، با استفاده از داده های گسترده اشتغال ایالتی، متوجه شدند که کارفرمایان در نتیجه این سیاست، ساعات اولیه کار کارگران را کاهش داده و درآمد کلی را کاهش می دهند. آن مطالعه منتقدان خود را داشت، وی خاطرنشان کرد که ویگدور و همکارانش برای مثال برخی از فروشگاه های زنجیره ای بزرگ را حذف کردند. من هم آن را اضافه می کنم یکی از نویسندگان ویگدور در لیست حقوق و دستمزد آمازون بود! یک 2017 مطالعه انجام شده توسط موسسه خوداتکایی پیدا کرد در حالی که کارگران انبار عموماً دستمزد بدی میگیرند، اما آمازون در این زمینه برجسته است: در یازده منطقه متروی مورد مطالعه، این شرکت به طور متوسط 15 درصد کمتر از دستمزد رایج به کارگران انبار پرداخت میکند. بنابراین، این شرکت فقط ممکن است به این موضوع علاقه داشته باشد.
اما صرف نظر از شایستگی هر مطالعه ای، چپ باید بپذیرد که ممکن است اصلاحات تک موضوعی برای برخی از کارگران نتیجه معکوس داشته باشد. در واقع، بدون کاهش قدرت سیستمی روسا و افزایش در مورد کارگران، تقریبا غیرممکن است که سیاستی طراحی کنیم که ضرری نداشته باشد برخی از کارگران "کارفرمایان همیشه راه هایی را پیدا می کنند." می گوید لوس. «آنها تلافی خواهند کرد. اگر در اینجا بهبودی ایجاد کنید، آنها به دنبال کاهش در آنجا خواهند بود.»
اگرچه بسیاری در جنبش مبارزه برای 15 می خواهند بر این نکته تأکید کنند که دستمزدهای بالا چقدر برای تجارت مفید است و چقدر تأثیر کمی بر نرخ اشتغال دارد - و این اغلب درست است - اینها نباید معیارهایی باشند که ما در سمت چپ برای ارزیابی سیاست استفاده می کنیم. . چه میشد اگر شهری کمتر از سیاتل به جای رونق، افزایش دستمزد را در دوران رکود اقتصادی الزامی کند؟ کارگران سعی کرده اند برای مثال در کلیولند با پرداخت 15 دلار در ساعت سازماندهی کنند و حق دارند این کار را انجام دهند. اگر قرار بود برنده شوند، آن شهر ممکن است برخی مشاغل را از دست بدهد - و باید بپذیریم که این اتفاق میافتد.
لوس میگوید: «شاید ما بخواهیم تعداد زیادی از مشاغل بد با دستمزد پایین را بدون ساعت کاری حذف کنیم. بیایید دستمزد را برای پوشش هزینه های زندگی تعیین کنیم و در صورت از دست دادن شغل، آن را از طریق سایر اقدامات سیاستی برطرف کنیم. به جای دفاع از فرصت خود برای کار در دو شیفت آخر هفته در Chipotle، همه ما باید برای افزایش دستمزدها و همچنین برای تقویت امنیت اقتصادی کارگران از طریق تقویت بخش عمومی، جذب صنایع بهتر، بهبود کمک های نقدی و اجتماعی کردن مراقبت های بهداشتی مبارزه کنیم. مهمتر از همه، سیاستهایی که ما برای آن مبارزه میکنیم باید قدرت کارگران را بسازد.
سرمایه ظرفیت هولناکی برای انطباق و کسب سود حتی زمانی که کارگران اصلاحات را به دست می آورند، دارد. به همین دلیل است که جنبشها همیشه باید فراتر از سیاستهای خاص، پیشبینی فرار سرمایه، اعتصاب سرمایه، و تمام حقههای کثیف دیگر طبقه رئیس، فکر کنند. نیروی کارگری ساختمان برای مبارزه با آنها تلاش هایی مانند مبارزه برای 15 دلار باید همراه باشد گسترش سازماندهی اتحادیه در بخشهای کم دستمزد، تا کارگران ظرفیت مقابله با دفاع سرمایه را با تهاجم قویتر داشته باشند. اعضای اتحادیه، بیش از سایر کارگران، می توانند تصمیم بگیرند که دستمزدشان چقدر باشد و چه نوع خطراتی را برای دریافت آن متحمل می شوند. اگر ساعتها را به دلیل افزایش دستمزد از دست دادند، مقابله کنید. لوس به جای اینکه بپرسد که آیا با افزایش حقوق در سیاتل، شغل یا ساعات کاری از دست رفت، سؤال بهتری در مورد قوانین دستمزد 15 دلار در ساعت پیشنهاد میکند: «آیا این قوانین برای انواع دیگر دستمزد کارگران شتاب ایجاد میکنند؟»
پاسخ در سیاتل بله است. افزایش دستمزد اعتماد کارگران را افزایش داده است. با کاهش گردش مالی - که حتی تحقیقات ویگدور نیز با آن موافق است که قانون سیاتل انجام داده است - همچنین به کارگران ثبات بیشتری می دهد که شرایط بسیار بهتری برای سازماندهی است. کارگران فست فود بیشتری با اتحادیه ها تماس می گیرند و از آنها می پرسند که چگونه می توانند محل کار خود را سازماندهی کنند.
حتی آنهایی که اتحادیه تشکیل نمی دهند به روش های دیگر سازماندهی می کنند. یک گروه از کارگران استارباکس در حال سازماندهی برای اجرای بهتر قانون برنامه ریزی منصفانه هستند، به این امید که مشکل شناسایی شده توسط مطالعه ویگدور را اصلاح کنند. در مجموع، لوس میگوید، پیروزی مانند دستمزد ساعتی 15 دلار در سیاتل «احساس امکانپذیری مردم را تغییر میدهد».
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا