برای چندین دهه اتحادیه ها در حالت تدافعی بوده و برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه مبارزه می کنند.
در بهانههایی که از همکاران و حتی برخی از رهبران اتحادیهها میشنویم، وقتی کارفرمایان به کاهش بیمه ما فشار میآورند، مشهود است: «این بهتر از آن چیزی است که کارگران غیر اتحادیه دریافت میکنند». حداقل ما هنوز دندانپزشکی داریم. "بقیه پول بیشتری می پردازند، بنابراین ما نیز مجبوریم."
در کشوری که تنها 11 درصد از کارگران به اتحادیهها تعلق دارند و رهبران هر دو حزب اصلی با مراقبتهای بهداشتی تک پرداختی مخالف هستند، تعجب آور نیست که روسا و مدیران بیمه راه خود را پیدا کنند.
اما در اتحادیه کارگران برق، رادیو و ماشینآلات (UE)، اتحادیهای که من رئیس آن هستم، تلاش میکنیم این پویایی را تغییر دهیم. ما در تلاش هستیم تا ابزارها و استراتژی هایی را برای تهاجمی توسعه دهیم.
بخش بزرگی از آن تغییر گفتگو در زمان قرارداد در مورد آنچه که ما پیشنهاد می کنیم و آنچه منصفانه است تغییر می کند. با انجام این کار نه تنها نتایج فوری بهتری دریافت میکنیم، بلکه در عضویت خود یک حس مشترک جدید در مورد مراقبتهای بهداشتی و نحوه تامین مالی آن ایجاد میکنیم.
ما میدانیم که مراقبتهای بهداشتی همگانی که همه سزاوار آن هستند در یک فروشگاه به دست نمیآید-اما ما در حال ایجاد زمینهای هستیم تا در مبارزات آینده که میتواند کارگران را در کل زنجیره یا منطقه جغرافیایی دور هم جمع کند، هدف خود را بالاتر ببریم.
اصول اساسی
ما معتقدیم مراقبت های بهداشتی یک حق انسانی است. ما آن را با اصول اولیه برای آنچه پیشنهاد می کنیم واقعی می کنیم:
- کارفرما نمی تواند تغییرات یک طرفه در طرح، ارائه دهندگان یا مبالغی که کارگران پرداخت می کنند ایجاد کند.
- هر گونه مدیریت کارکنان بیمه سلامت باید در ساعات کاری انجام شود.
- اعضا باید ارائه دهندگان پزشکی خود را انتخاب کنند.
- هیچ فرمی برای پر کردن وجود نداشته باشد. اسناد طرح باید به راحتی قابل پیگیری باشند.
- افزایش هزینه ها نباید از کارفرما به کارگران منتقل شود.
- واجد شرایط بودن برای بیمه درمانی نمی تواند به وضعیت مهاجرت یا وضعیت شغلی (مانند عنوان شغل، ساعات کار یا نرخ دستمزد) بستگی داشته باشد.
ما ممکن است همه این اصول را به دست نیاوریم، اما آنها اهداف محکمی برای شوت زدن هستند. دستیابی به آنها استرس مالی و عاطفی کارگران را کاهش می دهد. اعضا نباید آنقدر نگران نیازهای سلامتی خود و خانوادهشان باشند. آیا این چیزهای بسیار اساسی برای پرسیدن نیست؟
سهم منصفانه چیست؟
در چند سال گذشته، ما شروع به اضافه کردن یک اصل دیگر کرده ایم:
- کسر حقوق کارکنان باید بر اساس درصد باشد درامد، نه درصدی از حق بیمه.
فرض کنید درصد معینی از حق بیمه را برای بیمه درمانی پرداخت می کنید، به عنوان مثال 5 درصد. این بدان معناست که هرچه درآمد کمتری داشته باشید، بیمه بیشتر از درآمد شما می خورد.
این قهقرایی ترین مالیات است - و اشتباه نکنید، حق بیمه مراقبت های بهداشتی یک مالیات است، چه ما به دولت پرداخت کنیم یا یک شرکت بیمه. از این گذشته، مراقبت های بهداشتی یک خدمات اختیاری نیست. این یک حق اساسی است، مانند آموزش عمومی.
برخی از فروشگاههای UE، بیشتر در ورمونت، وجود دارند که در آن اعضا حق بیمه را در مقیاس کشویی پرداخت میکنند. هرچه کمتر درآمد داشته باشید، درصد حق بیمه پرداختی کمتر می شود. این سیستم به کارگرانی که دستمزد کمتری دارند کمک میکند، اگرچه هنوز از منصفانهترین سیستم فاصله دارد - درصدی از درآمد شما، با حقوق کم یا بدون مشارکت یا کسورات اولیه.
بیمهگران میخواهند کارگران با دستمزد پایینتر بار مالی سیستم را متحمل شوند - به طوری که ما در واقع از بیمه استفاده نکنیم، آنها مجبور نباشند پرداختهایی را به ارائهدهندگان بپردازند، و میتوانند هر ماه به پرداخت حق بیمه ادامه دهند. کارفرمایان نیز بخشی از این پس انداز را به جیب می زنند.
سه سال پیش با یکی از مدارس ماساچوست در حال مذاکره بودم. کارفرما پیشنهاد کرد که اعضای ما که کارگران خدمات غذایی و متولیان امر بودند 50 درصد حق بیمه خود را بپردازند. از این گذشته، کارمندان شهر برای چندین دهه 50 درصد حق بیمه را پرداخت می کردند.
اتحادیه یک طومار آنلاین علیه این پیشنهاد جمع آوری کرد، و ارائه ای را که نشان می داد چه درصدی از درآمد را نشان می دهد - برای کارگران خدمات غذایی، متولیان، معلمان، مدیران، و سرپرست.
تفاوت حیرت انگیز بود. کارکنان خدمات غذایی که طرح خانواده را انتخاب می کنند بیش از 80 درصد از چک های حقوق خود را برای بیمه درمانی هزینه می کنند، در حالی که مدیران فقط 11 درصد را پرداخت می کنند. کمیته مدرسه قبلاً هرگز به بیمه درمانی اینطور نگاه نکرده بود.
کمپین ما این دیدگاه را نه تنها به کمیته و اعضای خودمان، بلکه به متحدان اتحادیه و مردم معرفی کرد. ما در این بحث پیروز شدیم و آن اعضا هنوز هم بسیار کمتر از 50 درصد حق بیمه را پرداخت می کنند.
آن را اضافه کنید
یکی از بهترین ابزارهایی که ما ایجاد کردهایم نظرسنجی است که اعضا قبل از زمان قرارداد پر میکنند و نشان میدهد که در سال گذشته چقدر برای مراقبتهای بهداشتی پرداختهاند. این شامل حق بیمه، فرانشیز، پرداخت مشترک، بیمه مشترک، همه چیز می شود. مبالغ جمع میشوند، سپس بر دستمزد سالانه اعضا تقسیم میشوند تا مشخص شود که چه درصدی از چک حقوق آنها به مراقبتهای بهداشتی اختصاص یافته است.
ما از این اعداد برای شروع بحث با اعضا در مورد اینکه چه پولی می پردازند و چه درصدی فکر می کنند روسا پرداخت می کنند، استفاده می کنیم. همیشه هرچه بیشتر بسازید، معامله شیرینتری خواهید داشت. نظرسنجی ها بحث بزرگی در مورد انصاف و 1% در مقابل 99% ایجاد می کند.
با این نظرسنجیها، کمیته مذاکره میتواند به طور قطعی بداند که پیشنهادات کارفرما چه هزینهای برای اعضا خواهد داشت. این کمیته اطلاعات دقیقی در مورد تأثیر افزایش فرانشیز اولیه یا افزایش مشارکت برای داروها یا بازدیدهای اتاق اورژانس دارد.
وقتی به کارفرما می گویید که این پیشنهاد به این معنی است که برخی از اعضا سالیانه 2,500 دلار اضافی پرداخت می کنند، و شما می توانید به طور خاص نحوه چگونگی آن را بیان کنید، این اطلاعات قدرتمندی است. این امر چهره انسانی را در مورد آنچه رئیس پیشنهاد انجام می دهد نشان می دهد - و حتی گاهی اوقات چگونه بر فرزندان اعضا تأثیر می گذارد. همچنین موضوع دیگری از انصاف را مطرح می کند. چرا یک کارگر باید سهم بسیار بیشتری بپردازد، فقط به این دلیل که در بیماری خود بدشانس است؟
گفتن این داستان ها در بین اعضا باعث ایجاد همبستگی قوی می شود. مردم می خواهند برای آن دسته از همکارانی بجنگند که قرار است به شدت آسیب ببینند. انصاف و همبستگی با کسانی که با آنها ناعادلانه رفتار می شود، انگیزه های قدرتمندی هستند.
کارفرمایان برای تک پرداخت؟
گام دیگر در استراتژی چانه زنی ما این است که از کارفرما بخواهیم نامه ای را برای حمایت از مراقبت های بهداشتی تک پرداختی به قانونگذار امضا کند.
ما ابتدا این ایده را با اعضا در میان می گذاریم و آن را بخشی از پیشنهادات خود می کنیم. ما این کار را برای تقویت پیوند بین آنچه در قرارداد برای آن می جنگیم و راه حل سیاسی که در نهایت به آن نیاز داریم، انجام می دهیم. از آنجایی که کارفرمایان مانع اصلی برای تک پرداخت هستند، باید آنها را مجبور به حمایت از آن کنیم.
کارفرما همیشه از امضای نامه ما امتناع می کند. هنگامی که کارگران می شنوند که شرکت از پذیرش پیشنهادات ما برای امداد امتناع می ورزد، از فشار دادن برای امتیازات بیشتر خودداری می کند و از حمایت از سیستم تک پرداختی که منصفانه تر (و کم هزینه تر است) امتناع می ورزد، اعضا را حتی بیشتر به مبارزه وا می دارد. بازگشت.
مشکلات مربوط به پرداخت "درصد حق بیمه" از بین نمی روند. نابرابری فقط بدتر می شود. همانطور که حق بیمه افزایش می یابد و نابرابری درآمد عمیق تر می شود، همان درصد افزایش، بخش بزرگ و بزرگتری از دستمزد شما را می گیرد.
سیستمی که در آن کارگران را وادار میکنید هر سال بیشتر و بیشتر از درآمد خود را برای بیمه پرداخت کنند، پایدار نیست. قانون مراقبت مقرون به صرفه هرگز برای محدود کردن هزینه ها یا کمک به کارگرانی که بیمه غیرقابل قبولی دارند طراحی نشده است. اتحادیهها باید به مبارزه برای یک راهحل سیاسی-یک سیستم تک پرداختی- ادامه دهند.
اما در عین حال، در میز مذاکره، ما باید به حالت تهاجمی برویم - برای دفاع از دسترسی اعضا به مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه، آنها را برای مبارزه با رئیس در این موضوع آماده کنیم، و اساس مبارزه گسترده تر را برای ایجاد مراقبت های بهداشتی فراهم کنیم. یک حق انسانی
مراحل ایجاد یک مبارزه مراقبت بهداشتی
- آموزش و مشارکت دادن اعضا.
- درخواست اطلاعات جامع را ارائه دهید. دریابید که کارفرما دقیقاً چه چیزی به شرکت بیمه سلامت پرداخت می کند. اگر آنها سعی در تغییر بیمه شما دارند، به اطلاعات زیادی نیاز خواهید داشت.
- با گروه هایی که از تک پرداخت کننده حمایت می کنند متحد شوید.
- علناً روسایی را که تلاش میکنند پوشش خبری را منتشر کنند، سوت بزنند.
- بیمه گران و قانونگذار را هدف بگیرید. از کمیته مذاکره بخواهید به شرکت بیمه مراجعه کنند. تقاضا برای ملاقات با مدیر عامل در مورد چگونگی افزایش حق بیمه غول پیکر پیشنهادی بر اعضای شما تأثیر می گذارد. به قوه مقننه و استاندار هم مراجعه کنید - و رسانه ها را در جریان بگذارید. شما می توانید تبلیغات بسیار خوبی داشته باشید.
- کارفرمایان را به چالش بکشید تا با پرداخت کننده واحد ثبت نام کنند.
ارائه پاورپوینت و جعبه ابزار UE برای چانه زنی محلی در مورد مراقبت های بهداشتی در دسترس است laborforsinglepayer.org or ueunion.org. برای اطلاعات بیشتر با UE تماس بگیرید، [ایمیل محافظت شده] یا 412-471-8919.
پیتر نولتون رئیس کل کارگران متحد برق، رادیو و ماشین آمریکا است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا