تغییر هزینه نام بازی است زیرا مدیریت با افزایش هزینه مراقبت های بهداشتی کارمندان دست و پنجه نرم می کند. کارفرمایان از طریق فرانشیزهای بالاتر، پرداختهای مشارکت دارویی بیشتر و حق بیمه بالاتر، از کارمندان میخواهند از جیب خود بیشتر بپردازند.
کلمه کلیدی "حق بیمه" است. هنگامی که کارفرمایان برای پوشش مراقبت های بهداشتی کارکنان خود با بیمه گذاران قرارداد می بندند، حق بیمه مبلغ ماهیانه ای است که کارفرما برای هر کارمند به بیمه گر می پردازد. (از آنجایی که کارفرمای شما احتمالاً بخشی از مبلغی را که بیمهگر دریافت میکند از شما دریافت میکند، این بخش حق بیمه نیز نامیده میشود.)
امسال، متوسط کارمندی که تحت پوشش خانواده تحت برنامه مزایای سلامت کارفرما قرار دارد، 2,790 دلار از جیب خود پرداخت خواهد کرد که تقریباً 1,000 دلار بیشتر از سال 2000 است.
پس از چندین سال افزایش دو رقمی، حق بیمه ها امسال تقریباً 14 درصد افزایش یافت که بزرگترین افزایش از سال 1990 است. چرا حق بیمه هایی که بیمه گذاران از کارفرمایان دریافت می کنند به سرعت در حال افزایش است؟
انگیزه سود
علیرغم یک دوره رکود اقتصادی عمومی بین سالهای 2000 و 2003، شرکتهای بیمه به نحوی سودآورتر شده اند. چگونه؟
از سال 2000، مبلغ کل حق بیمه پرداختی برای بیمه درمانی در سال تقریباً 2 درصد بیشتر از کل هزینه تمام مطالبات پرداخت شده توسط بیمه شدگان خصوصی برای پرداخت هزینه مراقبتی که دریافت می کنند، افزایش یافته است.
بیمهگران با افزایش حق بیمههایی که سریعتر از افزایش هزینههایشان دریافت میکنند، سودهای بزرگتری به دست میآورند.
اینکه بیمهکنندگان سلامت از همه نوع - بیمهگران هزینهای برای خدمات سنتی، سازمانهای ارائهدهنده ترجیحی (PPOs)، و سازمانهای نگهداری سلامت (HMOs) - در حال انجام این کار هستند، مورد مناقشه نیست.
Anthem از افزایش 51 درصدی سود در سال 2001 خبر داد. گروه UnitedHealth در سال 2002 دستاوردهای بزرگی را گزارش کرد. شاخص سهام مراقبت مدیریت شده استاندارد اند پورز از پنج شرکت بزرگ HMO در سه ماهه اول سال 21 2002 درصد افزایش یافت، در مقایسه با افت 4.8 درصدی S&P 500.
انقلاب مراقبت مدیریت شده در اوایل دهه 1990 نوید کارایی هایی را داده بود که هزینه های ارائه مراقبت های بهداشتی را کاهش می داد، اما هزینه ها همچنان در حال افزایش است. شرکت ها نه به دلیل چنین کارایی، بلکه به این دلیل که حق بیمه خود را افزایش می دهند، سود بیشتری به دست می آورند.
هیچ انگیزه ای برای کاهش هزینه ها وجود ندارد
افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی واقعاً برای بیمه گذاران آزار دهنده نیست.
در واقع، هزینههای بالاتر تنها فرصتی را برای ارائهدهندگان و تامینکنندگان سلامت فراهم میکند تا قیمتهای خود را افزایش دهند. برای مثال، بیمهگر به بیمارستانها یا مراکز پزشکان نزدیک به آنچه که معمولاً برای انواع مختلف اسکنها دریافت میکنند، پرداخت میکند و با پرداخت حق بیمه پاسخ میدهد. به نوبه خود، تولید کنندگان تجهیزات پزشکی هزینه بیشتری از ارائه دهندگان دریافت می کنند.
بنابراین هزینه از هر نوع محدودیتی پاک می شود، زیرا پولی که از طرف بیمه گران می آید به ظاهر بی پایان است.
کارفرمایانی که هنوز به عنوان بیمه گر برای کارمندان خود عمل می کنند یک استثنا هستند - آنها به افزایش هزینه ای که بیمه گران خارجی غالب اجازه می دهند اهمیت می دهند. در برخی مواقع این کارفرمایان به جای پرداخت بیشتر برای مزایای سلامت، پوشش خود را کاهش می دهند.
رقابت رو به افول
آیا رقابت برای ثبت نام اعضا مانع از افزایش سریع حق بیمه نمی شود؟
خیر. این صنعت در حال حاضر یک انحصارطلبی است (بازاری که تحت سلطه چند شرکت بزرگ است). ادغام هایی که UnitedHealth Group، Aetna، و Anthem/Wellpoint را بسیار بزرگ کرده است، فضای کمتر و کمتری برای رقابت واقعی باقی می گذارد که می تواند حق بیمه را کاهش دهد.
علاوه بر این، بیمه گران انگیزه قوی دیگری برای افزایش حق بیمه سریعتر از افزایش هزینه ها دارند. انجام این کار باعث می شود پول در دستان آنها قرار گیرد و سپس می توانند در املاک، اوراق قرضه و سهام شرکت ها سرمایه گذاری کنند.
حتی اگر حق بیمهها سریعتر از هزینههای سلامت افزایش پیدا نکنند، بیمهگران از یک فاصله زمانی بین لحظهای که بیمهشده حق بیمه پرداخت میکند و لحظه استفاده آن شخص از خدمات درمانی که بیمهگر برای آن پرداخت میکند، بهره میبرند.
پول حق بیمه دریافتی در این فاصله زمانی بیکار نمی ماند، بلکه سرمایه گذاری می شود.
یک چرخه سودآور
اکنون میتوانیم ببینیم که چرا شرکتهای بزرگ مراقبتهای بهداشتی/بیمهگر حق بیمهها را به سرعت در طول رکود 2000-2003 افزایش دادهاند. از آنجایی که بازده بسیاری از سرمایهگذاریها با پایان رونق دهه 1990 شروع به کاهش کرد، شرکتهای بیمه توانستند با افزایش شدید حق بیمهها، این کاهش در دفتر کل درآمد خود را جبران کنند.
آنها تحت پوشش افزایش حق بیمه برای مقابله با افزایش هزینه های پزشکی، با افزایش سریعتر از افزایش هزینه ها، حق بیمه را افزایش دادند. نتیجه سالهای فوقالعاده سودآور برای بیمهگران بود.
همیشه اینطور نبود. در اواسط دهه 1990، سودآوری شرکت های بیمه سلامت، علیرغم رونق اقتصاد، پایین بود، به دلیل این انتظار نادرست که کاهش هزینه ها توسط HMOs و ادغام ها به تورم مراقبت های بهداشتی پایان می دهد. برای رسیدن به سطوح بالاتر سودآوری نیاز به افزایش دو رقمی حق بیمه است.
عواقب وخیم
از نظر انسانی، عواقب افزایش مداوم حق بیمه ها غم انگیز است. اولویتهای اجتماعی دیگر، مانند آموزش و مبارزه با فقر، در پسزمینه قرار میگیرند، زیرا مراقبتهای بهداشتی حدود یک ششم تولید ناخالص داخلی را مصرف میکند.
افزایش هزینه های سلامت
سال، تغییر سالانه در هزینه مزایای بهداشتی/کارگر، کل هزینه مزایای بهداشتی به ازای هر کارگر
1998 6.1% 3,817 دلار
1999 7.3% 4,097 دلار
2000 8.1% 4,430 دلار
2001 11.2% 4,924 دلار
2002 14.7% 5,646 دلار
2003 10.1% 6,215 دلار
منبع: نظرسنجی ملی مرسر در مورد برنامه های بهداشتی تحت حمایت کارفرمایان 2003 تعداد افراد شاغل بدون بیمه همچنان در حال افزایش است. برای نجات صنعت خود، بیمهگران با ارائه پوششهای کمتر از طریق فرانشیزها و پرداختهای مشترک بیشتر و همچنین محرومیتهای بیشتر پاسخ میدهند.
فرانشیزها، دستمزدهای مشترک و تقسیم هزینه کارکنان چقدر می تواند بالا رود؟ وقتی حتی پوشش محدود خیلی گران می شود و کارکنان بیمه خود را کنار می گذارند، شرکت ها راه حلی دارند: حق بیمه کسانی را که هنوز می توانند پرداخت کنند، افزایش می دهند. به این ترتیب، ارائه دهندگان می توانند با استفاده از مازاد بر پرداخت مطالبات برای دیگران، از افراد مستضعف مراقبت کنند. طبیعتاً این وضعیت نه به مراقبت منظم و نه همه جانبه برای افراد فاقد بیمه منجر می شود.
از آنجایی که بیمهگران خصوصی از هزینههای بیشتر مراقبتهای بهداشتی سود میبرند، نمیتوانند بخشی از راهحل باشند. با این حال کنگره به تازگی قانونی را تصویب کرده است که در نهایت مدیکر را به مکانیزمی برای یارانه دادن به بیمه خصوصی برای سالمندان تبدیل می کند.
راه حل در جهت دیگری نهفته است: گسترش چیزی مانند Medicare برای پوشش همه افراد. بیمه سلامت ملی ناشی از انگیزههای سود منحرف بیمه خصوصی نخواهد بود.
میلتون فیسک نویسنده کتاب به سوی یک جامعه سالم: سیاست و اخلاق اصلاحات مراقبت های بهداشتی آمریکا است. او در جنبش دستمزد زندگی در بلومینگتون، ایندیانا فعال است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا