جورج اف ویل، ستون نویس سندیکایی واشنگتن پست، دولت فدرال را رد می کند که حداقل دستمزد را افزایش دهد. چرا؟ او می نویسد، زیرا بازار در تعیین قیمت کالاهایی مانند نیروی انسانی بهتر از عمو سام است.
برای ویل، طرح اکثریت دموکرات جدید که اکنون مسئول کنگره است برای افزایش حداقل دستمزد فدرال، معیاری برای سنجش ایمان کور حزب به قانون قرارداد جدید FDR است. که برخی از قوانین کارگر پسند را ایجاد کرد. اتحادیه های کارگری ایالات متحده و طبقه کارگر عموماً برای مدتی بهتر عمل کردند.
از نظر ویل، نوستالژی دموکرات ها برای آن دوره با دوران مدرن همخوانی ندارد. برای شروع، او درست می نویسد که مزدبگیران کالایی هستند که در بازار خرید و فروش می شود. او همچنین ثابت می کند که یک ساعت شکسته دو بار در روز زمان دقیق را نشان می دهد.
حداقل دستمزد فدرال یک بخش ملی از اقتصاد جهانی است که ویل از آن چشم پوشی می کند. اجازه دهید به جایی برویم که او در مورد دولت، بازار و دستمزدها نمی داند.
پیمانهای تجارت آزاد نامناسب اکثریت قریب به اتفاق حقوق بگیران ایالات متحده را در رقابت مستقیم بازار با کارگران کمدرآمد در کشورهای در حال توسعه قرار میدهد. توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی نمونه ای است. در زمان ویلیام جفرسون کلینتون، رئیس جمهور دموکرات، اجرایی شد.
نفتا نمونه ای از مداخله عمو سام در بازار جهانی و ملی است. و این مداخله سطوح دستمزد اکثر کارگران ایالات متحده را به سمت پایین تنظیم کرده است، با افزایش اجباری حداقل دستمزد فدرال در پاسخ به چنین روندی. به طور کلی، یک نظرسنجی جدید توسط مرکز تحقیقاتی پیو برای مردم و مطبوعات "نشان داد که آمریکایی ها در مورد تجارت بسیار بیشتر از سودمندی آن را ابراز کردند." خیابان اصلی برخلاف ویل می داند ساعت چند است.
در عین حال، پیمانهای تجاری از برخی از کارگران آمریکایی با دستمزد بالا مانند ستوننویسهای سندیکایی مانند ویل محافظت میکند. بنابراین او نیازی به نگرانی ندارد که یک روزنامه نگار از یک کشور در حال توسعه با خوشحالی برای شغل خود با دستمزد بسیار کمتر درخواست دهد. دستمزدهای محافظت شده ویل به لطف مداخله دولت کار خوبی است اگر بتوانید آن را دریافت کنید.
بنابراین او می نویسد: «حداقل دستمزد باید در همه جا یکسان باشد: 0 دلار. نیروی کار یک کالاست. دولتها وقتی قیمتهای کالاها را تعیین میکنند، آشفتگی ایجاد میکنند
خوب، چرخش بازی جوانمردانه است، درست است؟ این آزمایش فکری را امتحان کنید. افزایش اجباری حداقل دستمزد فدرال به 7.25 دلار در ساعت از 5.15 دلار را رد کنید.
در همین حال، ویل و سایر کارگران پردرآمد ایالات متحده مانند پزشکان را وادار به رقابت با روزنامه نگاران و پزشکان کم درآمد از کشورهای در حال توسعه برای استخدام با حقوق در ایالات متحده کنید. شاید در آن صورت ایمان کور ویل به بازار تغییر کند اگر/وقتی کارفرمای او به وال مارت پست یا برخی از این قبیل کاغذهای با قیمت پایین و دستمزد پایین تبدیل شود.
چنین نتیجه ای ممکن است. روزنامه های روزانه درآمد تبلیغات و خوانندگان خود را از دست می دهند. در همین حال، شرکتهای سهام خصوصی که از پول نقد استفاده میکنند، خریداران بالقوه این اوراق هستند، و به همین دلیل میتوانند این قدرت را به عنوان مالک در اختیار آنها بگذارند تا تعداد نامشخصی از روزنامهنگاران آمریکایی را به وضعیت کارگرانی که با دستمزد ساعتی کار میکنند نزدیک به حداقل دستمزد فدرال کاهش دهند. ، که مطمئناً 7.25 دلار در ساعت از نرخ فعلی 5.15 دلار عبور می کند.
ست ساندرونسکی یکی از اعضای سازمان صلح ساکرامنتو و یکی از سردبیران نشریه مترقی ساکرامنتو چون مردم اهمیت دارند است. www.bpmnews.org/. می توان با او تماس گرفت: [ایمیل محافظت شده].
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا