اگرچه جنگ سرد ممکن است حدود بیست و پنج سال پیش به پایان رسیده باشد، اما همچنان به شیوه های غیرمنتظره ای بر سیاست معاصر تأثیر می گذارد. در میان فرزندان کنجکاو رویارویی ابرقدرت ها، ساکنان بریتانیا هستند انجمن هنری جکسون (HJS) یک اتاق فکر نومحافظه کار و موضوع الف گزارش جدید by اسپین واچ. هنری ام. «اسکوپ» جکسون از اوایل دهه 1950 تا زمان مرگش در سال 1983 یک سناتور دموکرات ایالات متحده برای ایالت واشنگتن بود.سوال برانگیز) غرایز مترقی را در خانه داشت اما در مخالفت شدید خود با سوسیالیسم و اتحاد جماهیر شوروی بود. در طول دهه 1950، او تنها در دوران اوج مک کارتیسم در کمیته فرعی تحقیقات سنا حضور داشت. مخالف مک کارتی زمانی که دموکرات های جنوبی شروع به به چالش کشیدن آشکار سناتور ویسکانسین کرده بودند.
با این حال، به عنوان نویسندگان گزارش توجه داشته باشیدثابتترین ویژگی جکسون... حمایت از ارتش بود. در دهه 1950، او به یکی از نمایندگان اصلی این ادعای نادرست مبنی بر وجود «شکاف موشکیبین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده، و از افزایش گسترده بودجه پنتاگون حمایت کرد. سهم عمده او در سیاست خارجی آمریکا مخالفت ستیزه جویانه اش با تنش زدایی با شوروی بود. در سال 1972، جکسون نقش مهمی در ایجاد آن داشت ائتلاف برای اکثریت دموکراتیک(CDM)، که به دنبال پایان دادن به حمایت دموکرات ها از سیاست تنش زدایی بود. در سال 1974، CDM ادعا کرد که تنش زدایی یک افسانه است و «هدف تنش زدایی به هیچ معنایی از اصطلاحی که آمریکایی ها می توانند بپذیرند، محقق نشده است. هیچ مدرکی دال بر تغییر اهداف شوروی وجود ندارد. تعداد قابل توجهی از گروه ویژه سیاست خارجی CDM به این گروه پیوستند کمیته خطر کنونی، که بسیاری از آنها قرار بود کارکنان دولت جنگ طلب ریگان در دهه 1980 را بر عهده بگیرند. خود جکسون در سال 1983 درگذشت. با توجه به ماهیت وخیم روابط ابرقدرت ها در طول «جنگ سرد جدید» در اوایل دهه 80، باید تصور کرد که او مردی شاد از دنیا رفته است.
HJS که در سال 2005 در کمبریج، انگلستان تأسیس شد، در ابتدا سرنخ خود را از دکترین مداخله گرانه لیبرال ضد تنش زدایی جکسون گرفت. همانطور که نویسندگان اسپین واچ گزارش می دهند ایدئولوژی نومحافظه کاران توصیف، بیشترین ارتباط را با دولت دوم بوش دارد، اما ریشه در نظامی گری لیبرال عضلانی دارد که هنری جکسون نمونه آن است. در واقع از جکسون به عنوان یک الهام بخش کلیدی توسط معماران جنگ عراق، مانند پل ولفوویتز و ریچارد پرل. به طور جالبی در طول عمر ده ساله خود، مسیر HJS منعکس کننده مسیر نومحافظه کاری بوده است. با گذشت زمان، HJS از دفاع از یک دکترین مداخله گرایانه تا حدودی دو حزبی به سمت موضعی آشکارا راست گرایانه تغییر مکان داده است.
تعدادی از نمایندگان حزب کارگر بریتانیا بیانیه تاسیس HJS را امضا کردند (اگرچه تعداد آنها از همتایان حزب محافظه کارشان بسیار بیشتر بود). و اگرچه اعضای لیبرالتر آن اخیراً به دنبال فاصله گرفتن از خود بودهاند، اما همچنان باقی میماند باقی مانده از حمایت در جناح راست حزب کارگر بریتانیا. رئیس و مؤسس HJS، آکادمیک کمبریج بود برندن سیمز. تصور او از این سازمان تا حدی ناشی از ناامیدی او از سیاست خارجی بریتانیا در طول جنگ بوسنی در اوایل دهه 1990 بود. علیرغم مخالفت آمریکا، دولت بریتانیا به حمایت از تحریم تسلیحاتی سازمان ملل که توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد در سپتامبر 1991 اجرا شد، ادامه داد. در سال 2001 سیمز بهترین ساعت: بریتانیا و نابودی بوسنی را منتشر کرد. . در کتاب سیمز نظر که: «رهبران سیاسی [بریتانیا] دچار نوعی بدبینی محافظهکار شدند که نه تنها مداخله نظامی را رد میکردند، بلکه از مداخله هر کس دیگری، بهویژه آمریکاییها، جلوگیری میکردند». دیگر اعضای موسس آینده HJS نزدیک به اتحاد برای دفاع از بوسنی و هرزگوین بودند که حمایت فراحزبی از جمله جناح چپ حزب کارگر را به خود جلب کرد. در این دوره اولیه پس از جنگ سرد بود که دکترین اکنون به طور جدی بی اعتبار شده است مسئولیت حفاظت (R2P) شروع به توسعه و جلب توجه در طیف سیاسی بریتانیا کرد.
با این حال، HJS تا دو سال پس از تهاجم به عراق، در جریان ضد شورش شدیدی که در پی اشغال انگلیسی-آمریکایی به وجود آمد، تأسیس نشد. به یک معنا، HJS در شکل اولیه خود به سادگی قایق را از دست داده بود. در سال 2005، مقیاس خشونت در عراق و افغانستان به طور جدی دکترین مداخله بشردوستانه را به خطر انداخت. و مداخله گران لیبرال شروع به فاصله گرفتن از سیاست خارجی تونی بلر و جورج دبلیو بوش کرده بودند.
با فرسایش یکی از ستون های پایه حمایتی، HJS قاطعانه به یک موقعیت نومحافظه کارانه تغییر مکان داد. جایی که زمانی تلاش میکرد تا حمایتهای فراحزبی را برای مداخلات ظاهراً بشردوستانه مخدوش کند، اولویتهایش به یک دستور کار آشکارا نومحافظهکارانه متشکل از یک خط به شدت طرفدار اسرائیل و ترویج سیاستهای اسلامهراسی در بریتانیا تغییر یافت. تا سال 2007، HJS تا حد زیادی تحت کنترل مدیر اجرایی قرار گرفت آلن مندوزا، که در ادامه بسیاری از کارکنان قدیمی HJS را با افرادی جایگزین کرد فقط روزنامه نگاری، یک گروه نظارتی متعصب طرفدار اسرائیل. در سال 2009، HJS که اکنون از نظر ایدئولوژیک مجدداً همسو شده است، سازمانی به نام راه اندازی کرد حقوق دانشجو (اگرچه HJS تا سال 2013 آن را به عنوان پروژه خود تصدیق نکرد). هدف ظاهراً مبارزه با افراط گرایی در محوطه دانشگاه ها بوده است متهم از: هدف قرار دادن نامتناسب و غیرمنصفانه دانشجویان مسلمان، کمک به به حاشیه راندن و طرد شدن آنها، آسیب رساندن به انسجام دانشگاه و تغذیه روند رو به رشد گفتمان اسلام هراسی در جامعه گسترده تر. سازمان به دنبال آن بوده است معاشرت کردن جوامع اسلامی دانشگاهی با افراط گرایی با ارائه نادرست داده ها برای ایجاد این تصور که درصد بالایی از رویدادهای سخنرانی که توسط جوامع اسلامی برگزار می شود، تفکیک جنسیتی دارند. چندین روزنامه و پخش کننده اصلی این ادعاهای نادرست را دریافت کردند.
یکی از کسانی که مندوزا به کشتی آورده بود داگلاس موری، که دستیار مدیر HJS شد. موری سابقه اظهارات بحث برانگیز در مورد اسلام و مهاجرت را دارد. در مارس 2011، در پاسخ به انتشار 2011 انگلیسیسرشماری، موری نوشت مقاله ای که در آن اظهار داشت: "لندن به یک کشور خارجی تبدیل شده است..." و "این [مهاجرت]... ما را فقیرتر کرده است، منابع ما را خالی کرده و اقدامات فرهنگی را به ارمغان آورده است که می توانیم بدون آن انجام دهیم." او یک مورد سوء استفاده جنسی در آکسفوردشایر را به عنوان نمونه ای از اقدامات فرهنگی ذکر کرد. موری در سال 2009 توضیح داد رابرت اسپنسر "اسلامی سازی آمریکا را متوقف کنید" (SIOA) به عنوان یک "دانشمند بسیار درخشان". دیدگاههای اسپنسر در مورد اسلام به قدری ظالمانه است که حتی مبلغان حزبی برای اسرائیل مانند آبراهام فاکسمن از اتحادیه ضد افترا نیز به شدت به آن اشاره کردهاند. از او انتقاد کرد.
تغییر قاطع HJS به راست مزایای خاصی را برای این سازمان به ارمغان آورده است. یکی از آنها به دست آوردن توانایی بهره برداری از سرمایه های مالی لابی اسرائیل بوده است. HJS فاش نمی کند که تامین کنندگان مالی آن چه کسانی هستند و حتی از حمایت از برخی از پارلمان بریتانیا کناره گیری کرد گروه های پارلمانی همه حزبی برای اینکه مجبور نباشیم حامیان آن را فاش کنیم. با این حال، نویسندگان گزارش Spinwatch همپوشانی قابل توجهی بین تامین کنندگان مالی HJS و دیگر حامیان اسرائیل یافته اند. برای مثاللرد کالمزبزرگترین کمک کننده HJS در سال 2013، در طول جنگ لبنان در سال 2006 به شدت از اسرائیل حمایت کرد. کالمز وزیر امور خارجه در سایه آن زمان، ویلیام هیگ را به دلیل داشتن جرأت توصیف حمله اسرائیل به لبنان به عنوان «نامتناسب» به عنوان «منتقد صندلی نادان» توصیف کرد.
***
در سال 2012، HJS شعبه ایالات متحده خود را راه اندازی کرد - چیزی که با توجه به میراث آمریکایی HJS و حرکت به سمت یک موضع برده وار طرفدار آمریکا و اسرائیل، امری اجتناب ناپذیر بود. منعکس کننده آن تغییر، بنیانگذار مدیر اجرایی شاخه آمریکایی بود ایلانا دکر، قبلاً مدیر آیپک - مهم ترین سازمان لابی اسرائیل است. تا زمان نگارش این مقاله، اطلاعات چندانی در مورد شاخه آمریکا در دست نیست، اما ارزش توجه به ادامه فعالیت های انجمن هنری جکسون را دارد، زیرا این سازمان وارد سومین عمل خود می شود و فعالیت های خود را در فرهنگ سیاسی که اولین الهام بخش ایجاد آن بود، گسترش می دهد. .
الکس دوهرتی یکی از بنیانگذاران است پروژه چپ جدید و دانشجوی کارشناسی ارشد در بخش مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن. او نوشته است برای مجله Z و دموکراسی باز در میان سایر نشریات می توانید او را در توییتر دنبال کنید @alexdoherty7
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا