منبع: رویاهای مشترک
خوزه نامزد راست افراطی ریاست جمهوری آنتونیو کاست افزایش یافت پیروزی در دور اول انتخابات شیلی در روز یکشنبه، با کسب 28 درصد آرا و راه اندازی دور دوم در ماه دسامبر در مقابل گابریل بوریک، نایب قهرمان چپ، که 26 درصد از آرا را به دست آورد، برگزار شد.
این دو نامزد به سختی می توانند متفاوت تر از این باشند. کاست، نماینده سابق کنگره 55 ساله و حامی دیکتاتور نظامی فقید آگوستو پینوشه - که به زور تحمیل شد نئولیبرال اصلاحات پس از برکناری سالوادور آلنده، رئیس جمهور سوسیالیست منتخب دموکراتیک در یک حکومت خونین مورد حمایت ایالات متحده کودتا در 11 سپتامبر 1973 - قرعه کشی کرده است مقایسه به دیگر اقتدارگرایان راستگرا، از جمله ژایر بولسونارو، رئیسجمهور برزیل و دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا.
در طول مبارزات ارتجاعی خود، کاست، مخالف کاتولیک سقط جنین و برابری ازدواج، این کار را انجام داده است عهد برای مقابله با جرم و جنایت و مهاجرت، فراخوانی برای ایجاد یک خندق وسیع برای جلوگیری از مهاجران احتمالی.
از سوی دیگر، نماینده کنگره، بوریک، به عنوان یک رهبر کلیدی، در کنار قانونگذاران دیگر کامیلا والهو و جورجیو جکسون، در سال 2011 به شهرت رسید. جنبش دانشجویی آموزش عالی دولتی رایگان و با کیفیت
مترقی 35 ساله دارد حمایت برای بهبودی از بحران کرونا که نابرابری و تخریب محیط زیست را مهار می کند، با تمرکز بر گسترش و بهبود دولت رفاه شیلی - توسعه نیافته و به شدت خصوصی شده از زمان مداخلات پسران شیکاگو در دوران پینوشه، گروهی از اقتصاددانان بنیادگرای بازار که توسط میلتون آموزش دیده بودند. فریدمن و دیگران.
از آنجایی که هیچ نامزدی اکثریت مطلق را به دست نیاورد، کاست از حزب راست افراطی جمهوری خواه و بوریک از جناح چپ جبهه گسترده دوباره در 19 دسامبر به مصاف هم خواهند رفت.
سباستین پینیرا، رئیسجمهور راستگرای کنونی - که دوره قبلی ریاست جمهوری او از سال 2010 تا 2014، مصادف با جنبش دانشجویی سراسری بود که بوریک رهبر آن بود - طبق قانون از درخواست یک دوره متوالی منع شد.
در یک علامت نگران کننده برای بوریک در آستانه دور دوم انتخابات ماه آینده، نامزدهای بازنده راست میانه - از جمله تاجر و اقتصاددان مشهور فرانکو پاریسی، که کل مبارزات انتخاباتی خود را از ایالات متحده بدون پا گذاشتن در شیلی انجام داد، و سباستین سیشل - بهتر از آنها عمل کردند. همتایان متمایل به چپ، مانند یسنا پرووست.
کنگره نیز در آخر هفته گذشته، با به دست آوردن مجدد کنترل سنا، در حال بازی بود رویترز گزارش:
همچنین یکشنبه شب همه 155 کرسی مجلس سفلی شیلی، 27 کرسی از 50 کرسی مجلس اعلای این کشور و همه سمت ها در 16 شورای منطقه ای این کشور برای تصاحب در نظر گرفته شد.
قانونگذاران ائتلاف های راست افراطی و محافظه کار به نظر می رسیدند که شب را با 23 کرسی در سنا به پایان می برند، در حالی که به نظر می رسید قانونگذاران ائتلاف های چپ میانه و چپ تندرو با 22 کرسی به پایان می رسند. پنج کرسی باقیمانده به افراد مستقلی رسید که به هیچ ائتلاف سیاسی بزرگی وابسته نیستند.
پزوها و سهام شیلی در پی تجدید حیات جناح راست اوج گرفتند. خبری بلومبرگ گزارش. با این حال، این خبرگزاری خاطرنشان کرد که دور بعدی انتخابات همچنان کاملاً باز است: «نظرسنجی که توسط Cadem بین 19 و 21 نوامبر انجام شد و روز دوشنبه منتشر شد، نشان داد کاست و بوریک در سناریوی دور دوم با 39 درصد مساوی بودند.
دیوید آدلر، هماهنگ کننده عمومی بین المللی مترقی، که فرستاده نمایندگان به شیلی به مشاهده کردن در انتخابات، به حامیان کاست هشدار داد که یک صفحه از «کتاب بازی اقتدارگرایانه جدید» را که توسط مغلوب ساختن پیشی جستن و بلسنارودر صورت پیروزی بوریچ در ماه آینده، پیشگیرانه به خدمات انتخاباتی شیلی حمله کرده اند تا "بی اعتمادی به نهادهای دموکراتیک بکارند و راه را برای ادعاهای دروغین تقلب هموار کنند".
عملکرد خوب راستگرایان در روز یکشنبه - از جمله پیروزی کاست و همچنین تعداد آرای رایدهی شده به سایر محافظهکاران - با مسیر سیاسی اخیر شیلی ناسازگار بود.
پلاتفرم سوسیال دمکراتیک بوریچ، که تا کاست به راحتی رقابت را رهبری کرد اسلحه شده است احساسات ضد مهاجر یک ماه پیش، بیشتر با تمایل عمومی در شیلی برای قانون اساسی جدیدی که دسترسی جهانی به کالاهای عمومی را تضمین می کند، هماهنگی بیشتری دارد.
قانون اساسی نئولیبرال پینوشه، که در سال 1980 در شرایط ضد دمکراتیک تصویب شد و بیش از سه دهه پس از پایان حکومت نظامی او دست نخورده باقی مانده است، ثابت کرده است که یک قانون اساسی است. مانع به اصلاحات برابری طلبانه
به دلیل موج مداوم ناآرامی های اجتماعی که منفجر شد در اکتبر 2019 به دنبال یک افزایش کرایه حمل و نقل اما شیلیایی ها اصرار دارند که اینطور بوده است جرقه زد پس از 30 سال ریاضت اقتصادی پس از دیکتاتوری به جای 30 پزو، پینیرا مجبور شد یک همهپرسی برنامه ریزی کند تا به شهروندان اجازه دهد در مورد بازنویسی قانون اساسی کشور تصمیم بگیرند. اما نه قبل از آن که دولت او معترضان را با خشونت سرکوب کند، کشتن 36 نفر و کور کردن صدها نفر دیگر
پس از اینکه همه پرسی به دلیل همه گیری کووید-19 به تعویق افتاد، شیلیایی ها در اکتبر گذشته رای داده با اختلاف 4 به 1 برای پیش نویس قانون اساسی جدید. و در یک رای دیگر در ماه مه، آنها انتخاب شده فهرستی مترقی از نمایندگان مجلس مؤسسان که وظیفه دارند قانون اساسی پینوشه را بازنویسی کنند و این امید را ایجاد می کند که بدنه تحت رهبری شهروندان منشور رهایی بخش تولید کند.
برخلاف رفراندوم اکتبر 2020، که طی آن رای دهندگان طبقه کارگر با اشتیاق در پای صندوق های رای حاضر شدند، شرکت در روز یکشنبه زیر 50٪.
«ممتنع اغلب در شیلی زیاد است» گاردین گزارش. از زمانی که رای گیری در سال 2013 داوطلبانه شد، دور اول انتخابات ریاست جمهوری هرگز بیش از نیمی از رای دهندگان ثبت نام شده شرکت نکردند.
سرنوشت انتخاباتی بوریچ تا حد زیادی به میزان توانایی مبارزات انتخاباتی او برای متقاعد کردن میلیونها شیلیایی که اخیراً خواستار یک سند حکومتی دموکراتیکتر برای حمایت از او در دور دوم انتخابات ماه آینده بودند، بستگی دارد.
ملانی کروز، مدرس سیاست بینالملل در دانشگاه لستر، استدلال کرد دوشنبه در تریبون این مجله که "نیروهای مترقی نتوانسته اند به برخی از روایت های غالب پخش شده توسط کاست بپردازند، به ویژه مسائل مربوط به امنیت، جنایت، و قانون و نظم."
کروز خاطرنشان کرد: «سخنرانی کاست در روز یکشنبه در قالب ایدههای «آزادی» [از کمونیسم]، «صلح» [از مردم ماپوچه] و «نظم» [از سوی مهاجران] تنظیم شد. اما این پیام برای جلب توجه به احساسات عمیقتر ناامنی و ترس ایجاد شده توسط نئولیبرالیسم ارائه شد - چیزی که فاشیستها و ناسیونالیستهای افراطی قبلاً از آن استفاده کرده بودند.
کروز نوشت: «مدیریت ترس ابزار قدرتمندی است. ترس از کمونیسم، ترس از تروریسم، ترس از مهاجران، ترس از دیگری، به عنوان یک گفتمان تکراری، نارضایتی از بیعدالتیهای اجتماعی و اقتصادی را با موفقیت به سمت سازماندهی مجدد قدرتهای سرکوبگر و واپسگرا که عمیقاً در نخبگان ملی سنتی ریشه دواندهاند، تبدیل کرده است.»
او افزود: «چپ باید از قبل به این نگرانیها و مسائل رسیدگی کند. درک این موضوع که مردم شیلی به طور طبیعی در زمینه مسائل مهاجرت، حقوق زنان و توزیع ثروت مترقی نیستند، می تواند به آنها اجازه دهد تا از سکوتی که برخی در برابر پروژه مترقی خود دارند عبور کنند. پرداختن به ترس ها ممکن است تنها راه حل باشد، زیرا وقتی بربریت در خانه شما را می زند، زمانی برای شکست خوردن نیست.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا