منبع: FAIR
عکس از Arif_Photolove1990/Shutterstock.com
هنگامی که جنیفر نوزو، محقق ارشد مرکز امنیت سلامت جانز هاپکینز، در نیویورک تایمز (3/10/20) اینکه تعطیلی مدارس K-12 ممکن است در مبارزه با کووید-19 غیر ضروری باشد، زیرا کودکان به ندرت در اثر قرار گرفتن در معرض آن بیمار می شوند، یک حذف عجیب وجود داشت. آیا یک محقق بهداشت عمومی که در مورد مدارس برای روزنامه برجسته کشور می نویسد، نباید کاملاً آگاه باشد که مدارس نیز مملو از بزرگسالان هستند - از معلمان تا مدیران، کارگران مواد غذایی تا درمانگران؟ بسیاری از آنها در گروه سنی 45 تا 64 سال قرار دارند مرگ بر اثر کرونا با نرخی تقریباً برابر با نسبت آنها از جمعیت. افسوس، سردبیران این مشکل را از دست دادند.
نسخه هایی از این نوع نظارت در پوشش اخیر بحث در مورد اینکه آیا مدارس باید در تابستان و پاییز بازگشایی شوند یا خیر، ظاهر شده است. اکنون که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در این باره گفت، بحث داغ شده است توییتر (5/24/20) که مدارس باید بازگشایی شوند. در فاکس نیوز (5/25/20استیو هیلتون، کارشناس، با صدای بلند گفت که مدارس باید بازگشایی شوند، و اقدامات فاصلهگذاری عمومی برای جلوگیری از گسترش ویروس را «مقررات بیش از حد تجویزی» خواند که «معمولی از طرز فکر کودکانه نخبگان حاکم تکنوکرات ما است».
بسیاری از فروشگاهها نمیتوانند با اتحادیههای کارگری که در صورت بازگشایی بیش از حد عجولانه انجام شود، با ورود به فضاهای مدرسه فیزیکی در معرض خطراتی قرار میگیرند.
به عنوان مثال، کوین درام از مادر جونز (5/23/20) به چند مطالعه پزشکی تکیه کرد - او اذعان می کند که "هیچ یک از اینها دلیل قطعی نیست" - برای این سوال که آیا تعطیلی مدارس تأثیر معنی داری بر توقف گسترش کووید-19 دارد یا خیر. مقاله او شامل هیچ نظری از سوی سازمانهایی که نماینده پرسنل مدارس هستند، یا هیچ اشارهای به خطر برای کارکنان بزرگسال مدارس ندارد.
امیلی اوستر اقتصاددان از دانشگاه براون در این مقاله نوشت واشنگتن پست (5/11/20) که مدارس می توانند مسیری برای بازگشایی داشته باشند و برخلاف گذشته بار تصدیق کرد که مدارس شامل کارگران بزرگسالی است که ممکن است در معرض عفونت باشند. با این حال، هیچ نظر آشکاری از سوی خود کارگران که در معرض خطر قرار می گیرند، وجود نداشت.
حتی گچبری (5/21/20) در پوشش احتمال بازگشایی مدارس نیویورک، علیرغم اینکه منبعی برای اخبار آموزش و پرورش بود، به زاویه اتحادیه یا کارگری دست نزد.
La شیکاگو سان تایمز (5/8/20) پاسخ اتحادیه معلمان شیکاگو به تمایل شهردار برای بازگشایی مدارس را پوشش داد. البته این حقیقت تلخ را برملا کرد که در اطلاعیه شهردار از اتحادیه برای یافتن مسیری برای بازگشایی مشورت نشده است.
La وال استریت ژورنال (5/25/20) با استناد به فدراسیون معلمان آمریکا و همچنین مدیران، معلمان و والدین، سن نسبتاً کامل تری را ارائه کرد.
La نیویورکر (5/24/20) همچنین به نگرانی های اتحادیه معلمان شهر نیویورک اشاره کرد، اما هشداری را اضافه کرد: «در تصمیم گیری برای بازگشایی، سیاستمداران و مسئولان مدرسه باید به همه طرف های درگیر گوش فرا دهند. این شامل معلمان و خانواده ها نیز می شود.»
این قاب بندی یک دوگانگی کاذب است که باعث تداوم آن می شود اسطوره راست که اتحادیههای بخش دولتی سازمانهایی هستند که با والدین رقابت میکنند، نه کارگزاران کارگری که با رؤسای دولت شهری و ایالتی چانهزنی میکنند. این اشتباه است که القا کنیم معلمان و کارکنان مدرسه مانند والدین در آینده مدارس خود سرمایه گذاری نمی کنند. ناگفته نماند که این دوگانگی این واقعیت را نادیده می گیرد که بسیاری از اعضای اتحادیه آموزشی خود والدین مدارس دولتی هستند.
کارکنان مدارس یکی از بخشهایی هستند که بیشترین آسیب را در این بیماری همهگیر دیدهاند. شهر نیویورک WABC (5/11/20) گزارش داد که حداقل 74 کارمند شورای آموزش بر اثر کووید-19 جان باخته اند، و فدراسیون متحد معلمان شهر نیویورک نیز درگذشت. با ما که با هوشیاری نشان میدهد که چقدر این همهگیری برای معلمان ویرانگر بوده است و آنها را در کنار شهر نیویورک قرار داده است. کارگران ترانزیت به عنوان شغلی که مرگ بسیار زیادی را به خود دیده است.
زاویه اتحادیه در این بحث مهم است، زیرا معلمان و سایر کارگران بیشترین دانش را در مورد اینکه آیا مناطق مدارس تجهیزات و دانش مناسب برای آماده شدن برای بازگشایی دارند یا خیر دارند و همچنین می توانند در مورد خطرات و نگرانی های طولانی مدت آموزش از راه دور صحبت کنند. یک اتحادیه خوب مراقب ایمنی و سلامت کارگران است که در مدارس اغلب به معنای ایمنی دانش آموزان نیز هست.
و مدارس بازگشایی شده فقط به این معنی نیست که خود مدارس می توانند مراکز انتقال باشند. به خصوص در مناطق شهری مانند شهر نیویورک که به شدت آسیب دیده است، هزاران کارگر سوار مترو و اتوبوس می شوند و به طور بالقوه شیوع را تسریع می کنند.
هم در مطبوعات و هم در دولت، بسیاری از معلمان در نقاط داغ کووید-19 احساس نمی کنند شنیده می شوند. همانطور که جیا لی، یک فعال برجسته UFT و معلم آموزش ویژه شهر نیویورک، به FAIR گفت:
هیچ کس، و منظورم هیچ کس، از ما نمی پرسد که اوضاع چگونه پیش می رود، و فکر می کنیم چه چیزی برای حمایت از دانش آموزان ما لازم است، چه رسد به اینکه در مورد آنچه که برای بازگشایی مدارس نیاز است، اطلاعات دریافت کنیم.
تعطیلی مدارس برخی از سخت ترین مصائب را برای خانواده ها در این بیماری همه گیر ایجاد کرده است. والدین سعی می کنند در حالی که بر تکالیف از راه دور برای فرزندان خود نظارت می کنند، از خانه کار کنند، که هم از نظر فنی و هم از نظر وجودی می تواند ناامید کننده باشد: آیا درس های ویدیویی واقعاً می تواند مدرسه اجتماعی شدن را برای کودکان خردسال بازآفرینی کند؟ و معلمان در انتهای دیگر جلسات ویدیویی با همان ناامیدیها دست و پنجه نرم میکنند و اغلب مجبورند زندگی کاری خود را با تربیت والدین و آموزش خانگی خود متعادل کنند.
و مدارس، در عصر فرسایش خدمات عمومی برای فقرا، به عنوان یک نهاد مهم برای کودکان فقیر عمل می کنند: مدرسه اغلب جایی است که این کودکان غذا و مراقبت های پزشکی دریافت می کنند.
اشتیاق برای بازگشایی مدارس قابل درک است، اما با توجه به شدت این بحران، تصمیم گیری باید پس از بررسی همه جانبه همه عوامل، که شامل صدای کارگرانی است که بیشترین ریسک را می پذیرند، گرفته شود. و پوشش این فرآیند باید شامل آن صداها نیز باشد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا