به عنوان سازمان ملل اجلاس اقلیم اقلیم سایت رسمی سازمان ملل در 23 سپتامبر نزدیک می شود اقدامات فردی که مردم می توانند برای کاهش ردپای کربن خود استفاده کنند. اما در سرتاسر جهان، فعالان به صورت دسته جمعی عمل می کنند حمله هماهنگ جهانی آب و هوا.
اقدامات جمعی محلی نیز می تواند امید را القا کند، همانطور که توسط فعالان کنیایی نشان داده شده است، که به تازگی یک پیروزی کلیدی را در مبارزات چند ساله علیه یک کارخانه زغال سنگ پیشنهادی در سواحل کنیا به دست آوردند.
این تابستان دادگاه ملی محیط زیست کنیا یک حکم تاریخی صادر کرد که برنامه های شرکت آمو پاور را برای ساخت یک نیروگاه زغال سنگ 1050 مگاواتی در لامو، یک سایت میراث جهانی در سواحل کنیا، متوقف کرد. این پیروزی در برابر پروژه 2 میلیارد دلاری به دنبال سال ها سازماندهی توسط گروه های محلی و ملی محیط زیست بود. فعالان آب و هوا در سراسر جهان به دلیل پیشبرد کمپین جهانی برای مبارزه با سوخت های فسیلی از آن استقبال کردند.
من در ژوئن با فعالان کنیایی به عنوان بخشی از تحقیق درباره روابط چین و کنیا که با تحقیق پایان نامه من در یک دهه پیش آغاز شد، مصاحبه کردم.
حتی زمانی که چین و ایالات متحده از زغال سنگ به عنوان یک فناوری در حال مرگ فاصله می گیرند، هر دو به ارتقای انرژی زغال سنگ در کشورهای در حال توسعه ادامه می دهند. آنها اغلب متحدانی را در نخبگان محلی می یابند که علیرغم مخالفت افکار عمومی و کارشناسان توسعه انرژی، مشتاق عمل به عنوان شریک هستند.
گزینه زغال سنگ در کنیا به ویژه مشکوک است، زیرا این کشور یک پیشگام در استفاده از انرژی های تجدیدپذیراز جمله انرژی آبی، زمین گرمایی، انرژی بادی و خورشیدی خارج از شبکه.
چشم انداز 2030 کنیا، یک طرح توسعه اقتصادی، به عنوان انگیزه ای برای کارخانه زغال سنگ لامو عمل کرد. این کارخانه قرار بود بخشی از یک پروژه زیرساختی به نام LAPSSET (بندر لامو-سودان جنوبی-حمل و نقل اتیوپی) که سه کشور را به هم متصل می کند. لامو در حال حاضر میزبان یک پالایشگاه نفت، دو خط لوله نفت و یک بندر 32 اسکله است که ساخت آن از قبل آغاز شده است.
این پروژه توسط شرکت آمو پاور، متعلق به سرمایه گذاران خصوصی کنیایی است. مشارکت خارجی شامل بانکها و شرکتهای ساختمانی چینی میشود، در حالی که جنرال الکتریک قراردادی برای فناوری به اصطلاح «زغالسنگ پاک» دارد. من در میان کنیاییها ظن شدیدی پیدا کردم که این پروژه وسیلهای برای پرداخت به منافع خاص است. بسیاری بر این باورند که مقامات دولتی به ضرر مالیات دهندگان سود خواهند برد، به ویژه با ضمانت 25 ساله برای خرید انرژی توسط شرکت دولتی برق حتی در صورت عدم نیاز به برق.
طرح LAPSSET دوام طولانی مدت صنایع سوخت فسیلی را فرض می کند. اما کنیا در زمینه انرژی های تجدیدپذیر پیشرو بوده است و انرژی زمین گرمایی و آبی اکنون منابع اصلی برق هستند.
این کشور دارای بزرگترین مزرعه بادی در آفریقا است و سیستم نوآورانه M-Kopa کنیا انرژی خورشیدی را برای 750,000 خانوار در شرق آفریقا به خانه آورده است. منابع تجدیدپذیر فراهم می کند 72 درصد از انرژی مصرف شده در کنیا، در مقایسه با تنها 10 درصد در ایالات متحده و 13 درصد در چین کارشناسان کنیایی و بین المللی با این موضوع موافق هستند پیشبینیهای مصرف انرژی که دولت بر اساس برنامههای خود مبتنی بود، بیش از حد برآورد شدو نیازهای آینده را می توان به راحتی بدون زغال سنگ برآورده کرد.
خوشبختانه، کنیا دارای قوانین زیست محیطی مترقی، قوه قضاییه قوی در مورد مسائل زیست محیطی و نظارت فعال توسط دادگاه ملی محیط زیست و مرجع ملی مدیریت محیط زیست. این کشور همچنین دارای سابقه فعالیت های زیست محیطی است. فعالان محلی در لامو بلافاصله پس از اعلام برنامه های دولت برای کارخانه زغال سنگ شروع به بسیج کردند و زمینه را برای پیروزی فعلی فراهم کردند.
ساکنان لامو در ابتدا به روی چشم انداز ایجاد شغل باز بودند، اما ساکنان محلی به من گفتند که یک نفر از لامو را نمی شناسند که در سایت پروژه LAPSSET استخدام شده باشد. وقتی اعضای جامعه متوجه شدند که با آنها مشورت نمی شود و زمین آنها در حال تصاحب است، تشکیل دادند لامو را نجات دهید. در سال 2010، Save Lamu به آن پیوست عدالت طبیعی، یک سازمان مستقر در آفریقای جنوبی با دفاتر در نایروبی، برای شروع مشاوره در 34 روستا و با 40 سازمان در شهرستان لامو. این منجر به پروتکل جامعه زیست فرهنگی شهرستان لامویک چشم انداز توسعه جایگزین برای جامعه خود.
در اواخر سال 2016، ائتلافی از سازمان ها از جمله لامو را نجات دهید, عدالت طبیعی, 350.orgو صلح سبز آفریقا تشکیل کنیا را زائل زدایی کنید به چالش کشیدن توسعه کارخانه زغال سنگ و ترویج 100 درصد انرژی های تجدید پذیر در کنیا. این گروه از رسانه های اجتماعی و کسب درآمد، اقدام مستقیم و نامه نگاری برای برجسته کردن تأثیرات منفی زغال سنگ و سازماندهی حوزه های انتخاباتی کلیدی کنیا برای به چالش کشیدن سیاست های انرژی قهقرایی استفاده کرده است.
به خصوص فعالان زنان، نیز بسیج شده اند حوضه موی، به عنوان محل استخراج جدید زغال سنگ تعیین شده است، اگرچه منابع اولیه از آفریقای جنوبی وارد می شود. در یک جلسه اجتماعی در آنجا، از گروهی متشکل از 100 نفر از ساکنان، که اکثراً کشاورز بودند، پرسیدند: "توسعه برای شما چیست؟" در پاسخ، شرکت کنندگان بر ارتباط نزدیک بین محیط زیست و معیشت پایدار و همچنین پیوندهای اجدادی و معنوی با زمین تاکید کردند.
یک زن اظهار داشت: «دولت باید به جامعه ما کمک کند تا به کشاورزی که در حال حاضر وجود دارد، ارزش بیشتری بیافزاید. ما می خواهیم هندوانه بکاریم نه معادن زغال سنگ." یکی از فعالان لامو از سفر به مناطق معدن زغال سنگ در آفریقای جنوبی گزارش داد، جایی که آلودگی هوا منجر به بیماری شدید معدنچیان و خانواده های آنها شده است. در جلسه Mui Basin، من احساس کردم که حتی اگر مردم در درجه اول نگران تهدیدات فوری برای سلامتی و معیشت خود بودند، افق دید آنها فراتر از سطح محلی گسترش یافته است.
حکم صادر شده توسط دادگاه ملی محیط زیست سیگنالی را به دولت کنیا و بازیگران خارجی مانند چین ارسال کرد که در سازماندهی هماهنگ و پایدار جامعه قدرت وجود دارد. پس از آن، سفیر چین با فعالان محیط زیست دیدار کرد و گفت که چین تصمیمات کنیا را به تعویق خواهد انداخت. با این حال، سفیر ایالات متحده - منصوب ترامپ - یک روز قبل از صدور حکم توییت کرد زغال سنگ "تمیزترین و کم هزینه ترین گزینه" بود.
منافع مشترک در کنیا، چین و ایالات متحده احتمالاً برای احیای این پروژه تلاش خواهند کرد. اما فعالان قصد دارند با ادامه تعامل با مردم کنیا، فشار بر مقامات منتخب، ایجاد حمایت بینالمللی و طرح چالشهای قانونی، حرکت خود را حفظ کنند. آنها قادر خواهند بود بر پیروزی خود، که نه تنها برای کنیا، بلکه برای آفریقا و فراتر از آن، مهم است، ادامه دهند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا