بیش از 2,000 نفر در تظاهرات نیویورک، روز دوشنبه، 27 اوت، در آلبانی، نیویورک شرکت کردند.
اما این فقط اعداد نبود که قابل توجه بود.
این دیدگاهی بود که سخنرانان متعدد در راهپیماییهای پیش و پس از راهپیمایی بیان کردند که کومو باید به چالش تاریخ برود و با تاریخ رهبران ایالتی نیویورک مانند فرانکلین دلانو روزولت ارتباط برقرار کند. به جای اجازه دادن به فرکینگ، او باید برنامه انرژی سبز را بپذیرد تا نیویورک را به یک رهبر ملی تبدیل کند تا از سوختهای فسیلی به سمت اقتصاد پاک، اشتغالزا و کاملاً ممکن انرژی تجدیدپذیر که ما به آن نیاز فوری داریم، تبدیل شود.
این عزم این بود که اگر کومو در برابر خواستههای یک صنعت گاز تشنه سود سر فرود آورد و آنها را آزاد کند، هزاران نفر آماده هستند تا بدنهای خود را به خطر بیندازند، خطر دستگیری و زندان را به خطر بیندازند تا عملیاتهای شکستن را مختل کنند و متوقف کنند. 3,200 نفر پیش از تظاهرات، در صورت لزوم، «تعهد مقاومت بدون خشونت» را امضا کرده بودند.
این روح اتحاد بود، صحبت از روی صحنه در مورد خانواده ای که این جنبش بدون شکست به آن تبدیل شده است، در مورد دوستی ها و ارتباطاتی که ایجاد شده است، زیرا مردم در سراسر ایالت در شهرها و شهرهای خود به یکدیگر پیوسته اند تا موضع بگیرند. در برابر شکافنده ها
این ترکیبی از مردم از مردم پایه با رهبران ملی مانند جاش فاکس و بیل مک کیبن و شخصیت های برجسته ای مانند دبرا وینگر بود، نه فقط در صحنه تا بلندگوها، بلکه در تعاملات در پارک ها و خیابان ها در طول تقریباً یک دوره طولانی. چهار ساعت از عمل این احساس کامل یک جنبش مردمی را داشت که درک میکرد، همانطور که ما برای متوقف کردن فرک کردن و ایجاد یک دموکراسی واقعی که در آن مردم حکومت میکنند، نه شرکتها، مبارزه میکنیم، باید با یکدیگر به شیوههایی که محترمانه و مشارکتکننده باشد تعامل داشته باشیم.
در نهایت، این احساس بود که مهم نیست کومو چه کاری انجام دهد، جنبش بدون شکست در نیویورک کل جنبش را علیه شکستگی و تغییرات آب و هوایی و برای یک جامعه جدید به جلو حرکت خواهد داد.
از شما، نیویورکی ها، برای مثال زدن در این زمان حساس متشکرم.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا