In "کنار آمدن با چاوز" کامرون حذف محدودیتهای دوره در ونزوئلا را بیان میکند، که به رئیسجمهور چاوز اجازه میدهد تا در سال 2012 مجدداً برای انتخاب مجدد نامزد شود، طبق سنت اقتدارگرایانه گستردهتر آمریکای لاتین. با این حال در آمریکای لاتین، روسای جمهور چنین هستند از نظر قانونی خیلی قوی به ندرت دلیلی برای فروپاشی در اقتدارگرایی بوده است. اینکه این قدرت غیر لیبرال است تا ضد دموکراتیک، یک تمایز حیاتی است.
سیستم کنترل و تعادل، اگرچه مهم است، اما به نظر نمی رسد ضمنی در منطق «حکومت مردم، توسط مردم و برای مردم» باشد. چنین نظامهایی در واقع از یک سنت لیبرال با نگرانیهایش برای پتانسیل درون نظامهای دموکراتیک، برگرفته شدهاند "استبداد اکثریت".
چنین پتانسیلی به وضوح در سیستم بریتانیا نهفته است، جایی که حاکمیت پارلمان اکثریت خود را در صورتی که شروع به سرکوب حقوق اقلیت ها کنند عملاً کنترل نشده باقی می گذارد. پناهجویان بار این پتانسیل را احساس کرده اند، زیرا تبدیل به قربانی همه بیماری های جوامع ما می شوند، کودکان به صورت نیمه نامحدود بازداشت می شوند و فقر به عنوان یک سلاح استفاده می شود.
کامرون از فوجیموری، خودکامه بیرحم پرو برای بیان زمینهای لغزش فرضی ونزوئلا به سمت اقتدارگرایی استناد میکند، هرچند که او «آخرین دفاع در برابر استبداد، البته انتخابات است. شاید همین کافی باشد.» با این حال، شایستگی پرو فوجیموری با یک شروع شد "خود کودتا" در سال 1992، جایی که فوجیموری به طور غیرقانونی کنگره را تعطیل کرد، قانون اساسی را به حالت تعلیق درآورد و قوه قضاییه را پاکسازی کرد. با این حال، این کودتا محصول ناتوانی قانونی فوجیموری بود، نه قدرت او. با کنگره ای که تحت تسلط احزاب مخالف بود، فوجیموری برای غلبه بر بن بست قانونی متعاقب آن به ابزارهای غیرقانونی متوسل شد.
این یک داستان رایج در آمریکای لاتین است، چنین بنبستهایی افزایش یافته است آلندهسقوط، و اروگوئهای در میان دیگران به استبداد میروند. کامرون حق دارد توجه کند که حذف محدودیتهای مدت زمان نشاندهنده کاهش کنترلها و تعادل است، به همین دلیل است. غیر لیبرال.
اما تا جایی که به رئیس جمهور اختیار می دهد، اینطور نیست ضد دموکراتیکهیچ تناقضی بین «حکومت مردم، توسط مردم، برای مردم» و اجازه دادن به مردم برای رأی دادن در مورد اینکه آیا میخواهند فرصتی برای رای دادن دوباره چاوز به قدرت را داشته باشند وجود ندارد. به همین ترتیب، این نشانه تبار اقتدارگرایی نیست، کامرون آن را آنطور به تصویر می کشد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا