مکزیک با تصمیم دادگاه انتخابات فدرال مبنی بر تاجگذاری محافظهکار فیلیپه کالدرون به عنوان پیروز انتخابات ریاستجمهوری 2 ژوئیه، یک قدم به یک انفجار اجتماعی نزدیکتر شد. نقش انجمن های تجاری در پخش آگهی های تلویزیونی خشمگین حمله به نامزد چپ، آندرس میگل لوپز اوبرادور. اما از زیر سئوال بردن مشروعیت اساسی انتخابات یا بازشماری همه آرا آنگونه که اپوزیسیون چپ خواسته بود خودداری کرد.
لوپز اوبرادور بلافاصله حکم دادگاه را رد کرد و اعلام کرد که یک "اقلیت ممتاز" کنترل نهادهای مکزیک را به دست گرفته است و "کشور را ویران و اکثریت را در فقر نگه داشته است". او خواستار تشکیل کنوانسیون ملی دموکراتیک در 16 سپتامبر شد تا "برای تشکیل دولتی که مشروعیت برقراری مجدد جمهوری و نظم قانون اساسی را داشته باشد".
همانطور که او صحبت می کرد، ده ها هزار نفر از حامیان او برای سی و هفتمین روز متوالی کنترل مرکز مکزیکوسیتی را در اطراف زوکالو، میدان تاریخی اصلی کشور، حفظ کردند. بقیه مکزیک نیز درگیر ناآرامی است، به ویژه شهر اواکساکا در جنوب. در آنجا حدود 37 سازمان مردمی یک شورش مجازی به راه انداخته اند و کنترل شهر را به دست گرفته و خواهان برکناری فرماندار ایالت شده اند. اگرچه این جنبش مستقیماً با انتخابات ریاست جمهوری مرتبط نیست، اما نارضایتی عمیق سال های اخیر را منعکس می کند که به شورش های مشابه در چیاپاس، جنوبی ترین ایالت مکزیک، و در سان سالوادور آتنکو، شهری که با پایتخت هم مرز است، انجامیده است.
برخی از ناظران سیاسی، مانند دنیس لباسر از مؤسسه فنی خودمختار مکزیک، مشروعیت بسیاری از پلاتفرم های سیاسی و اقتصادی چپ را به رسمیت می شناسند، اما از «خودداری لوپز اوبرادور از انتقال به مرکز، برای اصلاح خواسته هایش، ابراز تاسف می کنند.
او می گوید «به جهنم نهادها» و این می تواند کشور را از هم بپاشد».
اما مشکل واقعی مکزیک بسیار عمیق تر است. طبقات سیاسی تثبیت شده همراه با دادگاه انتخاباتی، و موسسه فدرال انتخابات قبل از آن، هیچ امتیازی به لوپز اوبرادور نخواهند داد، زیرا می ترسند که اگر امتیازات کوچکی هم بدهند، کل سیستم امتیازات فرو بریزد.
شعار کمپین لوپز اوبرادور ساده بود: «به نفع همه، اول فقرا». برنامه او در دوران مبارزات انتخاباتی در واقع کاملاً اصلاح طلبانه بود. در کشوری که نیمی از جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می کنند، لوپز اوبرادور متعهد شد که کمک هزینه ای به سالمندان و مراقبت های بهداشتی برای فقرا بدهد. همچنین میلیونها شغل ایجاد میشود، بهویژه با انجام پروژههای ساختمانی بزرگ برای مدرنسازی سیستم حملونقل فرسوده مکزیک. او همچنین قول داد که در مورد توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی با ایالات متحده مذاکره مجدد کند، به ویژه بندهایی که اجازه واردات غلات ارزان قیمت یارانه ای را می دهد که تولیدکنندگان دهقانی مکزیک را تضعیف می کند.
مهمتر از آن، لوپز اوبرادور متعهد شد که روابط اقتصادی فاسد موجود بین طبقه تجاری و بوروکرات های دولتی را از بین ببرد. همه در مکزیک میدانند که رشوه و رشوه در سراسر مکزیک امری عادی است، زیرا بسیاری از ثروت این کشور به هزینه کارگران و فقرا از بین میرود. این سیستم در دولت های قبلی حزب انقلابی نهادی (PRI) وجود داشت. این به ویژه در زمان رئیس جمهور فعلی وینسنت فاکس و حزب اقدام ملی او (PAN) موذیانه شد زیرا بیش از PRI، حزب نخبگان تجاری ریشه دار است. و نه تنها لوپز اوبرادور تهدید میکند که سیستم محبتهای داخلی و فساد را متلاشی میکند، او همچنین اعلام میکند که ثروتمندان باید مالیاتهای درآمدی و تجاری را بپردازند که معمولاً از آن اجتناب میکنند.
همه اینها برای طبقات مسلط زیاد است. آنها نمی توانند برای بازشماری همه آرا در انتخاباتی که مملو از بی نظمی های بی شماری بود، بازبینی کامل روند انتخابات یا باز شدن صندوق های رای را مدنظر داشته باشند. این اقلیت ممتاز است که لوپز اوبرادور و توده های مکزیکی را رادیکال کرده است.
مکزیک در تاریخ خود دو تحول اجتماعی بزرگ داشته است. یکی با جنبش استقلال در سال 1810 و دیگری با انقلابی که در سال 1910 با یک انتخابات تقلبی که توسط یک دیکتاتور برگزار شد آغاز شد. در 16 سپتامبر، همان روزی که رژه نظامی در مکزیکو سیتی برگزار می شود، یک مجمع مردمی عظیم برای بحث در مورد ایجاد یک دموکراسی اصیل و تشکیل احتمالی یک دولت موازی برگزار می شود. این به خوبی می تواند انقلاب بعدی مکزیک باشد، چهار سال قبل از پایان قرن.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا