کانادا سابقه طولانی در حمایت از اسرائیل دارد. اما ماهیت این حمایت، به ویژه در دولت هارپر، تقریباً از شکل قبلی آن قابل تشخیص نیست.
کانادا که از وحشت هولوکاست شوکه شده بود، نقش مهمی در تصمیمات سازمان ملل که منجر به تأسیس اسرائیل در سال 1948 شد، ایفا کرد. اما آنچه کانادا از آن حمایت کرد، بسته ای بود که در آن فلسطین به دو کشور، یکی یهودی و دیگری عربی تقسیم می شد. .
ایرادات آن مدل هر چه باشد، یک چیز واضح است. هیچ یک از مقامات کانادایی هرگز از آنچه امروز به واقعیت تبدیل شده است حمایت نکرد: اینکه یک کشور یهودی ایجاد می شود، در حالی که جمعیت بسیار بزرگتر عرب در فلسطین شش دهه بعد بدون تابعیت رها می شوند و در واقع تحت اشغال نظامی اسرائیل زندگی می کنند.
این تلاش کانادایی برای یکنواختی کاملاً در دوران استفان هارپر، که شصتمین سالگرد اسرائیل را با وعدههای حمایت «تزلزل ناپذیر» کانادا جشن گرفت، کاملاً ناپدید شد، در حالی که کاملاً این واقعیت را نادیده گرفت که این یک سالگرد - هرچند بسیار متفاوت - برای فلسطینیها است. .
تأسیس اسرائیل 60 سال پیش در هفته گذشته همچنین شصتمین سالگرد آنچه فلسطینیان آن را نقبه یا فاجعه می نامند است، زمانی است که حدود 60 فلسطینی در مواجهه با خشونت های شبه نظامیانی که مصمم به تأسیس یک کشور یهودی بودند، اخراج یا فرار کردند. ایلان پاپ، مورخ اسرائیلی که اخیرا در تورنتو صحبت می کرد، این موضوع را "پاکسازی قومی" توصیف کرد.
این تاریخ خونین در سال های اخیر تا حد زیادی از بحث در رسانه های جریان اصلی آمریکای شمالی حذف شده است.
اما در آن زمان، خشونت ستیزه جویان یهودی به طور گسترده تایید شد. مناخیم بگین، مبارزی که بعداً نخست وزیر اسرائیل شد، در خاطرات خود بیاحتیاطی اشاره کرد که در اواخر دهه 1940 روزنامهها و سیاستمداران بریتانیایی او را «تروریست شماره یک» نامیدند.
اعضای هیئت کانادایی سازمان ملل متحد که 60 سال پیش به حمایت از تقسیم رای دادند تا حدی برای جلوگیری از خشونت بیشتر یهودیان در منطقه این کار را انجام دادند. R.G. ریدل، یکی از اعضای آن هیئت، طرح تقسیم را "خطرناک و تحریک آمیز" توصیف کرد، اما او استدلال کرد که عدم پذیرش آن "به نفع افراط گرایان یهودی است که گفته می شود آماده اند کل فلسطین را به زور تصرف کنند." "
یکی دیگر از اعضای هیأت، الیزابت مک کالوم، کارشناس خاورمیانه از بخش امور خارجی، حمایت کانادا از طرح تقسیم را زیر سوال برد که «65 درصد قلمرو را به یهودیان میسپارد، که اکنون تنها 6 درصد از خاک را در اختیار دارند. زمین."
وزیر دادگستری کانادا، جیمز ایلسلی، ابراز نگرانی کرد که تقسیم به اندازه کافی به "ادعاهای اخلاقی و سیاسی بسیار قوی" جامعه عرب فلسطین پاسخ نمی دهد.
جشن گرفتن تأسیس اسرائیل بدون اذعان به طرف دیگر این مناسبت - آغاز مهاجرت فلسطینیان - به معنای انکار دو طرف این داستان است. با این انکار، هارپر - همسو با دولت بوش - به مانعی برای رسیدن به صلح خاورمیانه تبدیل شده است.
ادامه به تصویر کشیدن اسرائیل بهعنوان آسیبپذیر منحصربهفرد، زودباوری را افزایش میدهد. بله، موشک های خام فلسطینی می توانند به اسرائیل برسند. اما موجودیت اسرائیل به خوبی تثبیت شده است. این کشور یکی از مسلح ترین کشورهای جهان است که دارای زرادخانه هسته ای عظیم و حمایت بی دریغ ایالات متحده است.
در همین حال، فلسطینیها – در اردوگاههای آوارگان، تحت اشغال نظامی در کرانه باختری و تحت محاصره غزه – به سختی زندگی خود را از دست میدهند.
اگر هارپر مایل نیست حتی اندکی هم دست باشد، اگر حداقل از تلاش برای ایفای نقش در جعبههای خاور میانه دست بردارد، مفید خواهد بود.
ستون لیندا مک کویگ یک هفته در میان ظاهر می شود. [ایمیل محافظت شده]
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا