بسیج دانشجویی فوقالعاده در کبک پیشتر این را حفظ کرده است طولانی ترین و بزرگترین اعتصاب دانشجویی در تاریخ آمریکای شمالی، و در حال حاضر بزرگترین اقدام مدنی را سازماندهی کرده است نافرمانی در تاریخ کانادا اکنون به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از قدرتمندترین و مبتکرترین کمپین های ضد ریاضت اقتصادی در سراسر جهان است.
البته هر موقعیتی متفاوت است و دانشجویان کبک از تاریخ متمایز مبارزات اجتماعی و سیاسی استفاده می کنند که ریشه در دهه 1960 دارد.انقلاب آرامو چندین مورد بعدی و چشم باز کردن کمپین هایی برای آموزش عالی رایگان یا کم هزینه. علاوه بر این، حمایت از دولت استانی که با آنها مخالف است، در سالهای اخیر با اتهامات مربوط به آنها تضعیف شده است. فساد و رشوه. با این وجود، کسانی از ما که با کاهش و تعرفه ها در سایر نقاط جهان مبارزه می کنیم، چیزهای زیادی برای یادگیری از نحوه سازماندهی و تداوم این کمپین داریم. وقت آن رسیده است که به ویژه فعالان آموزش و پرورش در بریتانیا، بالاترین تعارف را به کبکوا بدهند: وقتی شک دارید، تقلید کنید!
اولین دلیل موفقیت دانش آموزان در وضوح هدف فوری آنها و ارتباط آن با طیف گسترده ای از اهداف نزدیک است. دانشجویان از همه گرایشهای سیاسی از «برنامه حداقلی» فعلی حمایت میکنند تا از برنامه دولت لیبرال برای افزایش 82 درصدی شهریهها طی چندین سال جلوگیری کند. اکثر دانشآموزان و خانوادههایشان نیز با بسیاری از اقدامات مشابه ارائهشده توسط دولتهای فدرال و استانی در کانادا در سالهای اخیر، که مجموعاً نشاندهنده یک حمله بیسابقه نئولیبرالی به رفاه اجتماعی (هزینههای کاربران جدید برای مراقبتهای بهداشتی، حذف خدمات و مشاغل بخش عمومی، تعطیلی کارخانهها هستند، مخالف هستند. بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی، افزایش سن بازنشستگی، محدودیت اتحادیه های کارگری و غیره). و به غیر از بانکداران و برخی از کارفرمایان، اکثر مردم در سراسر کانادا از این واقعیت متاسفند متوسط بدهی برای فارغ التحصیلان دانشگاه حدود 27,000 دلار است.
تعداد فزاینده ای از دانش آموزان در حال حاضر نیز از اصل اساسی حمایت می کنند رایگان آموزش همگانی، که مدت ها توسط گروه های دانشجویی ستیزه جو دفاع می شد (که در ائتلاف جدید قابل توجه به طور ضعیف هماهنگ شده بودند. کلاس) و از تماس های خود برای لغو بی قید و شرط هزینه های تحصیلی که طی چندین سال حذف می شود و با مالیات بانکی متوسط و کاملاً امکان پذیر جبران می شود، در زمانی که رکورد سود بانکی. "این موضع تندرو،" خبرنگار گاردین مشاهده کرد"Classe را از داشتن یک سازمان نسبتاً ناشناخته با 40,000،100,000 عضو به یک پدیده گسترده که اکنون 70 نفر است و ادعا می کند که 30 درصد از دانشجویان قابل توجه را نشان می دهد ، منجنیق کرده است." تعداد فزاینده ای نیز می تواند ببیند که چگونه چنین تقاضا ممکن است به جبران آشکارترین توسعه اقتصادی اقتصادی در کانادا طی XNUMX سال گذشته کمک کند: رشد چشمگیر درآمد نا برابری، با مجموعه ای کامل از اقدامات (کاهش مالیات، توافق نامه های تجاری، طرح های بازاریابی...) تقویت شده است که ثروتمندان و بسیار ثروتمندان را به زیان همه افراد سود برده است.
در کبک ، مقاومت دانشجویی در برابر این اقدامات به سادگی "زنجیره ای از معادل ها" مشروط را در خواسته های دیگر متفاوت ایجاد نکرده است: این به ایجاد یک جامعه عملی و شبه نظامی مورد علاقه در مواجهه با حمله نئولیبرال سیستماتیک کمک کرده است. سخنگوی CLASSE "این چیزی فراتر از یک اعتصاب دانشجویی است." گفت: در ماه آوریل"ما می خواهیم این مبارزه به مبارزه مردم تبدیل شود." این تلاش عمومی برای تبدیل جنبش دانشجویی در ابتدا با تحقیر در رسانه های شرکتی رد شد حرکت اجتماعی در هفتههای اخیر به ثمر نشسته است، و توصیف لحن کلی گزارشها از راهپیماییهای اعتراضی شبانه که اکنون بخش زیادی از مونترال را در اختیار گرفتهاند، بهجز جمعی دشوار است. خوشحالی.
البته هنوز اتفاق مشابهی در بریتانیا رخ نداده است، حتی اگر نوع بریتانیایی همان حمله نئولیبرالی- حذف EMA، فوری سه برابر شدن هزینه ها، بازاریابی سیستماتیک عرضه - بسیار وحشیانه تر بوده است. اما دلایل اصلی این امر کمتر در گرایش منحصر به فرد فرانسوی زبان به دفاع از یک میراث اجتماعی خاص نهفته است تا در سه عنصر اساسی (و کاملاً قابل انتقال) هر کمپین مردمی موفق: استراتژی، سازماندهی و توانمندسازی.
همانطور که بسیاری از دانش آموزان قبل از راه اندازی کمپین ضد شهریه خود در تابستان گذشته به خوبی می دانستند، بهترین راه برای پیروزی در این نوع مبارزه، اجرای یک برنامه استراتژی هیچ مقداری از اجبار دولتی نمی تواند بر آن غلبه کند - تحریم عمومی، فراگیر و «نامحدود» بر طبقات. اقدامات یک روزه و راهپیماییهای اعتراضی نمادین ممکن است به ایجاد حرکت کمک کند، اما روزنامه CLASSE فقط «یک اعتصاب عمومی بدون پایان حداکثر اهرم را به دانشجویان میدهد تا خواستههایشان شنیده شود». اتمام حجت توضیح می دهد. تا کنون 108 روز گذشته است و همچنانon ne lâche pas(ما عقب نشینی نمی کنیم) به یک شعار آشنا در سراسر استان تبدیل شده است. تا زمانی که دانشجویان به اندازه کافی برای حفظ آن آماده باشند، اعتصاب آنها آنها را در موقعیت چانه زنی تقریبا شکست ناپذیری قرار می دهد.
اطمینان از چنین آمادگی، کلید CLASSE به عنوان یک سازمان است. راههای جدیدی برای دانشجویانی که قبلاً توسط انجمنهای دانشجویی محتاطتر و مرسومتر نمایندگی میکردند، فراهم کرده است تراز خود را با مبارز تر ASSÉ، با سنت عمل مستقیم و دموکراسی مشارکتی. فعالان ماهها برای تهیه زمین برای اعتصاب ، صحبت کردن با دانشجویان یک بار ، سازماندهی اداره توسط بخش و سپس دانشکده ها توسط دانشکده ها ، با برنامه های پذیرش بیشتر و تابش آرام آرام به شک و تردید بیشتر می پردازند.
در هر سطح مناسب ، آنها مجامع عمومی را ایجاد کرده اند که خود را با این قدرت سرمایه گذاری کرده اند تا بتوانند به سرعت و به سرعت و جمعی تصمیمات مهم بگیرند. اقدامات به جای بیان اتشآمیز عقاید خصوصی، با دست نشاندن عمومی تعیین میشوند. هر چه این مجامع قدرتمندتر و مؤثرتر شده باشند، سطح مشارکت فعالتر و پرشورتر می شود. سپس نمایندگان مجالس در کنگرههای گستردهتری شرکت میکنند و در غیاب رهبری رسمی یا بوروکراسی، «به طور کلی خواهد شدآنچه از این کنگرهها به دست آمده است به قدری واضح است که CLASSE اکنون نیروی سازماندهی اصلی در کمپین است و میتواند فشار قاطعانهای بر سایر اتحادیههای دانشجویی مستعد به سازش وارد کند.
مجامع و توانمندسازی جمعی
هفته به هفته، مجامع تصمیم به ادامه اعتصاب گرفته اند. در بیشتر جاها، این به معنای تصمیم گیری برای ادامه اقدامات لازم برای اطمینان از تداوم موفقیت آمیز آن، با جلوگیری از شکست اقلیت دانشجویان مخالف بوده است. با تکیه بر تجربه خود در دانشگاه مک گیل، کهنه سرباز اعتصابی جیمی برنت توصیه های مفیدی برای بسیاری از فعالان دانشجویی دارد که اکنون در حال بررسی بهترین راه برای گسترش کمپین به سایر نقاط کانادا هستند: در "تظاهرات نرم" که اجازه می دهد کلاس ها علی رغم دستور اعتصاب برگزار شود و در نتیجه به کارکنان اجازه می دهد افراط نکنید. برای منزوی کردن و شکست دانش آموزان اعتصابی. او میگوید: «اجرای اعتصابها حداقل در ابتدا دشوار است، اما دشواری آن بسیار کمتر از شکست در یک ترم است. و مردم در نهایت به اطراف می آیند و فرهنگ همبستگی و سیاست تقابلی را در این روند ایجاد می کنند.
نتیجه اصلی این فرآیند تا کنون یکی از توانمندسازی گسترده جمعی بوده است. این دانشجویان که از ابتدا تصمیم گرفتند به جای دنبال کردن بخشهای بدبینتر رسانهها و «افکار عمومی» برنده شوند، خود را قدرتمندتر از مخالفانشان کردهاند. سخنگوی CLASSE "[ما] به طور جمعی آموخته ایم." گابریل نادو-دوبوآ هفته گذشته گفت: "اگر ما بسیج شویم و سعی کنیم جلوی کاری را بگیریم، انجام آن ممکن است." از راهپیماییها و تحریمهای طبقاتی، در ماه آوریل اعتصاب گسترش یافت و تظاهراتهای تقابلی و راهپیماییهای شبانه مخل در مرکز شهر را در بر گرفت. به زودی پس از آن، اعتراضات همبستگی توسط گروه هایی مانند Mères en colère et solidaires در محله های طبقه کارگر مونترال راه اندازی شدند.
در تلاشی مذبوحانه برای به دست آوردن مجدد ابتکار عمل با نشان دادن درگیری به عنوان یک موضوع جنایتکارانه و نه سیاسی، دولت وحشت زده استانی با عجله وارد عمل شد. بیل 78 برای محدود کردن راهپیمایی ها ، جلوگیری از اجرای اعتصاب و ادغام اعتبار خود (پیش از انتخابات قریب الوقوع) به عنوان یک دولت قانون و نظم. اما در تشدید تنش، این دولت است که مجبور شده است چشمک بزند. در 23 مه ، روز بعد از اینکه 300,000 نفر تاریخی در حمایت از دانش آموزان از طریق مونترال راهپیمایی کردند ، پلیس کتک زد و سپس بیش از 700 نفر را دستگیر کرد-یک شماره فک پایین تاریخی استانداردها اما بسیج آنقدر قوی شده است که نمیتوان آن را مهار کرد و تقریباً جهانی شد محکومیت قانون جدید در حال حاضر غیر قابل اجرا است. از 22 مه، تظاهراتهای طرفدار دانشجویان به روشها و تعدادهایی که پلیس نمیتواند کنترل کند، افزایش یافته است و به آمریکاییهای لاتین (و قدیمیتر) چارواری) رسم و رسوم، راهپیمایی های گلدان در سراسر استان کبک رشد کرده اند. پنجشنبه شب مذاکرات پر تنش دولت دوباره بدون قطعنامه قطع شد و بخش های تجاری و توریستی در حال حاضر از چشم انداز موج جدید نگران هستند. اعتراضات خیابانی ادامه به فصل محبوب جشنواره تابستانی مونترال.
در حال حاضر یک شانس بسیار واقعی وجود دارد که بسیجهای مشابه ممکن است در نقاط دیگر گسترش یابند. نظرسنجی های اخیر نشان میدهد که اکثر دانشجویان در سراسر کانادا از اعتصاب علیه افزایش شهریه حمایت میکنند و ممکن است حرکتی برای اقدام قاطعتر در حال ایجاد شود. دولت کانادا و در سراسر انتاریو؛ که در کبک خود آنها همچنین نشان میدهند که مردمی که در ابتدا مردد بودند، شروع به چرخیدن در پشت خواستههای دانشجویی و علیه سرکوب دولت کردهاند. در 30 می، در ساعت 8 شب، تعداد زیادی تظاهرات همبستگی در سراسر کانادا و جهان برگزار شد. که در لندن حدود 150 کاسرولیست راه خود را از خانه کانادا به سفارت کانادا در میدان گروسونور طی کردند.
اگر به تعداد کافی از ما حاضریم از دوستانمان در جاهایی مانند کبک و شیلی، پس در سال های آینده چنین اعدادی ممکن است فراتر از تشخیص تغییر کنند. اخیراً NUS پس از تردید بسیار مصمم که آموزش باید «رایگان در همه و هر سطحی» باشد، و فعالان خود را برای تظاهرات گسترده TUC در 20 اکتبر. پس از چند بهار به یاد ماندنی، زمان آماده شدن برای یک پاییز مهم است.
پیتر هالارد در مرکز تحقیقات فلسفه اروپایی مدرن در دانشگاه کینگستون لندن تدریس می کند و عضو شبکه فعال آموزش است. کتاب او در مورد اراده مردم از Verso در سال 2012 منتشر می شود. او نویسنده کتاب 2008 است. سد کردن سیل: هائیتی، آریستید و سیاست مهار [رونمایی از کتاب LeftStreamed].