سفیر ایالات متحده از ارتش کلمبیا خواست تا ذخایر خود را جمع آوری کند. دولت پاسترانا گفت که به دلیل کمبود بودجه نمی تواند این کار را انجام دهد. اما وزیر دفاع اوریبه ولز اعلام کرده است که دولت جدید واقعاً 40,000 نیروی ذخیره را فرا خواهد خواند. همچنین یک شبکه اطلاعاتی متشکل از یک میلیون غیرنظامی ایجاد خواهد کرد. این پول از یک "اصلاح" بودجه به دست خواهد آمد که چندین میلیارد دلار برای هزینه های نظامی به اضافه مبلغ دیگری برای پوشش کسری ناشی از آن در بودجه ملی آزاد می کند.
در میانه یک بحران اقتصادی که پنج سال به طول انجامیده است، کلمبیا یکی از بالاترین نرخ های بیکاری را در آمریکای لاتین دارد. "اصلاحات" بودجه توسط هر یک از سه دولت گذشته کلمبیا به تصویب رسیده است. بدهی خارجی کلمبیا در ده سال گذشته دو برابر شده است و 82 درصد از درآمدهای مالیاتی دولت صرف خدمات بدهی می شود.
با بودجه ای که به مخارج جنگ و بدهی اختصاص داده شده است، 7 نقطه رفاه اجتماعی که برنامه حکومتی اوریبه ولز را زینت می دهد برای عوام فریبی ناب موجود در آنها آشکار می شود. صرفاً هیچ پولی برای مخارج اجتماعی وجود ندارد، مگر اینکه مشتریان و دوستان مقامات دولتی و شبکه جدید اطلاعات غیرنظامی را که از حامیان خود سود دریافت خواهند کرد، حساب کنید.
ممکن است تصور شود که قراردادهای نظامی به احیای مجدد اقتصادی کمک می کند، اما بیشتر این منابع از کشور خارج می شوند تا سلاح های گران قیمت و تجهیزات پیشرفته خریداری کنند. در عین حال، هزینه های نظامی با وعده هایی که کلمبیا برای پیوستن به FTAA داده است، در تضاد خواهد بود. گشودن کشور به روی واردات، بخش کشاورزی و صنعت را ویران کرده است. آخرین دور از موافقت نامه های تجارت آزاد این تأثیرات را عمیق تر خواهد کرد و هر گونه مزیت را از قانون ترجیحات تجاری آند (ATPA) لغو می کند.
تصویب قانون تجارت آزاد در کنگره مسیر سریع ایالات متحده، کلمبیا را در ردیف اول قرار می دهد و تهدید می کند که آن را به یکی از اولین کشورهای آمریکای جنوبی جذب شده در سیستم تجارت آزاد آمریکای شمالی، دو سال قبل از FTAA، تبدیل می کند. در واقع، کانادا نیز اعلام کرده است که یک قرارداد تجارت آزاد با کلمبیا امضا خواهد کرد.
وقتی محصولات کشاورزی ایالات متحده یارانه های هنگفتی دریافت می کنند، چگونه می توان از «تجارت آزاد» صحبت کرد؟ زمین داران بزرگ، مانند تولیدکنندگان شکر، تحت تأثیر قراردادهای جدید قرار گرفته اند و از قبل آماده تصاحب زمین های تولیدکنندگان کوچک هستند. این در حال حاضر با "panela" محبوب (غلظت عصاره نیشکر) اتفاق می افتد. نتیجه آن عوارض بیشتر در وضعیت روستایی خواهد بود.
اوریبه ادعا کرده است که صنعت پنبه کلمبیا را بازسازی خواهد کرد، اما توضیح نداده است که چگونه آن را با پنبه آمریکای شمالی رقابت خواهد کرد. طرحها برای کشت نخل آفریقایی ادامه دارد، اما این برنامهها نیز با ادامه کاهش قیمتهای بینالمللی نفت غیراقتصادی خواهند بود. هر چه نظام کشاورزی بیشتر فرو بریزد، خشونت و کشت غیرقانونی بیشتر می شود.
برای ساکنان شهری چشم انداز هنوز بدتر است. به منظور جبران کاهش یارانه ها و ترویج خصوصی سازی، قیمت برق 22 تا 30 درصد افزایش می یابد. در سواحل اقیانوس اطلس، حتی قبل از این افزایش قیمت ها، درگیری اجتماعی وجود داشت، زیرا جوامع فقیر قادر به پرداخت صورت حساب ها نبودند. هر روز درگیری بین جوامع و صنعت برق خصوصی وجود دارد و اغلب موانعی وجود دارد. اگر قیمت ها در کل کشور بالا برود، این وضعیت عمومیت می یابد.
برای کارگران حقوق بگیر تعدیل مجدد سهمیه های بازنشستگی و افزایش سن بازنشستگی اعلام شده است. این برای جلب رضایت بخش مالی و فرو رفتن در صندوق های تامین اجتماعی است. همچنین تمایل به لغو قراردادهای دسته جمعی در مورد حقوق بازنشستگی توسط بخش های مختلف کارگران مانند کارگران نفت و معلمان وجود دارد. سیستم بهداشتی جدید و خصوصی در آستانه سقوط است زیرا دولت بودجه خود را رد نکرده است – این سیستم بدهی هنگفتی با کلینیک ها و بیمارستان های خصوصی دارد.
برنامه ضد تروریستی اوریبه با ترور ساده شبه نظامی که تا به امروز اعمال شده است متفاوت است. علاوه بر قانونی کردن دوباره شبه نظامی، این یک ماشین جامع برای مشروعیت مجدد طبقه حاکم و سلب مشروعیت شورش است. این به خاطر چریک هایی که به طور فزاینده ای بر جمعیت غیرنظامی تأثیر می گذارند، به دلیل دستکاری تصاویر در رسانه ها، و به دلیل برنامه فرضی علیه فساد که دولت وعده داده است، موفقیت آمیز بوده است.
با تحلیل این پروژه متوجه میشویم که هدف از بین بردن اپوزیسیون و بخشهای مستقل است، با کاهش اعضای کنگره همزمان با ایجاد حداقل درصد رای. فسادی که ظاهراً با این اقدام از بین خواهد رفت، فساد نمایندگان مجلس خواهد بود، اما به قیمت اعطای اختیارات بیشتر به رئیس جمهور.
رئیس جمهور همچنین اعطای امتیازات نفتی را بر عهده می گیرد و بدین ترتیب منبع فساد منطقه ای را از بین می برد و منبع فساد ریاست جمهوری را ایجاد می کند. آزادسازی «موسسات کشاورزی» محلی نیز به نام مبارزه با فساد مرکزی، این کار را با تقویت فساد محلی انجام خواهد داد.
همه این اقدامات دارای یک نقطه ضعف است که باعث می شود کل ساختار مانند یک خانه از کارت فرو بریزد: واقعیت اقتصادی و مبارزه مردمی که ایجاد می کند. همانطور که در بویلویا، ونزوئلا، آتنکو (مکزیک)، آرژانتین، پاراگوئه و اروگوئه اتفاق افتاد، روزی خواهد رسید که بسیج مردمی قابل مهار نخواهد بود.
متأسفانه، با سیاست مبارزه با تروریسم، این بسیج به خوبی می تواند به دلیل تغییر در قوانین و اعلام وضعیت فوق العاده، جرم انگاری و سرکوب شود. یک سرکوب موفق در کلمبیا تنها اولین گام در سرکوب کل جنبش قاره ای علیه نئولیبرالیسم و FTAA خواهد بود. این امر مانع ایجاد یک جنبش توده ای علیه نئولیبرالیسم در کلمبیا و یک همبستگی واقعی بین المللی می شود.
هکتور موندراگون یک اقتصاددان و فعال کلمبیایی است که به سازمان های دهقانی و بومی مشاوره می دهد.