آیا زمانی که مردم بیرون می آیند و می گویند در مورد مسابقه چه چیزی در ذهنشان است، جذاب نیست؟ چیزی که حتی آموزنده تر است، پاسخ – یا عدم پاسخ – به آنچه بیان می شود است.
چند هفته پیش وقتی کانیه وست گفت: «پرزیدنت بوش به سیاهپوستان اهمیتی نمیدهد»، اگرچه صدای او واقعاً میلرزید، اما این یک اظهارنظر کاملاً صریح بود. آقای وست اتهامی وارد نکرد. او یک مشاهده کرد. و در این زمینه به نظر می رسید که "مراقبت" به عنوان یک فعل استفاده می شود.
اما برای کسانی که از تصور رئیس جمهور نژادپرست تظاهر به شوک و وحشت می کنند، بررسی سریع واکنش بوش به آسیب پذیرترین شهروندان کاترینا اگر نگوییم هوشیارکننده است.
و فقط یک مطالعه گذرا از سیاستها و رفتار این دولت به نشان دادن اینکه چگونه مشاهدات وست فقط بازتابی از آنچه بسیاری از رنگینپوستان - و البته بسیاری از سفیدپوستان - تجربه میکنند، بوده است. اینکه سیاستهای «نخبگان پسند» این دولت کاملاً در تضاد با شور و هیجان برنامههایی است که به نفع آنهایی است که «نه چندان خوش شانس» هستند.
برای کسانی که مشکل دارند رفتار و سیاستهای بوش را با عدم احترام به سیاهپوستان یکی کنند، به یاد میآورند که NAACP از رئیسجمهور در سال گذشته برای سخنرانی در کنگره سالانه 95 دعوت کرد؟ او قبول نکرد.
برخی می گویند به این دلیل بود که با یک ماراتن آخر هفته تکرارهای Bonanza مصادف شد، اما این فقط شنیده است. برخی می گویند که او از این فکر که در یک ساختمان محصور با تعداد زیادی سیاهپوست باشد عصبی شد. با دلیل موجه - او باید به چیزهای زیادی پاسخ دهد.
به عنوان مثال، کنفرانس جهانی علیه نژادپرستی در دوربان آفریقای جنوبی در اوت 2001: دولت بوش - در آخرین لحظه - از شرکت در آن خودداری کرد. بله، این کنفرانس «جهانی» علیه نژادپرستی بود – که نباید با کنفرانس امتیاز سفید در پلا آیووا اشتباه گرفته شود. بله، فقط چند هفته قبل از 9 سپتامبر، بسیاری از سیاهپوستان و قهوهایها در سراسر جهان متوجه شدند که «ابر قدرت» جهان از گفتوگوی بینالمللی درباره نژاد سرباز زد.
پس آقای غرب در سخنان خود به چه سیاست هایی اشاره می کند؟ شاید او به حمله مستقیم دولت به اقدامات مثبت اشاره می کرد یا شاید این پیشنهادات اخیر برای کاهش 6.7 میلیارد دلار از برنامه های ناهار مدرسه برای کودکان فقیر یا پیشنهاد کاهش 225 میلیارد دلاری مدیکید بود؟
اگر این برای متقاعد کردن شما کافی نیست که آقای بوش به سیاهپوستان اهمیتی نمیدهد، کاهش 417 میلیون دلاری برای حذف آژانس توسعه تجارت اقلیتها چگونه است؟ خیلی واضحه؟
در پاسخ فوری به "طغیان" آقای وست، به جای استفاده از فرصت برای درگیر کردن ملت در یک بحث طولانی مدت در مورد نژادپرستی و نژادپرستی نهادی (و بله، نگاه مستقیم به این پیشنهاد دشوار است) لورا بوش. علناً سخنان کانیه وست را "نفرت انگیز" اعلام کرد.
و قبل از اینکه بتوانید بگویید سلام، یک شایعه اینترنتی وجود داشت – به دروغ گزارش میداد – که وست تأیید پپسی خود را به دلیل توهین به رئیسجمهور کشورمان - که در حال حاضر رتبه «عدم تأیید» 60٪ دارد - از هفتههای گذشته 62 درصد کاهش یافته است. اگرچه رتبه "عدم تایید" او منعکس کننده مسائل دیگری نیز است، به نظر می رسد افراد بیشتری از آنچه کاخ سفید تصور می کرد با آقای وست موافق است.
چند هفته بعد، ویلیام بنت، وزیر سابق آموزش و پرورش و رئیس سابق سیاست مواد مخدر، لفاظی های نسبتاً نفرت انگیزی را در امواج رادیویی پخش کرد و گفت: "شما می توانید هر نوزاد سیاه پوست را در این کشور سقط کنید و میزان جرم و جنایت شما کاهش می یابد." اما این به دروغ گزارش نشده است.
جالب اینجاست که اغلب وقتی سفیدپوستان در نهایت طرز فکر و احساس خود را در مورد نژاد آشکار میکنند، میتوانید صدای ضربه فک را بشنوید که با کلمات «منظورم از گفتن این بود» یا یک بار دیگر شنیده میشود. دیر، با فریاد: "از متن خارج شد"!
و جای تعجب نیست، بنت ادعا میکند که سخنان او واقعاً «خارج از متن» بوده است و او خودش قربانی افترا است، زیرا او واقعاً فقط تلاش میکرد «نکته» بزرگتری را بیان کند.
متأسفانه «نکته بزرگتری» که او به آن اشاره کرد، آن چیزی نبود که در نظر داشت. همانطور که یک کارشناس در ورلد نت دیلی نوشت: «نظر فرضی بنت همزمان دو کار زشت را انجام می دهد: فرضیه او سیاه پوستان را قربانی می کند، در حالی که درمان نظری او منطقی برای ارتکاب جنایات جدید علیه آنها پیشنهاد می کند. در بهترین حالت، او با حیله گری و احمقانه وارد این منطقه شد. اشتباه بزرگ."
و بنابراین می بینید. وقتی افراد سفیدپوست در اظهارات نژادپرستانه دستگیر می شوند - حتی توسط سفیدپوستان دیگر به عنوان اشتباه محکوم می شوند - کلمات آنها به عنوان "اشتباه" توصیف می شود، مانند "شما نباید این را می گفتید". زمانی که در واقعیت، ویلیام بنت احتمالاً آنچه را که بسیاری از نخبگان دیگر در واشنگتن فکر و احساس میکنند، بیان میکند، اما فقط کنترل کافی دارند که آن را علنی نگویند.
و در نظر داشته باشید. این یک شوک جوکی شبیه به هاوارد استرن نیست که از درایو یکبار مصرف حمایت می کند و قبل از بیان آن فراموش می شود.
بنت بهعنوان منصوب سیاسی سابق بوش پدر، مسئول طراحی سیاستها و ارائه منابع به مردم ایالتی و محلی بود که درمان، پیشگیری و اجرای قانون را در ارتباط با کنترل مواد مخدر انجام میدهند.
و این سوال را مطرح می کند. آیا ممکن است ارتباطی بین تعداد نامتناسب مردان سیاه پوستی که به اتهام مواد مخدر زندانی می شوند و سیاست های تعیین شده توسط مردی وجود داشته باشد که معتقد است در صورت سقط شدن همه نوزادان سیاه پوست، میزان جرم و جنایت کاهش می یابد؟ آیا باید بپرسیم؟
به نظر می رسد یکی از نماهایی که در مسیر کاترینا منفجر شده است، بالماسکه برابری و انصاف از جانب کسانی است که در دولت به ترویج، حمایت و تقویت نژادپرستی نهادی کمک می کنند.
پس از اظهارات توهین آمیز، تحقیرآمیز و اهریمنی بنت علیه سیاه پوستان، رئیس جمهور در واکنش به آن بیانیه ای «قوی» صادر کرد. رئیس جمهور معتقد است که این اظهارات مناسب نبودند.
وای! آیا او واقعاً این را گفت؟ هوم، «تقریباً» به نظر می رسد که سفیدپوستان می توانند از قتل فرار کنند، وقتی صحبت از نژادپرستی می شود. نمیدانم که آیا لورا بوش آن را «نفرتانگیز» میبیند.
Molly Secours نویسنده/فیلمساز/سخنران و مجری مکرر برنامه “Behind the Headlines” در WFSK 88.1 FM است. با او می توان در: [ایمیل محافظت شده] یا www.mollysecours.com