زیرا تقریباً تمام موسیقی هایی که در ایالات متحده شنیده می شود
توسط رویاهای شهرت و ثروت، صداهای گروه کوبایی هدایت می شود
شناخته شده به عنوان باشگاه اجتماعی Buena Vista بلافاصله شگفت انگیز هستند. ملودی ها،
ریتم ها و آهنگ های گروه شما را با جذابیتی فریبنده به درون می کشاند و
زیبایی پر شور پرورش یافته توسط خوانندگان و بازیکنان و جوامع بریده شده
از طرح های روابط عمومی و بازاریابی، این پسر کوبا بسیار نادر است
چیز - موسیقی مستقیماً از قلب.
اکثر نوازندگان این موسیقی مهیج را می سازند
تا چند سال پیش تقریباً فراموش شده بودند. سپس در سال 1996، گیتاریست آمریکایی
و رای کودر که از علاقه مندان به موسیقی ریشه دارد، به کوبا آمد و به دنبال ضبط یک
جلسه پیوستن به موسیقیدانان کوبایی و غرب آفریقا. زمانی که آفریقایی ها موفق نشدند
نشان می دهد، کودر جمع بازیگران کوبایی را برای ضبط بولرو، گیجیرا تشکیل داد
(نوحه های روستایی)، و چا چاچاهای رایج در کوبای قبل از انقلاب. را
آلبوم حاصل، Buena Vista Social Club (Nonesuch/World Circuit)، تبدیل به یک
موفقیت دهان به دهان با فروش بیش از یک میلیون نسخه در سراسر جهان
و برنده جایزه گرمی 1997. ناگهان گروهی از نوازندگان مسن،
در سال های 60 تا 90 به علاوه، دوباره در مرکز صحنه قرار گرفتند. و خوشبختانه،
"بازگشت" آنها به طرز شگفت انگیزی در Cooder (تهیه کننده) حفظ شده است
کارگردان آلمانی ویم وندرس با فیلم مستند باشگاه اجتماعی بوئنا ویستا.
ضبط جلسات تمرین در هاوانا و کنسرت
در آمستردام و کارنگی هال نیویورک، این فیلم هیجان انگیز است
اجرای موسیقی مالیخولیایی و عاشقانه که جرقه ای خارق العاده را برانگیخت
مخاطبان جدید موسیقی کوبایی در میان اجرا کنندگان "ستاره" مانند
به عنوان نات (شاه) کول ۷۲ ساله کوبا، ابراهیم فرر، غول ۹۲ ساله
پسر کوبایی، گیتاریست/خواننده Compay Segundo، پیانیست افسانه ای 80 ساله
روبن گونزالس و اومارا خواننده بولرو و احساسی پویا 69 ساله
پورتوندو
اما باشگاه اجتماعی بوئنا ویستا بسیار بیشتر از یک است
فیلم کنسرت ترکیب فیلم اجرا با مصاحبه های نوازنده و مختصر
کارگردان وندرس، میانآهنگهای زندگی خیابانی هاوانا را حیاتی پیشنهاد میکند
ارتباط بین موسیقی و مردم کوبا تور قدیمی نوازنده
محله ها و عظمت رو به زوال در امتداد بلوارهای شهری، بوئنا
ویستا روزهای گذشته هاوانای قدیمی را تداعی می کند، محرومیت هایی که توسط هاوانا ایجاد شده است
تحریم ایالات متحده، و وعده مبارزه با سوسیالیسم. با این حال به عنوان موسیقی که
از این کوچه ها می آید غم و سختی را می رساند، تسلیم نمی شود
شادابی، سخاوت و غرور.
اگرچه یک فیلم کاملاً سیاسی نیست، دو
نظرات گفتن خواننده اصلی بوئنا ویستا، ابراهیم فرر، بازتاب این انعطاف پذیری است
روح. مانند بسیاری از نوازندگان مستند، فرر نیز چنین بوده است
فرصت برای ترک کوبا و تصمیم به ماندن. او در یک فرورفتگی کوچک زندگی می کند
آپارتمان هاوانا و قبل از او از خیابان ها برای پیوستن به بوئنا فراخوانده شد
ویستا باند کفش می درخشید. تصدیق در مصاحبه ای که زندگی در کوبا
کار آسانی نیست، فرر همچنان معتقد است که زمان های قبل از کاسترو «زمان بوده است
سخت تر است.» و در نقطه ای دیگر می افزاید: «اگر راه را دنبال می کردیم
داراییها، ما خیلی وقت پیش رفته بودیم."
همراه با گرمای آسان و خوب غیر قابل مقاومت
با اراده نوازندگان و موسیقی، اظهارات فرر ممکن است مورد توجه قرار نگیرد. ولی
خواننده در وضوح فروتنانه خود به جذابیت قابل توجه موسیقی اشاره می کند.
موسیقیهای نفسگیر زیادی در بوئنا ویستا به نمایش گذاشته میشود، اما به
ببینید موسیقی ساخته شده بی گناه از نگرش، ژست، و بازار مسحور کننده است. بیشتر
زمان، ما این کار را در ایالات متحده انجام نمی دهیم.
چیز دیگری که دیگر زیاد نمی شنویم، جز در
اردوگاههای کوچک افرادی که قبلاً تبدیل شدهاند، مردم موضعی و چپگرا هستند
ترانه. اما ریچموند 30 ساله ای که در شهر نیویورک سروصدا به پا می کند،
ترانه سرا و اجرا کننده ویرجینیا به نام استفان اسمیت که به نظر می رسد یک بازگشت به گذشته است
آموزش عامیانه مدرسه
اجرا در تظاهرات، باشگاه ها، مدارس، و
کلیساها، اسمیت به دنبال گزارش اخبار به طور پیوسته در حال رشد است
روزی با یک شیب مشخص ضد سرمایه داری و چالشی درست به
جهان را از نو بساز و با انتشار اولین آلبوم خود در ژوئن، Now's The
Time (Rounder Records)، او به تماشاگران ملی ضربه می زند.
برگرفته از یک جلسه ضبط چهار روزه که
60 آهنگ مستند، Now's The Time 14 شماره انتخاب شده اسمیت را معرفی می کند
منعکس کننده دامنه وسیع موضوعات و سبک های او است. فقط با صدایش،
گیتار، بانجو، و سازدهنی، اسمیت تواریخ وحشی گری را متعادل می کند
درباره Abner Louima و تیراندازی غم انگیز در حیاط مدرسه در غرب پادوکا، کنتاکی
در برابر نغمات امیدبخش و خودزندگی نامه ای مملو از آرمان گرایی اجتماعی و الف
دعوت به فعالیت
برداشتن ابزار تجارت خود از طریق مهاجر
اسمیت آموخت که کار در اروپا و کار در مزرعه در کوه های ویرجینیای غربی
ملزومات آهنگ سنتی مدتها قبل از شنیدن وودی گاتری، پیت
سیگر، دیلن و اوچس. و با آواز تصنیف خالی از سکنه اش، بانجو چکش
بازی کردن، و انگشت برداری روان، شواهد قابل توجهی از خوبی ارائه می دهد
تحصیل در مدرسه اما در نهایت، قدرت و فوریت Now's The Time وجود دارد
پیام. از "It Rose From The Dead" آهنگی که ساخته نشد
قطع آلبوم، آرزوی همیشگی اسمیت: «اگر کسی باید از شما بپرسد
"این جنبش چگونه شروع شد؟"/ Tell'em go figure. در دلم شروع شد/ و
برخاست، برخاست، از مردگان برخاست/ ... و ایمان من روح من را خواهد برد
بر."