شعار شماره 13: بدنه شهروند مستقل
بن بست کنگره، تقسیم رای دهندگان، فلج سیاسی. اینها بدی های روز هستند، بنابراین داستان ادامه دارد. با این حال، عدم اتحاد امروز ذاتی دموکراسی آمریکایی یا اجتناب ناپذیر نیست. این تا حد زیادی یک پدیده ساختگی است که با انتخابات آغاز می شود، زمانی که بدنه سیاسی در گروه های ذینفع رقیب (یعنی مردان سفید پوست بالای 40 سال) جمع می شود و سپس به اجبار با پیام های سیاسی متناسب با دقت تغذیه می شود. نتیجه نهایی یک «جمعیت تنها» از گروههای ذینفع منفعل است که در نبردهای فرهنگی همیشگی و بیمعنی محبوس شدهاند که به دلیل عدم چالش یا زیر سؤال بردن ترتیبات نابرابر قدرت قابل توجه است.
لابیهای شرکتی از یک کنگره کاملاً تقسیمشده سود میبرند. بهجای اینکه مجبور باشند بلوکهای بزرگی از قانونگذاران را متقاعد کنند که به سود خصوصی رأی دهند، منابع قابل توجه خود (از جمله مشارکتهای نامحدود در مبارزات انتخاباتی) را روی چند عضو متزلزل متمرکز میکنند. هنگامی که انسداد موانعی ایجاد میکند، اصلاحیهها و تخصیصهای مناسب برای شرکتها را میتوان بدون بحثهای کثیف یا بررسیهای عمومی در صورتحسابهای هزینهای که باید تصویب شوند، رد کرد.
شلدون وولین در کتابش دموکراسی گنجانده شده: دموکراسی مدیریت شده و شبح توتالیتاریسم وارونه از نهادهای شهروندی مستقل در سطح محلی میخواهد تا در برابر چوپانی توسط قدرت لجام گسیخته شرکتی و دولتی مقاومت کنند. با ادغام حول منافع مشترک، بحث در مورد موضوعات اساسی مانند افزایش نابرابری های اقتصادی و غارت اکوسیستم های جهانی، یک شهروند درگیر بیشتر شبیه دموکراسی خشن و در حال سقوط آمریکایی است که برای اولین بار توسط 19 توصیف شد.th ناظر قرن فرانسوی الکسیس دو توکویل از نمایش سیاسی مدیریت شده امروزی که توسط رسانه های شرکتی و بوروکراسی همکار حاکم است. این همان چیزی است که قدرت به عنوان شر واقعی، حکومت توسط مردم می بیند. این دقیقا همان چیزی است که ما نیاز داریم.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا