به نظر من یکی از فعالیتهای بالقوه بسیار ثمربخش برای IOPS در سالهای آینده میتواند کمک به راهاندازی و سازماندهی فدراسیونهای منطقهای (اسکاندیناوی، اروپا، مناطق ایالات متحده و غیره) با تلاشهای محلی سازمانهای PPS، Parsoc و Parecon باشد. حتی در این مرحله اولیه.
یکی از اهداف اصلی یک فدراسیون منطقه ای می تواند به عنوان پاسخ به درخواست یک گروه یا سازمان در منطقه، ارائه کمک و حمایت از فعالیت های مورد نیاز هنگام راه اندازی یک بخش/سازمان محلی و کمک به سازمان های موجود در منطقه باشد. کار آنها برای سازماندهی، توسعه و رشد است. به طور خاص، این کمک میتواند شامل فرستادن افراد از یکی از سازمانهای پیشرفتهتر در منطقه به کشور برای درخواست کمک و شرکت در کارگاهها، سمینارها، انجمنها، سخنرانی و غیره باشد. فدراسیون منطقهای میتواند شوراهای فرعی خاصی را سازماندهی کند که بر وظایف مختلفی مانند تولید و سازماندهی مطالب معرفی مفید، برنامهریزی گفتگوها و غیره تمرکز داشته باشند. به نظر من این یک منبع بسیار قدرتمند برای سازمان هایی است که در وضعیت اولیه هستند و هنوز آنقدر توسعه نیافته اند. اگر از تجربه شخصی خود صحبت کنیم، زمانی که شما فقط تعداد کمی از مردم کشوری هستید که به پارکون/پارسوک اختصاص داده شدهاید، انجام کارها بسیار سخت است. دسترسی به منابع منطقه ای کمک زیادی خواهد کرد، به ویژه با افزایش انگیزه.
همه اینها البته هزینه هایی را ایجاد می کند و نیاز به تامین مالی دارد. این به طور بالقوه یکی از سوالات بحث برانگیزتر است. این نمونه ای از سؤالی است که سازمان های ما باید راهی برای مقابله با آن ایجاد کنند که با ارزش های پارسوک سازگار باشد. در ابتدا یک فدراسیون منطقهای باید به کمکهای مالی متکی باشد، اما بررسی احتمالات طولانیمدت دیگر مهم است که یکی از آنها میتواند معرفی سیستمی باشد که در آن یک سازمان، زمانی که برای عضویت در فدراسیون منطقهای درخواست میکند، پرداخت حق منطقهای را میپذیرد. با گذشت زمان، فدراسیون می تواند بودجه ای را برای استفاده برای این هزینه ها ایجاد کند.
یکی از جنبه های مهم کار برای ایجاد و اداره فدراسیون های منطقه ای به روشی که در بالا توضیح داده شد این است که بسیاری از مسائل دشوار و به احتمال زیاد بحث برانگیز را مطرح می کند که باید به روشی حل شوند که با ارزش های پارسوک سازگار باشد. به این ترتیب همچنین به عنوان یک محل آزمایش و "مدرسه" برای تصمیم گیری و غیره در سازمان های parsoc کار می کند.
پروژه ای مانند این نیاز به کار و تلاش زیادی دارد اما از نظر من ارزشمند خواهد بود. اولین قدم می تواند تشکیل جلسات منطقه ای در صورت امکان و بحث در مورد این موضوعات و برای سازمان های توسعه یافته تر برای بحث در مورد چشم انداز داخلی باشد. به دلایل واضح، سازمان های پیشرفته تر باید در این تلاش ها پیشرو باشند.
آندرس سندستروم
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا